Lib. Cap.

 1   I,   6|        diverso prope coeuntibus adeo in artum agitur, ut minus
 2   I,  44|         exundans etiam irrigat, adeo efficacibus aquis ad generandum
 3   I,  49|        animalia, sed alia alii: adeo ut quaedam eorum etiam per
 4   I,  52|     emporium, qua in altum abit adeo edita, ut ex summo vertice
 5   I,  63|      laterum orbe conplectitur: adeo mirificus ac pulcher, ut
 6   I, 104|     feminae quas viri exercent, adeo ut ne militia quidem vacent.
 7   I, 105|       ex Riphaeo monte deiectus adeo praeceps ruit, ut cum vicina
 8  II,   1|          cadentes adsidue nives adeo invia efficiunt, ut ultra
 9  II,   7|      cui Exampaeo cognomen est, adeo amaras aquas accipit, ut
10  II,  27|                   27] Atho mons adeo altus est, ut credatur altius
11  II,  55|        macer, mox aliis amnibus adeo augescit atque alitur, ut
12  II,  71|        ferunt. Credas pluvisse, adeo multi passim et late iacent.~ ~
13  II,  78|      auroque etiam abundans, et adeo fertilis, ut sicubi ob penuriam
14  II,  94|        fluctibus invicem versis adeo inmodice fluens, ut ventos
15  II, 109|    omnium animalium quae nocent adeo expers, ut ne ea quidem
16 III,  10|        spatia contrahere, usque adeo semet terris angustantibus,
17 III,  15|         aliquando etiam immanes adeo, ut hominem optimam et gratissimam
18 III,  24|          Ius in viribus habent, adeo ut ne latrocinii quidem
19 III,  31|       adultarum stipendium est, adeo ut non percussisse pro flagitio
20 III,  36|   murmure sonansque devolvitur, adeo citus, ut qua ex praecipiti
21 III,  41| aliaeque sine certis nominibus; adeo agri fertiles, ut cum semel
22 III,  45|  maturanda semina iniqui, verum adeo luxuriosa herbis non laetis
23 III,  64|     illa sunt quae vocant Solis adeo inhabitabilia, ut ingressos
24 III,  80|        pernitent: bibitur idem; adeo est liquidus et ad sustinenda
25 III,  84|     quibus ante adventum Eudoxi adeo ignotus ignis fuit adeoque
26 III,  85|      marum sua sponte fecundas, adeo asperis efferisque moribus,
27 III,  94|    Ceterum solo etiam ditior et adeo est fertilis, ut frugum