Lib. Cap. Par.
1 I, 13, 3| perpetuas et iuges calamitates fuisse has, numquam omnino respirasse
2 I, 14, 1| saepenumero maximos annorum fuisse proventus, vilitates atque
3 I, 36, 1| supplicio interemptum et deum fuisse contenditis et superesse
4 I, 37, 2| eos humanae et condicionis fuisse communis, replicate antiquissimas
5 I, 38, 1| opinationibus dantes, unum Christum fuisse de nobis, mentis animae
6 I, 47, 4| elarius, potentiorem illum fuisse quam fata sunt, cum ea solvit
7 I, 54, 3| temporis homines usque adeo fuisse vanos mendaces stolidos
8 I, 56, 4| confessione omnium deus fuisse monstretur. ~
9 I, 63, 2| quoquam manus, summa illi fuisse contentione nitendum, ut
10 I, 64, 6| polliceri, nec sic video fuisse causam, cur eum deberetis
11 II, 4, 4| advenerit aperiatur non fuisse mendacium. ~
12 II, 21, 1| qui acuminis perhibentur fuisse divini aut ex deum responsis
13 II, 28, 4| inquam, sciunt doctissimas se fuisse et obstructione corporum
14 II, 62, 4| multum postea paenitebit fuisse inrisui, cum ad sensum coeperit
15 II, 70, 4| est utique Minervam non fuisse neque rerum in numero aut
16 II, 73, 2| liquidum est, et hunc vobis fuisse incognitum, post autem aliquando
17 II, 74, 3| Rationem aliquam fuisse dicetis. Ratio ergo et hic
18 II, 75, 3| auditis commemorantes vestras fuisse homines olim semideos, heroas,
19 III, 29, 3| intellegi debeat nullum umquam fuisse Ianum, quem ferunt caelo
20 III, 37, 1| quidam virgines, alii matres fuisse conscribunt. ~2.
21 IV, 3, 2| dicitis ante sui causam fuisse cognominis, quod in priore
22 IV, 24, 5| Megaclonis ancillulas profitetur fuisse Musas? numquid rege a Cyprio,
23 IV, 25, 1| non vos? quis Spartanum fuisse Martem? non Epicharmus auctor
24 IV, 27, 3| generis superi sed humani eos fuisse credamus.. ~
25 IV, 28, 4| Atquin omnia vos ista et fuisse et inesse in diis adseveratis
26 IV, 29, 1| appellatis deos, homines fuisse monstrare vel Agragantino
27 V, 3, 3| sumet, [aut] tam improvidum fuisse Saturnium, ut aut ea proponeret
28 V, 4, 1| Nisi forte dicetis regem fuisse divinum": - numquid ipso
29 V, 4, 5| voluit et crudelis Iuppiter fuisse doceatur, qui quod maena
30 V, 7, 3| Valerius pontifex Iam nomine fuisse conscribit, exanimati pectus
31 V, 8, 4| non falsum, hominem illam fuisse, non divam. ~5.
32 V, 8, 5| hanc necesse est credi unam fuisse de nobis, consimilium causarum
33 V, 19, 2| conditor indicatur Cinyras rex fuisse, in quibus sumentes ea certas
34 V, 25, 3| incolam diximus Eleusinii fuisse pagi, malis multiformibus
35 V, 30, 1| dubitent aut qui eos homines fuisse contendant et potestatis
36 V, 30, 2| qui generis adseverat eos fuisse terreni, quamvis eos privet
37 VI, 3, 6| Aegyptius aut Merops tibi fuisse monstrabitur, <aut> ut tradit
38 VI, 13, 3| venustatis et floris, exemplarium fuisse perhibetur cunctarum quae
39 VI, 13, 7| quem fecerat sciret aurum fuisse, lapides atque ossa informia
40 VII, 41, 2| enim primum qui deum illum fuisse credat, qui currentibus
41 VII, 41, 2| iucundissimum duceret? Immo illum fuisse quis est qui adsentiatur
42 VII, 41, 3| hanc vocem, generis eum fuisse divini, qui, quoniam ludis
43 VII, 42, 3| Et post haec aliquis fuisse illum deum credet, qui puerilis
44 VII, 43, 5| quisquam est hominum qui fuisse illum deum credat tam iniustum,
45 VII, 44, 4| auctoribus, minime illum fuisse divum, qui conceptus et
46 VII, 45, 3| posse, Aesculapium illum fuisse serpentem, nisi hunc colorem
47 VII, 46, 4| quam generis eum dicere fuisse terreni, quamvis fuerit
48 VII, 46, 6| apparuit: qua ea re numen fuisse monstratur". - Possumus
49 VII, 46, 6| re suspicari deum illum fuisse serpentem, quod ab oculis
50 VII, 46, 6| festinatione subtrait, eam deum non fuisse eadem rursus possit argumentatione
51 VII, 48, 5| deinceps cunctis sed availio fuisse uni tantum repperiatur aetati. ~
52 VII, 50, 3| parvi> corporis, deum fuisse matrema aut qui rursus accipiat -
53 VII, 51, 1| praebeat, qui eam iudicet fuisse aut tempore illo deam aut
54 VII, 51, 2| inclinatione praebere, generis eam fuisse divini quisquamne hominum <
|