Lib. Cap. Par.

 1     I,  5, 7|         hominum nullus est, qui quae iamdudum gesta sunt nostris audeat
 2     I,  6, 2|           habet a Christo beneficium iamdudum orbis ingratus, per quem
 3     I,  6, 3| commonitionibus crederent, universus iamdudum orbis mitiora in opera conversis
 4     I,  7, 1|           quibus urgetur et premitur iamdudum miseranda mortalitas?'~2.
 5     I, 23, 3|            et illis conveniens, quos iamdudum experientia doctorum daemonas
 6     I, 25, 1|              illos sitire nostrum et iamdudum nos cupere mortalium submovere
 7     I, 39, 3|              adficiatur cultu, a quo iamdudum tanta et accepimus dona
 8     I, 46, 4|          nobis qui redire in corpora iamdudum animas praecipiebat efflatas,
 9     I, 53, 5|            est cognitus is, qui esse iamdudum unus iudicabatur e nobis? ~
10     I, 61, 2|              potuisses, si non esses iamdudum ad non accipiendum paratus
11     I, 65, 8|             tuto esse spes suas quas iamdudum acceperant de animarum salute
12    II,  3, 4|      obstaret atque officeret vobis, iamdudum scire potuissetis, quid
13    II, 19, 4|          necessarium scire omnis, ea iamdudum in omni orbe tractarent
14    II, 28, 2|             ne meminerint eorum quae iamdudum et ante hominem sciebant,
15    II, 63, 3|              elatio abesset a vobis, iamdudum haeG scire <Christo> potuistis
16   III,  1, 1|                                      Iamdudum quidem criminibus his omnibus,
17   III,  6, 4|              Quem quidem locum plene iamdudum homines pectoris vivi tam
18    IV,  3, 1|   significantiam traxitt aut si fuit iamdudum dea, priusquam Romulus nasceretur
19    IV,  4, 4|                        et ubi quaeso iamdudum Pellonia haec fuit, cum
20    IV,  8, 4|                          An numquid "iamdudum sine nominibus dii erant,
21    IV, 13, 3|                                      Iamdudum nos pudet ad eum locum venire,
22    IV, 24, 1|              quibus genus ut dicitis iamdudum <ad> flictatur humanum,
23    IV, 26, 4|               numquid senex Saturnus iamdudum obsitus canis atque annorum
24     V, 13, 3|              divinitus eredidit esse iamdudum, dedignatus est subolemsui
25     V, 15, 1|                           Urgere vos iamdudum ad istius rei conprobationem
26     V, 31, 8|            esse offensas mentes, cum iamdudum vos ~· queat irarum esse
27     V, 37, 3|            diceretur, ut quae virago iamdudum florum in lectionibus habebatur,
28    VI, 16, 2|      discretas ac singulas contueri: iamdudum istos videretis deos, quos
29    VI, 16, 3|                   Videretis, inquam, iamdudum solas sine occipitiis facies,
30   VII, 32, 6|     magnisque implendus est dapibus, iamdudum inedia gestiens et anniversaria
31   VII, 43, 7|              territaret patrem? Quod iamdudum si facere, id est loco priore,