Lib. Cap. Par.
1 I, 44, 2| consentaneum dignum deo fuerat vero, nihil nocens aut noxium
2 I, 63, 3| tumulis mortuos, huic arduum fuerat letum cui vellet indicere? ~
3 II, 2, 2| et credere, vel hoc ipso fuerat non aspernandus a vobis,
4 II, 34, 2| pollicitationes adducere, consentaneum fuerat eius suscipere nos cultus
5 II, 70, 2| nuptias et partus Opis nusquam fuerat Iuppiter, Iuppiter tam supremus
6 III, 16, 3| acerbitas comminisci? Quanto fuerat rectius elephantorum his
7 IV, 22, 4| regi Saturnio matrimoniis fuerat cum alienis rei? nonne illi
8 IV, 22, 4| alienis rei? nonne illi fuerat satis Iuno, nec sedare impetum
9 IV, 24, 4| ipsos reges quorum gazis fuerat locupletatus et donis ambiguitate
10 V, 5, 4| invictum et ferocitas animi fuerat intractabilis, insana et
11 V, 6, 2| illi fontem, quo ardorem fuerat suetus et sitiendi lenire
12 V, 6, 5| se viribus eo qua >vir> fuerat privat sexu. ~6.
13 V, 6, 8| Hunc unice mater deum, ore fuerat quod excellentissimo, diligebat. <
14 V, 7, 3| pinos. Virgo sponsa quae fuerat, quam Valerius pontifex
15 V, 12, 2| obscenitas amputata securitatem fuerat inlatura caelestibus, ex
16 V, 12, 4| Deus autem si fuerat, qui potuit decipi aut de
17 V, 13, 2| debuerat vivere quae mater fuerat facta de pomo. ~3.
18 V, 18, 4| cineri, qui sub ollula fuerat factus extorum: quem cum
19 V, 41, 1| Antea mos fuerat in allegorica dictione honestissimis
20 V, 41, 5| atque irae linguam et os fuerat obsceno coinquinatura contactu?
21 VI, 12, 4| singulorum, cum qui Iuppiter fuerat idem possit existimari Mars
22 VI, 12, 4| Mars esse et qui Mavors fuerat subintroire speciem Iovis
23 VI, 13, 5| PULCHER" - nomen autem fuerat amati ab se pueri atque
24 VI, 21, 1| negotiis Iuppiter, quibus curis fuerat inligatus, quominus privatas
25 VI, 21, 2| ardoribus flabile: ubinam fuerat rex poli, ut praesentem
26 VI, 22, 6| tranquillioribus deae sunt, quantum fuerat, miseris furialia ut restinguerent
27 VI, 25, 2| attributa Saturno, metum fuerat iniectura mortalibus, vitam
28 VI, 26, 2| Nonne satius fuerat saltitare, cantare quam
29 VII, 26, 6| maxime conveniens deorum fuerat voluptati per incuriam neclexere
30 VII, 41, 4| nocens servus atque illa fuerat animadversione puniendus:
31 VII, 42, 2| et cognitum vitium, nonne fuerat rectum Iovique conveniens,
32 VII, 43, 1| et augeri, nonne rectius fuerat, consulem ut ad ipsum veniret,
33 VII, 43, 2| Quae fuerat ratio, ut ruri hominem suetum,
34 VII, 43, 3| sciebat, divinus modo si fuerat, tergiversatorem in obsequio
35 VII, 43, 3| obsequio futurum, nonne fuerat pronius et deo conveniens,
36 VII, 43, 6| praestantius, quinimmo aequius fuerat, si hoc esse videbatur faciendum,
37 VII, 43, 6| inciperet, apud quem causa tanti fuerat motus et inoboeda cessatio?
38 VII, 50, 6| enim nondum nec favorem fuerat ut comrmodaret rogata". -
|