Lib. Cap. Par.
1 I, 30, 1 | possessione versemini, cuia in re sitis, cuius ista sit quam
2 I, 34, 5 | habuisse natales et pavefactus re nova lamentabilem extulisse
3 I, 42, 2 | Cum vero deus sit re certa et sine ullius rei
4 I, 48, 4 | causis, ambulare, cessare aut re aliqua quae officiat abstinere. ~
5 II, 11, 8 | veritatem spondent aut ea re digni sunt quibus necessario
6 II, 26, 2 | nec potest aliquid sua de re perdere id quod non potest
7 II, 27, 2 | quod simplex, quacumque in re fuerit, necessario semper
8 II, 72, 3 | aut quod eum praecedat re tempore nomine potest aliquid
9 III, 3, 3 | Et cum de re loquimur divina vobiscum,
10 III, 12, 2 | eorum litteris dici et velut re certa atque auctoritate
11 III, 16, 1 | quod fingitis, non quod in re esse ipsaque in veritate
12 III, 17, 1 | esse ducimus turpe aut ex re prohibemur aliorum sententias
13 III, 18, 1 | veri aliquid scire tanta in re possumus aut suspicionibus
14 III, 20, 2 | Ergone singuli sua in re pollent nec in auxilium
15 III, 21, 2 | vulnerari, vexari aliqua ex re possunt: ut cum exegerit
16 III, 24, 4 | Ludimus et lascivimus tanta in re homines, et qui sit deus
17 III, 35, 3 | quod totum est aliqua in re possunt, aut sibi sapere,
18 III, 37, 2 | quibus alius aliud eadem de re dicere opinionum diversitate
19 IV, 5, 4 | Qua ex re poterit facillime recognosci,
20 V, 6, 3 | venis rapit: fit ut insolita re victus soporem in altissimum
21 V, 10, 3 | Nam si nihil esset in re mali, tam gerere illa morem
22 V, 17, 3 | honestatis aliquid in ea re esse quam initiant viles
23 V, 19, 4 | ad prandium conpertaque re gravi grassatores obruerit
24 V, 29, 1 | criminatio ipsa religionis in re sit? ~2.
25 V, 36, 4 | sermone rectoque, nec inest in re signum quo differitas indicari
26 VI, 5, 4 | opituletur omnino, si occupatus re aliqua ad audiendas voces
27 VI, 26, 6 | constitit conprobatumque est re ipsa inanem esse opinionem
28 VII, 2, 3 | eo quo deus est nulla in re differt, nec quod unum est
29 VII, 4, 7 | arguimus nos ipsi penitusque re visa atque inspecta damnamus,
30 VII, 25, 1 | hominibus fiunt maximeque in re sacra debent habere suas
31 VII, 28, 4 | comitantibus involutum, non est ab re dicere et alienis eos suffectionibus
32 VII, 28, 10| non potest ulla, qui caret re corporis atque omni sensu
33 VII, 30, 6 | deo cum vino est, Veneriis re proxima, nervos omnium debilitante
34 VII, 31, 3 | invito, et vos ipsos in re sacra caerimoniarum officia
35 VII, 34, 4 | et quia gaudere laeta re maestosque se fieri tristioribus
36 VII, 43, 4 | obeundis cunctabatur in re iussa causis superioribus
37 VII, 46, 6 | continuo apparuit: qua ea re numen fuisse monstratur". -
38 VII, 46, 6 | Argumentatio flaccida est, ea re suspicari deum illum fuisse
|