Lib. Cap. Par.

 1     I, 10, 2|   pluit aut non pluit et, quod forsitan nescias, aut uliginem nimiam
 2     I, 11, 1|       tuas impediat deliciarum forsitan et libidinum voluptates,
 3     I, 42, 4|                     Postulabit forsitan insanior et furiosior factus,
 4     I, 43, 1|                     Occursurus forsitan rursus est eum aliis multis
 5     I, 59, 8| necessaria: nam et haec paries forsitan et hic sella dici sine ulla
 6    II, 49, 3|     numero definiti et nominum forsitan conprehensionibus terminati.
 7    II, 50, 1|     esse credantur, conparatio forsitan efficiat pessimorum. Quinam
 8    II, 57, 3|     acceptare pro vero id quod forsitan non sit et ex more halucinantium
 9   III,  5, 2|      at in rerum natura potest forsitan fieri, ut deorum milia centum
10   III,  6, 2|    antiquitas". - Invitare nos forsitan ad istorum numinum potuissetis
11   III, 18, 1|   videt, non intuetur?". - Suo forsitan genere, non nostro. Neque
12    IV, 16, 2|                     Dicet enim forsitan prima illa quam diximus: "
13    IV, 21, 1|                 Sed in ceteris forsitan minus huius turpitudinis
14    IV, 23, 3|                    Et tolerari forsitan maletractatio haec posset,
15    IV, 31, 3|                       Hoc enim forsitan rationis existimari possit
16     V, 28, 2|        sit istud, obscurum est forsitan, et qua fiat ratione disquiritur. -