|
25.
Cuius enim hoc munus, cuius opus nisi tuum, domine Iesu? videbas ad templum
tuum armatos venire, hinc gemere populum et frequentem adesse, ne basilicam Dei
tradere videretur, inde vim militibus imperari. mors ante oculos mihi, ne quid
inter haec furori liceret: inseruisti te, domine, medium et fecisti utraque
unum.
26.
compescuisti armatos dicens profecto: "si ad arma concurritur, si in
templo meo clausi commoventur, quae utilitas in sanguine meo?" gratias
itaque tibi, Christe. non legatus neque nuntius, sed tu, domine, salvum fecisti
populum tuum; conscidisti saccum meum et praecinxisti me laetitita."
27.
haec ego dicebam miratus imperatoris animum studio militum, obsecratione
comitum, precatu populi posse mitescere. interea nuntiatur mihi missum
notarium, qui mandata deferret. concessi paulum; mandatum intimat. "quid
tibi visum est", inquit, "ut contra placitum faceres?" respondi:
"quod placitum sit, ignoro, quidve temere factum dicatur, incertum
habeo." ait: "cur presbyteros ad basilicam destinasti? si tyrannus
es, scire volo: ut sciam, quemadmodum me adversus te praeparem."
|