Cap. Par.

 1  I, 3    |                   Excitavit enim deus principes qui tyran norum
 2  I, 4    |       servorum suorum <precibus> deus iacentes et afflictos caelesti
 3  I, 6    |     Distulerat enim poenas eorum deus, ut ederet in eos magna
 4  I, 7    | delendisque nominis sui hostibus deus summus ostenderit. Ab re
 5 II, 7    |     habuit impune. Respexit enim deus vexationem populi sui. Deiectus
 6  V, 1    |        sanguinis fudit. At illum deus novo ac singulari poenae
 7  V, 7    |       tales poenas de sacrilegis deus exegerit, nonne mirabile
 8 XX, 5    |     consilia eius tendebant. Sed deus, quem sibi fecit infestum,
 9 XXXI, 1  |                           Ab hoc deus religionis ac populi sui
10 XXXIII, 1|      agebatur, cum percussit eum deus insanabili plaga. Nascitur
11 XLVI, 5  |      haec verba dictavit: »Summe deus, te rogamus, sancte deus,
12 XLVI, 5  |         deus, te rogamus, sancte deus, te rogamus. Omnem iustitiam
13 XLVI, 5  |         existimus. Summe, sancte deus, preces nostras exaudi;
14 XLVI, 5  |   tendimus, exaudi sancte, summe deus." ~6.
15 XLVII, 3 |      proelium venissent, sic eos deus summus iugulandos subiecit
16 XLIX, 2  |        ad remedium malorum, quae deus in caput eius ingessit. ~
17  L, 1    |                         Hoc modo deus universos persecutores nominis