Lib. Cap. Par.

 1     I, 23, 2|       transcendens, sapientem illam credere beatissimamque naturam magnum
 2     I, 23, 2|            non factum, despectam se credere et ab summi culminis decidisse
 3     I, 24, 4|         adseverare furiosi quod vos credere non erubescitis sani. ~
 4    II,  2, 2|             auscultare deberetis et credere, vel hoc ipso fuerat non
 5    II,  4, 4| exspectatione pendentibus id potius credere quod aliquas spes ferat
 6    II,  5, 1|           volvitis, ne quod hoc die credere obstinata rennuitis perversitate,
 7    II, 11, 1|    impediant, plurimum quominus eis credere atque auscultare debeatis:
 8    II, 11, 3|             et vobis unum et socium credere, vobis velitis dari quod
 9    II, 11, 6|         quam nos Christo oportuerit credere? Quisquamne illorum aliquando
10    II, 26, 1|            cum multo facilius <sit> credere, discere illam quod nesciat
11    II, 34, 1|        videamur, cum vos et similia credere et in eadem videamus expectatione
12    II, 36, 3|         convenit vel existimare vel credere, quid animas admiramini
13    II, 65, 1|       faciat suis pollicitationibus credere''. - Vis ergo est ista,
14    II, 78, 1|          vestris potius opinionibus credere quam rei debetis augustae. ~
15   III,  9, 3|        constituta est, ita convenit credere in sui muneris functionem
16   III, 11, 3|          dignitate existimare, quam credere. ~
17   III, 14, 2|           species, non absurdum est credere errare eos fallique cognitionis
18    IV, 34, 9|         rectius multo deos esse non credere quam esse illos tales tali
19     V,  2, 5|          Etenim revera stultissimum credere est, ipsum remedia scire,
20     V,  5, 4|       praeter se quicquam potentius credere terras caelum et sidera
21     V, 10, 6|  procreatumque dicatur, necesse est credere et receptacula lapides habuisse
22    VI, 14, 5|       proprie dicatur amentia, deum credere quem tute ipse formaris,
23    VI, 15, 4|           ipsa cogamini aliquid eis credere divinitatis maiestatisque
24    VI, 17, 2|           nec non et prudentissimus credere, deos relictis sedibus propriis
25    VI, 20, 3|      numinum canum sollicitudinibus credere, et cum aliquam quaeras
26   VII,  5, 2|         diis esse, consectaneum est credere numquam deos irasci, quinimmo
27   VII,  8, 4|            deos, si modo rectum est credere quod motibus exagitentur
28   VII, 35, 3|             hoc enim religiosum est credere - aut si habent nativitatis