Lib. Cap. Par.
1 I, 3, 4| pestilentias, grandines qua potuit ratione signare aut inter
2 I, 3, 4| offensionibus causas, qui potuit fieri ut eis rebus verba
3 I, 26, 5| postulamus orare vel auribus potuit scire vel ipsius vocis sono
4 I, 51, 3| stercoribus innutritotale potuit ius dari, talis licentia
5 I, 60, 2| An aliter potuit invisibilis illa vis et
6 II, 11, 6| illorum aliquando verbo uno potuit aut unius imperii iussione
7 II, 63, 2| inquam, scire id quod Christo potuit docente cognosci, infinita
8 IV, 26, 9| noctibus vix: novem unam potuit prolem extundere concinnare
9 IV, 31, 4| lorum aut terram tenere non potuit: audetis abnuere in delictis
10 V, 3, 4| sententia terminata, qui potuit Numa scire hominis Iovem
11 V, 4, 5| doceatur, qui quod maena potuit et caepicio suscipi voluisse
12 V, 10, 7| rigore quae saxeo nutricia potuit ducere, ut est fetibus sollemne
13 V, 12, 4| Deus autem si fuerat, qui potuit decipi aut de divino aliquid
14 V, 22, 6| pignoris ex se sati ab imagine potuit tam foedae cogitationis
15 VII, 7, 2| si sunt ulli, apertissima potuit cognitione dinosci. Quaenam
16 VII, 42, 1| quid ea hoc facto labis potuit et foeditatis ecfluere,
17 VII, 46, 5| cuius. Nam deus esse qui potuit, cum haberet ea quae diximus,
18 VII, 50, 6| Hostem pellere ac fugare non potuit multo adhuc mari terrisque
|