Lib. Cap.

 1   I,  14|        efficit, totidemque se in altum magnis frontibus evehit.
 2   I,  29|      Mercurii, vaste proiecta in altum, duos grandes sinus efficiunt.
 3   I,  52|         mercium emporium, qua in altum abit adeo edita, ut ex summo
 4  II,  29|          sit atque ager, tota in altum abit, angusta satis unde
 5  II,  31| ingreditur. Ceterum longis et in altum inmissis lateribus ingens
 6  II,  34|   expandentibus progressisque in altum, non tam lata quam coeperat,
 7  II,  51|     omnia. Ab Alpibus incipit in altum excedere, atque ut procedit
 8  II,  80|        proxima est rupes quae in altum Pyrenaeum extrudit, dein
 9  II,  82|          Hic iam terrae magis in altum eunt, latioremque quam fuerat
10 III,   4|         primum ingenti impetu in altum abit, dein resistit ac se
11 III,  13|         primo nihil progressa in altum mox tantundem paene in pelagus
12 III,  41|    duobus promunturiis evecta in altum, medium litus abducit, et