Cap. Par.
1 VII, 5 | possunt quae ad exhibendos milites spectant. Idem insatiabili
2 X, 4 | praepositos litteris, etiam milites cogi ad nefanda sacrificia
3 XI, 3 | esse si palatinos tantum ac milites ab ea religione prohiberet. ~
4 XIX, 1 | intuebantur, nulla erat dubitatio; milites qui aderant et primores
5 XIX, 3 | cum lacrimis alloquitur milites: se invalidum esse, requiem
6 XXV, 2 | periculi, quod universi milites, quibus invitis ignoti Caesares
7 XXVI, 3 | praetoria sustulerat. Itaque milites pauci, qui Romae in castris
8 XXVI, 5 | et mittit Romam. In qua milites illi summis deliciis saepissime
9 XXVI, 6 | iure heredita tis paternos milites traducere ad se posset,
10 XXVI, 8 | armatus accedit. Statim milites sublatis signis abeunt et
11 XXVII, 3 | oppugnaret et quod Romani milites Romam, translatis signis
12 XXVII, 4 | Et iam ceteri milites nutabant, cum ille fracta
13 XXVIII, 2| quod facile videbatur, quia milites <ei> erant qui Severum reliquerant. ~
14 XXVIII, 3| Advo cavit populum ac milites quasi contionem de praesentibus
15 XXIX, 6 | nondum satis instructus, milites ad imperatorem suum redeunt. ~
16 XXIX, 8 | eius portae reserantur, milites recipiuntur. Attrahitur
17 XXXI, 3 | potest? Officiorum omnium milites vel potius carnifices singulis
18 XLIV, 3 | Dimicatum, et Maxentiani milites praevalebant, donec postea
19 XLV, 4 | accessit armatus. Erant ibi milites praesidiarii, ad huius modi
20 XLV, 5 | mittendi ad imperatorem, cum milites non fide, sed paucitate
21 XLV, 7 | collegisset. Sparsi enim milites per diversas regiones fuerant
22 XLVI, 6 | mittuntur, ut suos quisque milites doceat. Crevit animus universis
23 XLVI, 8 | movisse Maximinum. Capiunt milites arma obviamque procedunt.
24 XLVII, 2 | Maximinus aciem circumire ac milites Licinianos nunc precibus
|