Lib. Cap. Par.
1 I, 25, 4| Deum principem, rerum cunctarum
2 I, 26, 5| summum tamen invocare nos deum et ab eo quod postulamus
3 I, 28, 1| quam sumus nos omnes, qui deum colimus rerum patrem atque
4 I, 29, 3| quam qui alium prae hoc deum aut novit aut sciscitatur
5 I, 29, 7| Solem deum cum esse credatis, conditorem
6 I, 32, 2| periculosum argumentis adgredi deum principem conprobare quam
7 I, 33, 2| fide et intellegerent esse deum et cunctorum dominum solum
8 I, 34, 1| tamquam eamus infitias esse deum maiorem, cum a nobis et
9 I, 35, 1| inhorrescitis mentionem, si quem deum colitis, eum et nos? Aut
10 I, 35, 2| nescire et vos et illos deum, quem Iovem non esse ipsis
11 I, 36, 1| quod omnipotentem colatis deum, sed quod hominem natum
12 I, 36, 1| supplicio interemptum et deum fuisse contenditis et superesse
13 I, 41, 4| magnae matris in adytis deum propitium, deum sanctum
14 I, 41, 4| in adytis deum propitium, deum sanctum Gallorum conclamatione
15 I, 64, 4| dilacerare, potestis si deum, vultis, immo solum si liceat
16 II, 2, 5| potentior iustior, quam deum principem nosse, scire deo
17 II, 3, 2| sive cum illum testem deum constituimus improborum
18 II, 6, 5| hominis stultitiam esse apud deum primum?~
19 II, 14, 5| et interire quae possint deum si ignoraverint, vitae et
20 II, 14, 6| vera, cum animae nescientes deum per longissimi temporis
21 II, 16, 3| superciliumque deponere, qui deum vobis adsciscitis patrem
22 II, 21, 1| perhibentur fuisse divini aut ex deum responsis sapientissimi
23 II, 25, 1| immortalis perfecta divina, post deum principem rerum et post
24 II, 29, 3| esse immortalem quam ipsum deum primum nec ab eo iudicari
25 II, 52, 4| homines ita sint nec ad deum primum nativitatis eorum
26 II, 53, 1| si> spem muneris tanti deum ad principem conferant,
27 II, 53, 2| omnipotentem confidimus deum habiturum esse rationem
28 II, 54, 1| parva, ne dum honorare nos deum tali interrogatione censemus,
29 II, 65, 3| Quid ergo criminaris deum tamquam tibi desit opem
30 II, 75, 4| debuisset inpleri, nihil deum cogebat necessarias temporum
31 II, 78, 2| confugiamus ad salutarem deum nec rationem muneris exigamus
32 III, 8, 1| calumniam moveat, tamquam deum quem colimus marem esse
33 III, 8, 3| possumus, ut corpora credamus deum. Nam esse necesse est corpora,
34 III, 19, 1| vereamur adscribere. Quis enim deum dixerit fortem constantem
35 III, 19, 2| bruti, qui humanis bonis deum esse dicat magnum aut ideo
36 III, 26, 3| autem concitor illorum est, deum ergo dicemus in voluptatis
37 III, 29, 5| demens, qui tempus esse dicat deum, quod mensura cuiusdam est
38 III, 32, 3| non ipsa denique Mater Deum, quam Nigidius autumat matrimonium
39 III, 42, 1| libris, nullum esse a vobis deum neque existimatum neque
40 IV, 28, 2| genitabiles habuisse partes deum et abscisione foedissima
41 IV, 28, 3| credat ad humanas adcubuisse deum mensas, interemptum avaritiae
42 V, 1, 7| rettulisse regem: "Sed capillo"; deum contra: "Animali"; "<Maena>"
43 V, 3, 1| conveniret: etiamne credemus deum numinis tanti tractum esse
44 V, 4, 2| Iuppiter, circumscripsit >deum:> deus scire non poterat
45 V, 6, 7| pomis atque aliis pabulis deum sustentatur a matre. Enititur
46 V, 6, 8| Hunc unice mater deum, ore fuerat quod excellentissimo,
47 V, 7, 1| fecit oppidum claudi. Verum deum mater adulescentuli fatum
48 V, 7, 3| Magna legit et <lavit> Mater deum, inicit his terram <ut erant>
49 V, 7, 4| Mater suffodit etiam deum, unde amegdalus nascitur
50 V, 8, 3| Deucalion iactavit et Pyrra, deum procreata est mater". -
51 V, 8, 3| antistites potestatum? Ergone deum mater >ante> diluvii casum
52 V, 9, 1| obvolvisse vos sordibus deum loquimur matrem, cum ab
53 V, 9, 2| Cum in summo Agdi vertice deum dormiret tum genetrix, obrepere
54 V, 10, 9| O cauta et provida deum mater, quae ne nati invidiam
55 V, 14, 3| Dicite o iterum, ergone deum mater genitalia illa desecta
56 V, 16, 2| semper statutis diebus in deum matris intromittitis sanctuario?
57 V, 17, 2| atque augustissimum numen deum matris constituatur in sedibus? ~
58 V, 26, 1| fingere neque quo sint risui deum quaerere atque efficere
59 VI, 4, 3| Atquin nos arbitramur omnem deum omnino, si modo nominis
60 VI, 9, 2| contumeliosius durius, quam deum alterum scire et rei alteri
61 VI, 11, 1| Pessinuntios silicem pro Deum Matre, pro Marte Romanos
62 VI, 13, 5| est aut religione commotus deum nomine prostibuli nuncupare,
63 VI, 14, 5| proprie dicatur amentia, deum credere quem tute ipse formaris,
64 VI, 18, 5| et in sedentibus signis deum sedere dicendum est et in
65 VI, 25, 2| galea puellula delitiscens, deum Mater <cum> tympano, cum
66 VII, 2, 2| ipse, quem dicere nos omnes deum scimus atque intellegimus
67 VII, 15, 4| Quod est honoris genus, deum invitare ad sanguinem, quem
68 VII, 31, 3| tantum tribuitis vini quantum deum videtis sibi velle praestari. ~
69 VII, 32, 5| Lavatio, inquit, deum matris est hodie". - Sordescunt
70 VII, 36, 4| credit aut augustiorem fieri deum fumo aut ea roribus exiguis
71 VII, 41, 2| Quis est enim primum qui deum illum fuisse credat, qui
72 VII, 41, 2| adsentiatur Iovem, quem deum principem dicitis et rerum
73 VII, 42, 3| haec aliquis fuisse illum deum credet, qui puerilis incuriam
74 VII, 43, 5| hominum qui fuisse illum deum credat tam iniustum, tam
75 VII, 45, 3| anguem dicatis convertisse se deum, quo mentiri se posset nec
76 VII, 46, 6| flaccida est, ea re suspicari deum illum fuisse serpentem,
77 VII, 46, 6| festinatione subtrait, eam deum non fuisse eadem rursus
78 VII, 50, 3| atri, <parvi> corporis, deum fuisse matrema aut qui rursus
|