Lib. Cap. Par.

 1     I,  5, 1|     demonstrat, magna erumperet vis hominum et innumeras funditus deleret
 2     I,  5, 7|                              Quodsi hominum nullus est, qui quae iamdudum
 3     I,  6, 2|                             Nam cum hominum vis tanta magisteriis eius
 4     I, 33, 1|                      Quisquamne est hominum qui non cum istius principis
 5     I, 46, 8|       deposito corpore innumeris se hominum prompta in luce detexit,
 6     I, 48, 1|       dedisse medicinas et multorum hominum morbos valetudinesque curasse''. ~
 7     I, 56, 3|       veritatem, et consimilium his hominum interpolata quaedam et addita,
 8     I, 63, 4| incredibilis lenitas iniurias in se hominum puerilibus pro ineptiis
 9    II,  4, 1|       latronibus pessimis miserorum hominum inprudentiam vindicasse. ~
10    II, 14, 3|                          Quis autem hominum non videt quod sit immortale,
11    II, 19, 4|         orbe tractarent neque ullum hominum repperiretur genus, quod
12    II, 22, 1|           deo immortales esse et ad hominum corpora disciplinis cum
13    II, 29, 2|                       Quis est enim hominum, quamvis ille sit indolis
14    II, 33, 2|           speramus posse neque ulli hominum tantum potestatis attribui
15    II, 40, 1|        cadaveribus incubarent et ab hominum formis tabifica macie dissociarentur
16    II, 51, 2|          descendere ac succedere in hominum formas, exploratum aliquid
17    II, 52, 1|        inquitis, homines et ipsorum hominum quid aut unde sunt animae?''. -
18    II, 52, 3|   sapientibus dicere, tellurem esse hominum matrem, aquam tum alios,
19    II, 52, 3|       incogniti nominis, genus quae hominum finxerit et rerum constitutionibus
20    II, 53, 1|       mediae qualitatis esse animas hominum utpote ab rebus non principalibus
21    II, 63, 2|            quo in terris esse genus hominum coepit, quando primum animae
22    II, 69, 1|           quid est enim in negotiis hominum, quod vel opera corporis
23    II, 69, 2|      contingeret luminis16 quisquam hominum sciebat aut esse noscendum
24    II, 75, 4|           deus solus, postquam gens hominum fractior et infirmior coepit
25   III, 15, 1|                      Quisquamne est hominum rationis alicuius sapore
26   III, 15, 3|  caerimoniarum paratu: vos effigies hominum tamquam deorum veneramini
27   III, 22, 1|     opifices dii sunt, sed ingeniis hominum subiciunt has artes atque,
28   III, 28, 1|                      Quisquamne est hominum rationis alicuius primordiis
29   III, 40, 1|        inferorum tertios, mortalium hominum quartos, inexplicabile nescio
30    IV,  8, 3|                           Dubitabit hominum nemo quin innumeris dicatis "
31    IV, 18, 4|            diis possit, quod non ex hominum [di] scriptis ad humanas
32    IV, 21, 1|        rector poli, pater deorum et hominum, supercilii nutu totum motans
33    IV, 32, 1|          fabulas quae in notionibus hominum super essent atque in auribus
34    IV, 32, 2|           vobis est ne quis posthac hominum id quod esset turpitudini
35     V, 15, 4|    interpolata fallaeibus, ambigere hominum nullus potest, quin causa
36     V, 23, 1|         Iovem, aeternam rerum atque hominum potestatem, bubulis esse
37     V, 26, 1|           nos improbe si quis forte hominum suspicatur, libros sumat
38    VI,  2, 1|       inrogare nullis, non ex malis hominum crudelem accipere voluptatem,
39    VI,  7, 1|            populi Capitolio qui est hominum qui ignoret Oli esse sepulchrum
40    VI, 10, 5|       rationibus concitati: per vos hominum formae sunt bucinarum animantes
41    VI, 11, 1|            immortalibus sigilliolis hominum et formis supplicatis humanis? ~
42    VI, 13, 1|        quaedam sciam certorum ferre hominum formas et infamium liniamenta
43    VI, 15, 3|              ea formas si accipiant hominum, si auriculas nasos buccas
44    VI, 19, 2|            hoc amplius nequeunt, si hominum formas dii habent, opinatio
45    VI, 25, 1|             in illorum posse frangi hominum vitia et mores et maleficia
46    VI, 26, 1|        terrores, propter quos genus hominum torpedine in perpetua adfigeretur,
47   VII,  3, 4|                     Et quis ita est hominum deus prorsus qui sit ignorans,
48   VII,  4, 2|                     Et quisquam est hominum qui deos sibi persuadeat
49   VII, 19, 2|             attributa: unoquoque ab hominum quaero, an ipse apud se
50   VII, 21, 4|     consuetudinemque dicturus es? - Hominum mihi scita pronuntias et
51   VII, 25, 6|       magnitudo mirabilis, o nullis hominum comprehensa, nullis intellecta
52   VII, 33, 5|           vis praestans neque ullis hominum comprehensa naturis libentissime
53   VII, 35, 5|                                 Vos hominum similitudinem gerere et
54   VII, 36, 4|            iudicamus, quod quisquam hominum credit aut augustiorem fieri
55   VII, 38, 2|         conquievisse terrores et ad hominum curam familiaritatemque
56   VII, 43, 5|                     Et quisquam est hominum qui fuisse illum deum credat
57   VII, 50, 2|          consiliis actum est, nihil hominum viribus, nec ad reditum
58   VII, 50, 3|      desperatione fortunas? Et quis hominum credet terra sumptum lapidem,
59   VII, 51, 2|            fuisse divini quisquamne hominum <credat> aut habuisse aequitatem