Cap. Par.
1 III, 5 | ut iam nullus esset terrarum angulus tam remotus
2 IV, 2 | huius rei gratia provectus esset ad illud principale fastigium,
3 V, 1 | poenae genere adfecit, ut esset posteris documentum adversarios
4 V, 4 | nomen ludibrio ac derisui esset. ~5.
5 V, 6 | legatisque nostris semper esset ostentui, ne nimium Romani
6 VI, 1 | Aurelianus, qui esset natura vesanus et praeceps,
7 VIII, 1 | fidelem cohaerere, nisi esset in utroque mens una, eadem
8 VIII, 4 | Et cum opus esset, non deerant locupletissimi
9 XI, 1 | montium cultrix, quae cum esset <mulier admodum superstitiosa>,
10 XI, 3 | ostendens quam perniciosum esset inquietari orbem terrae,
11 XVI, 11 | Et cum tibi parata esset victrix corona, desiit amplius
12 XVIII, 6 | amplius minor et extremus esset. Iam fluxisse annos quindecim <
13 XIX, 4 | Constantini immutatum nomen esset, cum in conspectu omnium
14 XIX, 4 | medium. Mirari omnes qui esset, unde esset.~5.
15 XIX, 4 | Mirari omnes qui esset, unde esset.~5.
16 XX, 1 | quamvis priorem nominari esset necesse, contemnebat, quod
17 XX, 1 | contemnebat, quod et natura mitis esset et valitudine corporis impeditus. ~
18 XXI, 4 | gynaeceum rapie bantur; si quis esset verberandus, defixi in stabulo
19 XXIII, 8 | quis illo imperante miser esset! ~9.
20 XXVIII, 1 | seni, quippe cum prior <esset> et maior filii potestas,
21 XXXII, 4 | Caesarem, ut sibi obsequens esset, is tamen tanti beneficii
22 XXXVII, 2 | quisquis ad cenam vocatus esset, inquinatus inde atque impurus
23 XXXVIII, 2| pars corporis regio cubili esset indigna. Si qua detractaverat,
24 XXXVIII, 2| tamquam maiestatis crimen esset sub illo adultero pudicitia. ~
25 XXXVIII, 4| omnibus nuptiis praegustator esset. ~5.
26 XXXVIII, 5| imperatore, quin aut pereundum esset aut habendus gener aliquis
27 XXXIX, 5 | Nuntiatur homini quid esset ausa. Libido in iram furoremque
28 XLII, 1 | imagines ubicumque pictus esset, detrahebantur. Et quia
29 XLIV, 10 | accepit, quam si ipse victus esset. ~11.
30 XLVI, 4 | voces cum surgere sibi visus esset et cum ipse qui monebat
31 XLVI, 4 | quomodo et quibus verbis esset orandum. ~5.
32 XLVI, 11 | militibus existimabat, quod ille esset in largiendo tenax, ipse
|