13-cogit | cogna-donat | donis-immol | immun-misi | misit-praeg | praei-servi | servo-vince | vinci-xxxvi
bold = Main text
Cap. Par. grey = Comment text
1 XVIII, 12 | religione praestabat.--~13.
2 XVIII, 13 | imperii suscepturus es. ~14.
3 XXVII, 6 | ut opes suas proderent. Abactae tamquam de barbaris praedae
4 XXXIII, 6 | Iam non longe pernicies aberat et inferiora omnia corripuerat.
5 XLVII, 5 | pervenit, cum locus proelii abesset milia centum sexaginta,
6 XXVI, 8 | milites sublatis signis abeunt et se <ei> contra quem venerant,
7 XVIII, 4 | insolentia ferre non quiret, abiecisse gubernaculum rei publicae
8 LI, 2 | capitibus corpora earum in mare abiecta sunt. Ita illis pudicitia
9 XIII, 1 | adulterio, non de rebus ablatis agere possent, libertatem
10 XXI, 9 | aqua frigida et os umore abluebatur, ne arescentibus siccitate
11 XLVIII, 3 | nulli omnino facultatem abnegendam putaremus, qui vel observationi
12 XXXVII, 3 | Maximianus reliquerant, hic abrasit sine ullo pudore auferens
13 XLVIII, 5 | scires nos liberam atque absolutam colendae religionis suae
14 XI, 1 | epulas exhibebat. Christiani abstinebant, et illa cum gentibus epulante
15 VII, 1 | deo quidem manus potuit abstinere. ~2.
16 XXXIII, 3 | decurrit. Albescit ipse atque absumptis viribus tenua tur, et tunc
17 VII, 8 | Huc accedebat infinita quaedam cupiditas
18 XVIII, 5 | aut <non> multum videbat accedere, respondit debere ipsius
19 XLVII, 1 | Ergo propius acceditur, tubae canunt, signa procedunt.
20 XVI, 11 | sumeres; quam licet non acceperis in praesenti, tamen integra
21 XVIII, 10 | quid faciet, cum imperium acceperit?"--Hic vero et amabilis
22 XXIV, 5 | praecepitque, ut postridie mane acceptis mandatis proficisceretur,
23 XLVI, 11 | exercitu Licinii sine certamine accepto ad Constantinum duplicatis
24 XVIII, 14 | staret incolumis. Si quid accesserit adversi, mea culpa non erit." ~
25 XXI, 10 | quod postremo accidebat, cum per multum diem decocta
26 XLII, 2 | nulli um quam imperatorum acciderat, duplici aegritudine adfectus
27 XII, 1 | et ipsis et orbi terrarum acciderunt. ~2.
28 XLV, 1 | Eodem Licinius advenit, ut acciperet uxorem. ~2.
29 VII, 3 | maior esse coeperat numerus accipientium quam dantium, ut enormitate
30 XLVI, 5 | deinde somno notarium iussit acciri et sicut audierat, haec
31 XIX, 1 | primores militum electi et acciti ex legionibus in hunc unum
32 XXIX, 2 | ibi Diocles a genere nuper accitus, ut quod ante non fecerat,
33 XI, 7 | flexus est imperator, ut accomodaret assensum, sed deos potissimum
34 XL, 3 | latrocinium; nec enim quisquam accusator extabat, invenitur quidam
35 XVI, 1 | oriente usque ad occasum tres acerbissi mae bestiae saeviebant. ~
36 XLIV, 9 | Confec to tandem acerbissimo bello cum magna senatus
37 IX, 4 | Socer quoque eum metuebat acerrime, cuius timoris haec fuit
38 XLIV, 8 | crudescit et manus dei supererat aciei. Maxentianus proterretur,
39 IX, 4 | Denique et verbis et actibus et aspectu terrori omnibus
40 XIII, 1 | venirent, adversus eos omnis actio valeret, ipsi non de iniuria,
41 III, 4 | Rescissis igitur actis tyranni non modo in statum
42 VII, 4 | quibus omnibus civiles actus admodum rari, sed condemnationes
43 XLIX, 6 | Deinde quasi tormentis adactus fatebatur Christum subinde
44 XII, 5 | editissimum paucis horis solo adaequarunt. ~
45 XXIII, 6 | iuvenientibus, sed ut libuit addentibus, ne frustra missi viderentur. ~
46 XXI, 2 | regibus suis in servitium se addicant et reges populo suo tamquam
47 XXI, 3 | auferret. In primis honores ademit. Torquebantur ab eo non
48 XXI, 1 | Adeptus igitur maximam potestatem
49 V, 1 | singulari poenae genere adfecit, ut esset posteris documentum
50 XLII, 2 | acciderat, duplici aegritudine adfectus moriendum sibi esse decrevit.
51 XXI, 5 | libuerat, horum aliquem adferri nominatim iubebat. ~6.
52 II, 6 | dei servos Petrum cruci adfixit, Paulum interfecit. ~7.
53 XL, 6 | persolvitur, sed patibulo adfixus aperit omne mysterium et
54 XXXI, 3 | potius carnifices singulis adhaerebant. Cui prius satisfieret,
55 XXIII, 4 | aetates singulorum, parvulis adiciebantur anni, senibus detrahebantur.
56 XVI, 8 | tormentorum genera valuerunt: adimere tibi fidem ac devotionem
57 XVIII, 4 | nomen imperatoris cuperet adipisci, impedimento nihil esse
58 XV, 5 | iudices tamquam ad deos adiretur. ~6.
59 XVIII, 5 | item duo minores, qui sint adiumento; inter duos facile posse
60 XXVII, 1 | esse venturum et fortasse adiuncto Maximino ac duplicatis copiis,
61 XL, 2 | Huic aliae duae adiunguntur aeque nobiles, quarum altera
62 XXVI, 1 | subito illi alius terror adlatus est, generum ipsius Maxentium
63 XVIII, 2 | dicens, iam minus validum et administrandae rei publicae inhabilem;
64 XXII, 3 | Domestici et administratores lancea emendabantur. In
65 XXX, 4 | gloriabundus ac profitetur quid admiserit. ~5.
66 XI, 6 | Admissi ergo iudices pauci et pauci
67 XI, 3 | hiemem consilio cum nemo admitteretur et omnes de summo statu
68 XXV, 2 | ab illo furore flexissent admonentes eum periculi, quod universi
69 XLI, 3 | eum beneficiorum suorum admonitum deprecetur. Is quoque imperfecta
70 XXI, 9 | incensae faces et exstinctae admovebantur singulis mem bris, ita ut
71 XLIV, 3 | copias omnes ad urbem propius admovit et a regione pontis Mulvii
72 L, 2 | genitum ob sterilitatem adoptaverat, necari iussit. ~3.
73 XVIII, 8 | neque socerum solitus sit adorare, et idcirco utrique invisus
74 XXIV, 4 | insidiis saepe iuvenem adpetiverat, quia palam nihil audebat,
75 XXXIII, 9 | Adponebantur ad sedem fluentem cocta
76 XXXVII, 2 | nihilque prorsus mensae adponeretur nisi aut delibatum aut sacrificatum
77 XXIII, 3 | torquebantur et cum dolor vicerat, adscribebantur quae non habebantur. ~4.
78 XI, 5 | advocabat, ut aliorum culpae adscriberetur quicquid ipse deliquerat. ~
79 XXII, 5 | humanitatis litterarum rudes sine adsessoribus in provincias immissi. ~
80 X, 2 | ministrorum scientes dominum cum adsisterent immolanti, imposuerunt frontibus
81 XLVI, 3 | nocte Licinio quiescenti adsistit angelus dei monens, ut ocius
82 XIX, 4 | In tribunali Constantinus adstabat susum; haesitare inter se
83 XXIX, 7 | propius imperator et in muro adstantem alloquitur, non aspere nec
84 XLVI, 4 | et cum ipse qui monebat adstaret, tunc docebat eum, quomodo
85 II, 4 | qui tunc erant undecim, adsumptis in locum Iudae proditoris
86 XLV, 7 | diversas regiones fuerant ad adunari omnes angustiae temporis
87 XXIII, 2 | urbanae ac rusticae plebes adunatae, fora omnia gregibus familiarum
88 XXVI, 9 | imperio Maximianus, cuius adventu Ravennam confugit ibique
89 II, 8 | et antichristi praecedat adventum, ~9.
90 XVI, 5 | variis subiectus novies adversarium gloriosa confessione vicisti,
91 XVIII, 14 | incolumis. Si quid accesserit adversi, mea culpa non erit." ~
92 IV, 3 | Nam profectus adversum Carpos, qui tum Daciam Moesiamque
93 XXVIII, 3 | Advo cavit populum ac milites
94 XI, 5 | sciebat, in consilium multos advocabat, ut aliorum culpae adscriberetur
95 VII, 8 | infinita quaedam cupiditas aedifi candi, non minor provinciarum
96 VII, 12 | agrum viderat aut ornatius aedificium, iam parata domino calumnia
97 XVII, 2 | non poterat, impatiens et aeger animi prorupit ex urbe impendentibus
98 XXIII, 4 | valitudinis excusatio, aegri et debiles deferebantur,
99 XXXVI, 3 | fit qualis in Syria et in Aegypto fuit. Imprimis indulgentiam
100 XXVIII, 2 | vellet, et filio suo puerili aemulatione invidebat. Cogitabat ergo
101 XLIII, 1 | ruinamque subnectam. Cum haberet aemulationem adversus Licinium, quia
102 VIII, 1 | cogitatio, par voluntas, aequa sententia. ~2.
103 XL, 2 | Huic aliae duae adiunguntur aeque nobiles, quarum altera filiam
104 XL, 3 | insontes mentiatur. Iudex aequus et diligens extra civitatem <
105 I, 4 | violentos turbines placidus aer et optata lux refulsit.
106 XVII, 4 | Sic aestate transacta per circuitum
107 XXIII, 4 | et debiles deferebantur, aestimabantur aetates singulorum, parvulis
108 XXIX, 5 | expectatis cum iam Constantinum aestimaret intrasse fines barbarorum,
109 XXVII, 2 | qui numquam viderat Romam aestimaretque illam non multo esse maiorem
110 XLII, 2 | Iactabat se huc atque illuc aestuante anima per dolorem nec somnum
111 XXIII, 4 | Nulla aeta tis, valitudinis excusatio,
112 XXIII, 4 | deferebantur, aestimabantur aetates singulorum, parvulis adiciebantur
113 XXXII, 2 | dispositionem suam servet; cedat aetati et honorem deferat canis. ~
114 XV, 3 | Omnis sexus et aetatis homines ad exustionem rapti,
115 LII, 2 | Cuius aeternae pietati gratias agere debemus,
116 VIII, 4 | qui subornatis indiciis affectasse imperium dicerentur, ita
117 XIX, 3 | omnium expectatio, quid afferet. ~4.
118 XXXIX, 5 | exturbat et amicas eious afficto adulterio damnat. ~
119 XVIII, 13 | offers?"--"Meus" inquit "affinis."--At ille gemibundus "Non
120 XLIII, 1 | esse desponsam, existimavit affinitatem illam duorum imperatorum
121 I, 4 | precibus> deus iacentes et afflictos caelesti auxilio sublevavit,
122 XVI, 9 | vincat, nullus cruciatus affligat. ~10.
123 XXXI, 2 | qui iam dudum provincias afflixerat auri argentique indic tionibus
124 VIII, 4 | fiscus male partis opibus affluebant. ~5.
125 VIII, 3 | opulentissimae provinciae, vel Africa vel Hispania, non erat in
126 XXXIV, 4 | quid contra disciplinam agant. ~5.
127 XXI, 3 | iubere non poterat, sic agebat, ut et ipse libertatem hominibus
128 XXXVII, 6 | petierat aliena, nescio an agendas illi fuisse gratias putem,
129 XXXI, 1 | maiestatis ostenderet, iam de agendis et ipse vicennalibus cogitabat. ~
130 L, 6 | Maximini filium [suum] maximum agentem iam annos octo et filiam
131 XII, 2 | Qui dies cum illuxisset agentibus consulatum senibus ambobus
132 X, 1 | Cum ageret in partibus Orientis, ut
133 XIV, 1 | legibus; aliter Diocletianum aggredi parat. ~2.
134 XXVII, 6 | Italiae qua pestiferum illud agmen incessit, expilata omnia,
135 XLV, 2 | Bithyniam concurrit debilitato agmine. ~3.
136 XVII, 8 | Kalendis Martiis prodisset, vix agnoscendus, quippe qui anno fere toto
137 XVIII, 2 | Agressus est ergo Diocletianum primum
138 VII, 12 | quod ubicumque cultiorem agrum viderat aut ornatius aedificium,
139 X, 3 | seu suspicione seu visu ait idcirco non respondere sacra,
140 XXXIII, 3 | sanguinis quam ante decurrit. Albescit ipse atque absumptis viribus
141 | aliae
142 | aliam
143 III, 3 | fabricasset, cum Capitolium aliaque nobilia monumenta fecisset,
144 | alias
145 | aliorum
146 V, 4 | ille dignissime triumphatus aliquamdiu vixit, ut diu barbaris Romanum
147 X, 6 | Deinde interiecto aliquanto tempore in Bithyniam venit
148 | aliquem
149 | aliquis
150 | aliquo
151 | alium
152 | alius
153 XXVI, 4 | Quo nuntio allato aliquantum rei novitate
154 XV, 3 | igni ambiebantur; domestici alligatis ad collum molaribus mari
155 XXX, 5 | informis leti trabe nectit ab alta. ~6.
156 XXXVI, 5 | nisi etiam provinciis ex altiore dignitatis gradu singulos
157 XII, 3 | Ipsi vero in speculis--in alto enim constituta ecclesia
158 XIX, 2 | Erat locus altus extra civitatem ad milia
159 XVIII, 10 | acceperit?"--Hic vero et amabilis est et ita imperaturus,
160 XVIII, 9 | comitate singulari a militibus amaretur, a privatis et optaretur,
161 XV, 3 | gregatim circumdato igni ambiebantur; domestici alligatis ad
162 XLVIII, 7 | omni frustratione atque ambiguitate restituant; qui etiam dono
163 XLVIII, 8 | comprehendimus, citra ullam prorsus ambiguitatem vel controversiam isdem
164 XLII, 1 | detrahebantur. Et quia senes ambo simul plerumque picti erant
165 XII, 2 | agentibus consulatum senibus ambobus octavum et septimum, repente
166 XLII, 1 | imagines simul deponebantur amborum. ~2.
167 XXXVI, 2 | Discordia inter ambos imperatores ac paene bellum.
168 XXXIX, 5 | cum ludibrio exturbat et amicas eious afficto adulterio
169 XVIII, 2 | Diocletianum primum molliter et amice, iam senem esse dicens,
170 XXV, 2 | attulerat exureret, nisi eum amici ab illo furore flexissent
171 XX, 3 | Licinium veteris contubernii amicum et a prima militia familiarem,
172 XXXIII, 10| diverso malo partes corporis amiserant speciem. Superior usque
173 XLV, 5 | detentus aliquot dierum tempus amisit. ~6.
174 XLV, 3 | labore iumenta omnis generis amissa sunt, quorum miserabilis
175 IX, 2 | Daciam novam transiecto amne confugerat. ~3.
176 XLVIII, 4 | convenit placuisse nobis, ut amotis omnibus omnino condicionibus
177 XLIII, 3 | divi num auxilium libenter amplectitur; iam enim bellum Constantino
178 XXXVI, 7 | confessoribus effodiebantur oculi, amputaban tur manus, pedes detruncabantur,
179 LI, 2 | casus ad supplicium, et amputatis capitibus corpora earum
180 XXXIII, 4 | magistri.~Phillyrides Chiron Amythaoniusque Melampus. ~Undique medici
181 XXXI, 1 | alterum transtulit, nef andae persecutionis auctorem,
182 XLVI, 3 | Licinio quiescenti adsistit angelus dei monens, ut ocius surgeret
183 III, 5 | iam nullus esset terrarum angulus tam remotus quo non religio
184 XLV, 7 | fuerant ad adunari omnes angustiae temporis non sinebant. ~
185 XLIX, 1 | concessit et rursus Tauri montis angustias petiit. Munimentis ibidem
186 XLII, 2 | huc atque illuc aestuante anima per dolorem nec somnum nec
187 XXII, 3 | causa [poena] capitis [et] animadversio gladii admodum paucis quasi
188 XIV, 6 | molitus est, sed celerius animadversum, nec tamen auctor apparuit. ~
189 II, 6 | re ad Neronem delata cum animadverteret non modo Romae, sed ubique
190 X, 4 | detrectassent, verberibus animadverti, datisque ad praepositos
191 XVII, 9 | Decembribus morte sopitus animam receperat, nec tamen totam.
192 I, 5 | cruciatibus meritis nocentes animas profuderunt. Sero id quidem,
193 IX, 6 | omni tumultu meticulosus animique deiectus, simul et exemplum
194 XXVII, 4 | fracta superbia dimissisque animis Severi exitum metuens ad
195 XXVII, 4 | promissis ingentibus flexit animos eorum et retro signa convertit
196 XLVI, 6 | quisque milites doceat. Crevit animus universis victoriam sibi
197 XXXVII, 5 | corruperat, ut aspernarentur annonam. Et effundebat passim sine
198 XXXI, 3 | celebrata sit maxime rei annonariae, quis enarrare digne potest?
199 XXXVI, 4 | Quibus annuens novo more sacerdotes maximos
200 XXXIII, 1 | Iam decimus et octavus annus agebatur, cum percussit
201 XLVIII, 7 | si eadem loca, ad quae antea convenire consuerant, de
202 XI, 6 | militares, ut dignitate antecede bant, interrogabantur. Quidam
203 II, 8 | novissimus persequatur et antichristi praecedat adventum, ~9.
204 XL, 6 | persolvitur, sed patibulo adfixus aperit omne mysterium et sub extremo
205 XLVIII, 6 | observantiae potestatem similiter apertam et liberam pro quiete temporis
206 XXXV, 2 | Tunc apertis carceribus, Donate carissime,
207 II, 2 | diebus XL cum his commoratus aperuit corda eorum et scripturas
208 XXXIII, 5 | Confugitur ad idola: Apol lo et Asclepius orantur,
209 XI, 7 | statuit misitque aruspicem ad Apollinem Milesium. Respondit ille
210 XI, 8 | nec amicis nec Caesari nec Apollini poterat reluctari, hanc
211 XXXIII, 5 | remedium flagitatur. Dat Apollo curam; malum multo peius
212 XXXVII, 4 | privatorum claudebantur, apothecae obsignabantur, debita in
213 XVI, 7 | iussione contempta omnes apparatus ac terriculas tyrannicae
214 VII, 7 | nec venale quicquam metu apparebat et caritas multo deterius
215 II, 7 | terra tam malae bestiae appareret. ~8.
216 XIV, 6 | animadversum, nec tamen auctor apparuit. ~7.
217 XXV, 5 | sed Caesarem cum Maximino appellari iuberet, ut eum de secundo
218 XXXII, 5 | se Liciniumque Augustos appellat, Maximinum et Constantinum
219 XXXIX, 1 | Augusta quidem, quam nuper appellaverat matrem, potuit temperare. ~
220 II, 1 | post diem decimum Kalendas Apriles duobus Geminis consulibus. ~
221 XLVIII, 3 | suam dederet quam ipse sibi aptissimam esse sentiret, ut possit
222 XII, 1 | Inquiritur peragendae rei dies aptus et felix ac potissimum Terminalia
223 XV, 5 | cui temere ius diceretur, arae in secretariis ac pro tribunali
224 XXXIII, 8 | mugitus, fugit <cum> saucius <aram>~taurus. ~9.
225 XXXVII, 2 | coquis, sed a sacerdotibus ad aras immolarentur nihilque prorsus
226 XLIX, 3 | qui hoc ultimo se facere arbitrantur, et sic hausit venenum.
227 XI, 3 | statu rei publicae tractari arbitrarentur, diu senex furori eius repugnavit
228 XXIII, 2 | glebatim metiebantur, vites et arbores numerabantur, animalia omnis
229 LII, 4 | impetus diaboli a populo suo arceat, ut florescentis ecclesiae
230 XXXVIII, 3| libidinem deformitas insignis arcebat. ~4.
231 XXVI, 5 | Severum arcessit, hor tatur ad recipiendum
232 XIV, 2 | palatio Christianorum nomen ardebat: illos consilio cum eunuchis
233 XXXI, 4 | militibus iudicum pugna. Nulla area sine exactore, nulla vindemia
234 XXI, 9 | os umore abluebatur, ne arescentibus siccitate faucibus cito
235 XXXI, 2 | provincias afflixerat auri argentique indic tionibus factis, quae
236 XIV, 2 | conflagrasset, Christiani arguebantur velut hostes publici et [
237 XXXVI, 2 | paene bellum. Diversas ripas armati tenebant, sed condicionibus
238 IX, 6 | obviam tendere, sed hunc per Armeniam misit ipse in Oriente subsistens
239 XXXVII, 5 | Armentorum ac pecorum greges ex agris
240 XXIX, 3 | vestem. Francorum gens in armis erat. ~4.
241 XXVI, 7 | deposuerat invitus, libenter arripuit. ~8.
242 XXII, 4 | Litterae autem inter malas artes habitae et qui eas noverant,
243 VII, 8 | exhibendis operariis et artificibus et plaustris, omnia quaecumque
244 XXXIII, 10| Superior usque ad vulnus aruerat et miserabili macie cutis
245 XI, 7 | consulere statuit misitque aruspicem ad Apollinem Milesium. Respondit
246 X, 2 | turbata sunt. Trepidabant aruspices nec solitas in extis notas
247 X, 3 | ostendebant, donec magister ille aruspicum Tagis seu suspicione seu
248 V, 3 | liberavit aut vehiculum ascensdere aut equum, inclinare sibi
249 XXV, 3 | purpuram misit, ut ultro asci visse illum in societatem
250 IX, 1 | sibi generum Diocletianus asciverat, non his duobus tantum quos
251 XXXIII, 5 | Confugitur ad idola: Apol lo et Asclepius orantur, remedium flagitatur.
252 IX, 4 | et verbis et actibus et aspectu terrori omnibus ac formidini
253 XXIX, 7 | adstantem alloquitur, non aspere nec hostiliter, sed rogat
254 XXXVII, 5 | suos adeo corruperat, ut aspernarentur annonam. Et effundebat passim
255 XI, 7 | imperator, ut accomodaret assensum, sed deos potissimum consulere
256 XIV, 3 | semper se volebat videri astutum et intellegentem, nihil
257 I, 4 | Nunc post atrae tempestatis violentos turbines
258 XXXIX, 3 | protinus inardescit. Adhuc in atris vestibus erat mulier nondum
259 XXIX, 8 | reserantur, milites recipiuntur. Attrahitur ad imperatorem rebellis
260 XXV, 2 | fuit, ut illam et ipsum qui attulerat exureret, nisi eum amici
261 IX, 7 | manubiis ingenitibus sibi attulit superbiam, Diocletiano timorem. ~
262 IX, 6 | in Oriente subsistens et aucupans exitus rerum. ~7.
263 XXIV, 4 | adpetiverat, quia palam nihil audebat, ne contra se arma civilia
264 XLVI, 5 | notarium iussit acciri et sicut audierat, haec verba dictavit: »Summe
265 LII, 4 | carissime, qui a deo mereris audiri, dominum deprecare, ut misericordiam
266 IX, 8 | in litteris ad se datis audisset, truci vultu ac voce terribili
267 XXVII, 1 | insaniam, cogitare coepit illum audita nece Severi inflammatum
268 XVIII, 7 | His auditis senex languidus, qui iam
269 XLVII, 2 | nunc donis. Nullo loco auditur. Fit impetus in eum et ad
270 XXXI, 5 | praestabo, cum omnes fructus auferas, universa nascentia violenter
271 XXXVII, 6 | quod viventium bona vel auferebat vel dono suis dabat, ut
272 XXXVII, 3 | abrasit sine ullo pudore auferens omnia. ~4.
273 XXI, 3 | ipse libertatem hominibus auferret. In primis honores ademit.
274 XXXIX, 5 | proscribit, bona eius rapit, aufert comites, spadones in tormentis
275 XVIII, 7 | locutus fuisset, et didicerat augeri ab eo exercitum, lacrimabundus "
276 XXXIII, 5 | curam; malum multo peius augetur. ~6.
277 XL, 2 | habuit senatorem, non nimis Augustae proxima. Sed utraque ob
278 XVIII, 4 | nihil esse quominus omnes Augusti nuncuparentur. ~5.
279 XXXII, 5 | Maximinum et Constantinum filios Augustorum. Maximinus postmodum scribit
280 XXXII, 5 | nomen et se Liciniumque Augustos appellat, Maximinum et Constantinum
281 XXXVII, 5 | erat, pretiosis vestibus et aureis nummis expungeret, gregariis
282 VI, 1 | Aurelianus, qui esset natura vesanus
283 XXXI, 2 | dudum provincias afflixerat auri argentique indic tionibus
284 XXXVI, 7 | detruncabantur, nares vel auriculae desecabantur. ~
285 XXXI, 5 | vestis omnis generis? Quid aurum? Quid argentum? Nonne haec
286 XXXIX, 5 | Nuntiatur homini quid esset ausa. Libido in iram furoremque
287 V, 7 | exegerit, nonne mirabile est ausum esse quemquam postea non
288 XLIII, 3 | Maxentius tamquam divi num auxilium libenter amplectitur; iam
289 IX, 5 | concitatus domesticis exemplis avi sui Saporis ad occupandum
290 VIII, 5 | quacumque iter fecerat, avulsae a complexu parentum virgines
291 XI, 6 | militares, ut dignitate antecede bant, interrogabantur. Quidam
292 XXI, 4 | nobiles in gynaeceum rapie bantur; si quis esset verberandus,
293 XXXVIII, 5| aut habendus gener aliquis bar barus. ~6.
294 XXXVIII, 3| integritas nulla, nisi ubi barbaram libidinem deformitas insignis
295 IX, 2 | huic bestiae na turalis barbaries, effertitas a Romano sanguine
296 XXXVIII, 6| generis humani, ut illi barbarum servitutem fugientes in
297 XXXVIII, 5| habendus gener aliquis bar barus. ~6.
298 VII, 9 | Hic basilicae, hic circus, hic moneta,
299 XXXVI, 6 | Facere autem para bat quae iam dudum in Orientis
300 XLVIII, 10| successibus nostris cum beatitudine publica perseveret. ~11.
301 VIII, 6 | His rebus beatum se iudicabat, his constare
302 XLIV, 9 | Confec to tandem acerbissimo bello cum magna senatus populique
303 XXXII, 4 | obsequens esset, is tamen tanti beneficii sui oblitus voluntati ac
304 XXXVIII, 5| quae rapi non poterant, in beneficiis petebantur, nec recu sare
305 XLI, 3 | potentem virum, legat, qui eum beneficiorum suorum admonitum deprecetur.
306 XXII, 3 | gladii admodum paucis quasi beneficium deferebatur, qui ob merita
307 XLIII, 2 | familiariter. Recipiuntur legati benigne; fit amicitia, utriusque
308 XLVIII, 3 | omnibus solitum favorem suum benivolentiamque praestare. ~4.
309 XXXII, 4 | Dolet bestia et mugit, quod cum ideo
310 XXV, 1 | eius adlata est ad malam bestiam. Deliberavit diu an susci
311 LII, 2 | recolligere dignatus est et bestias malas extirpare, quae divini
312 | bis
313 XXX, 2 | eamque nunc precibus nunc blandimentis sollicitat ad proditionem
314 XXXIV, 1 | suorum reliquerant sectam, ad bonas mentes redirent, ~2.
315 III, 4 | temporibus, quibus multi ac boni principes Romani imperii
316 XXXI, 6 | Quis ergo non bonis suis eversus est, ut opes,
317 XI, 5 | erat huius malitiae: cum bonum quid facere decrevisset,
318 XLVI, 5 | preces nostras exaudi; bracchia nostra ad te tendimus, exaudi
319 XXI, 9 | admovebantur singulis mem bris, ita ut locus ullus in corpore
320 XLV, 4 | transiecto protinus freto ad Byzantii portas accessit armatus.
321 XXX, 5 | armatorum. Profertur e cubiculo cadaver occisi; haeret manifestarius
322 IV, 2 | deum coepit, ut protinus caderet. ~3.
323 XXXVIII, 1| Quid dicam nescio nisi caecam et effrenatam, et tamen
324 XLVII, 2 | eum et ad suos refugit. Caedebatur acies eius impune et tantus
325 I, 7 | et quibus poenis in eos caelestis iudicis severitas vindicaverit,
326 XLVI, 6 | victoriam sibi credentibus de caelo nuntiatam. ~7.
327 VI, 2 | scripta pervenerant, et iam Caenofrurio, qui locus est Thraciae,
328 XX, 4 | celebraret, ac substituto Caesare filio suo, tunc erat novennis,
329 XI, 8 | et quoniam nec amicis nec Caesari nec Apollini poterat reluctari,
330 XXVIII, 3 | malorum, illum principem calamitatum, quas res publica sustineret,
331 XIX, 6 | Caesar, accepit Orientem calcandum et conterendum, quippe qui
332 XXXIII, 9 | sedem fluentem cocta et calida animalia, ut vermiculos
333 XXI, 8 | lenis flamma tamdiu, donec callum solorum contractum igni
334 XXXIII, 9 | ut vermiculos eliceret calor. Quis resolutis inaestimabile
335 VII, 12 | aedificium, iam parata domino calumnia et poena capitalis, quasi
336 XXVI, 7 | post depositum impe rium in Campania moranti purpuram mittit
337 XXXII, 5 | scribit quasi nuntians in campo Martio proxime celebrato
338 XLVI, 8 | arma obviamque procedunt. Campus intererat sterilis ac nudus,
339 XXXIII, 4 | medicinam; proxima quaeque cancer invadit et quanto magis
340 VII, 8 | quaedam cupiditas aedifi candi, non minor provinciarum
341 XLIX, 5 | visu, deum videre coepit candidatis ministris de se iudicantem. ~
342 L, 3 | se immiscuit, ut fortunam Candidiani specularetur; <qui> quia
343 L, 6 | septennem, quae desponsa fuerat Candidiano, extinxit. Sed prius mater
344 L, 2 | fuerat ausus occidere, item Candidianum, quem Valeria ex concubina
345 XX, 4 | Caesarum nomen Maximinus et Candidianus, inexpugnabili muro circumsaeptus
346 XXXVI, 5 | superponeret, et eos utrosque candidis clamidibus ornatos iussit
347 XVI, 6 | victorem te cerne ret non candidos equos aut immanes elephantos,
348 XXXII, 2 | aetati et honorem deferat canis. ~3.
349 XLVII, 1 | propius acceditur, tubae canunt, signa procedunt. Liciniani
350 XXVII, 4 | convertit ac fugam trepidus capessivit, in qua opprimi facillime
351 XLII, 2 | dolorem nec somnum nec cibum capiens. Suspiria et gemitus, crebrae
352 XLIV, 5 | signo armatus exercitus capit ferrum. Procedit hostis
353 XXIII, 2 | generis scribebantur, hominum capita notabantur; in civitatibus
354 XXXVIII, 1| Illud vero capitale et supra omnes qui fuerunt,
355 L, 4 | sumenda purpura cogitasset, capitali sententiae subiectum interemit. ~
356 VII, 12 | domino calumnia et poena capitalis, quasi non posset rapere
357 XXII, 3 | emendabantur. In causa [poena] capitis [et] animadversio gladii
358 III, 3 | mirabilia opera fabricasset, cum Capitolium aliaque nobilia monumenta
359 XLVI, 8 | castra movisse Maximinum. Capiunt milites arma obviamque procedunt.
360 XLVII, 6 | Sed in Cappadocia collectis ex fuga et ab
361 VII, 9 | liberis quasi urbe ab hostibus capta. ~10.
362 V, 6 | suis fiderent, cum exuvias capti principis apud deos suos
363 XXVI, 2 | prosiluit insaniam, ut ab hac captivitate ne populum quidem Romanum
364 VI, 1 | vesanus et praeceps, quamvis captivitatem Valeriani meminisset, tamen
365 V, 2 | Hic captus a Persis non modo imperium,
366 XXXV, 2 | custodia liberatus es, cum tibi carcer sex annis pro domicilio
367 XXXV, 2 | Tunc apertis carceribus, Donate carissime, cum ceteris
368 XXIV, 5 | manibus eius liberavit in ipso cardine. Namque saepius <rogatus>
369 XIII, 1 | religionis illius homines carerent omni honore ac dignitate,
370 XXXVIII, 3| quas ob castitatem ac fidem carissimas habebant, cum dolorem ferre
371 VII, 6 | iniquitatibus immensam faceret carita tem, legem pretiis rerum
372 XXXI, 3 | omnium milites vel potius carnifices singulis adhaerebant. Cui
373 XL, 5 | Ac ne impetu populi de carnificum manibus raperentur, promoti
374 IX, 3 | congruens, status celsus, caro ingens et in horrendam magnitudinem
375 IX, 2 | Transdanuviana infestantibus Carpis in Daciam novam transiecto
376 IV, 3 | Nam profectus adversum Carpos, qui tum Daciam Moesiamque
377 L, 6 | praecipitata est; ibi saepe illa castas feminas mergi iusserat. ~
378 XXXVIII, 3| constupratis uxoribus, quas ob castitatem ac fidem carissimas habebant,
379 VII, 10 | necesse erat iterum fortasse casura. Ita semper dementabat Nicomediam
380 XV, 5 | sacrificarent atque ita causas suas dicerent, sic ergo
381 XXII, 4 | fuerant: eloquentia extincta, causidici sublati, iure consulti aut
382 XXI, 3 | perfectissimi viri, et quidem in causis levibus atque civilibus.
383 XXX, 5 | silex aut stet Marpesia cautes~impietatis ac sceleris increpatur.
384 XIII, 1 | prosopositum est edictum quo cavebatur, ut religionis illius homines
385 XLIX, 5 | exilierunt oculi eius de caveis; tunc demum, amisso visu,
386 XII, 4 | Vicit sententia Diocletianus cavens, ne magno incendio facto
387 XXIII, 9 | Ita dum cavet ne quis simulatione mendicitatis
388 XXVIII, 3 | Advo cavit populum ac milites quasi
389 XXXVI, 4 | fabricarent neque publi ce aut privatim coirent, sed
390 I, 5 | everte rant, ruina maiore ceciderunt, qui iustos excarnificaverunt,
391 XXXII, 2 | dispositionem suam servet; cedat aetati et honorem deferat
392 XVII, 7 | defuerunt qui suspicarentur celari mortem eius, donec Caesar
393 XXXI, 3 | vexatione generis humani exactio celebrata sit maxime rei annonariae,
394 XVII, 2 | Quibus sollemnibus celebratis cum libertatem populi Romani
395 XXXII, 5 | in campo Martio proxime celebrato Augustum se ab exercitu
396 XXXI, 6 | ad votum, quod non erat celebraturus? ~
397 XXX, 6 | gloria viginti annorum vota celebravit, eliso et fracto superbissimo
398 LII, 4 | diurnis nocturnisque precibus celebre mus, ut pacem post annos
399 LII, 4 | Celebremus igitur triumphum dei cum
400 XXIV, 2 | expectabat obitum eius, sed tamen celeriter non putabat obiturum. ~3.
401 XIV, 6 | incendium molitus est, sed celerius animadversum, nec tamen
402 IX, 3 | mori bus congruens, status celsus, caro ingens et in horrendam
403 XXI, 6 | umquam sine humano cruore cenabat. Dignitatem non habentibus
404 XXVI, 2 | Cum statuisset censibus institutis orbem terrae
405 XXVI, 2 | immunem. Ordinabantur iam censitores qui Romam missi describerent
406 XXIII, 1 | civitates semel missus. Censitoribus ubique diffusis et omnia
407 XI, 6 | publicarum tollendos esse censuerunt, et qui aliter sentiebant,
408 XXIII, 5 | est, quia parentes eius censui subiugati fuerant, quem
409 XLVIII, 7 | Christianorum statuendum esse censuimus, quod, si eadem loca, ad
410 XXIII, 1 | communis luctus omnium fuit, census in provincias et civitates
411 XLVI, 2 | Iovi vovit, ut si victoriam cepisset, Christianorum nomen extingueret
412 XVI, 6 | deo fuit, cum victorem te cerne ret non candidos equos aut
413 V, 6 | principis apud deos suos cernerent. ~7.
414 XLVIII, 7 | ad officium tuum litteris certa antehac forma fuerat comprehensa.
415 XLVI, 11 | ut exercitu Licinii sine certamine accepto ad Constantinum
416 XIV, 5 | Erant certantes quis prior aliquid inveniret:
417 XXXIX, 5 | exilium relegat nec in locum certum, sed huc atque illuc praecipitem
418 III, 1 | dominationem, subiectorum tamen cervicibus incubavit quam diutissime
419 XXXIII, 4 | Quanto curatur, increscit. ~cessere magistri.~Phillyrides Chiron
420 XXVII, 4 | Et iam ceteri milites nutabant, cum ille
421 VIII, 7 | praetereo, quoniam dissimilis ceterorum fuit dignusque qui solus
422 I, 1 | horas <cotidie fundebas, ceterorumque> fratrum nostrorum, qui
423 XVI, 3 | Donate carissime, qui praeter ceteros tempestatem turbidae persecutionis
424 XV, 4 | Nec minus in ceterum populum persecutio violenter
425 XXXVI, 1 | omnia sibi usque ad fretum Chalcedonium vindicaret, ingressusque
426 XXXIII, 4 | cessere magistri.~Phillyrides Chiron Amythaoniusque Melampus. ~
427 XXI, 7 | Id exitii primo adversus Christia nos permiserat datis legibus,
428 II, 1 | legimus, dominus noster Iesus Christus a Iudaeis cruciatus est
429 XXXIV, 4 | porrigendam. Ut denuo sint Chrsitiani et conventicula sua componant,
430 XXXII, 5 | Victus contuma cia tollit Caesarum nomen et
431 XLIX, 3 | Sed prius cibo se infersit ac vino ingurgi
432 XXXI, 4 | sint, eripi ab ore hominum cibos labore quaesitos, tamen
433 XLII, 2 | per dolorem nec somnum nec cibum capiens. Suspiria et gemitus,
434 XXXIII, 2 | curant. Sed inducta iam cicatrice scinditur vulnus et rupta
435 XXXIII, 2 | cura. Tandem perducitur ad cicatricem. ~3.
436 XXIV, 8 | pervenit ad patrem iam defi cientem, qui ei militibus commendato
437 XXXVIII, 7| satellitibus et protectoribus cinctus Orientem ludibrio habuit. ~
438 XXXIX, 4 | habitu agere tepidus adhuc cineribus mariti sui, patris eius;
439 XII, 4 | magnae domus ab omni parte cingebant. ~5.
440 XLVIII, 2 | Augustus apud Mediolanum cinvenissemus atque universa quae ad commoda
441 XLIV, 6 | conspiceretur>, repente populus--circenses enim natali suo edebat--
442 XVII, 4 | Sic aestate transacta per circuitum ripae Istricae Nicomediam
443 XVII, 4 | prolatus est tamen, ut circum quem fecerat dedicaret anno
444 XV, 3 | multitudo, sed gregatim circumdato igni ambiebantur; domestici
445 XLIV, 5 | X littera, summo capite circumflexo, Christum in scutis notat.
446 XLVII, 2 | Maximinus aciem circumire ac milites Licinianos nunc
447 XXXI, 4 | Multis custodiis circumsaepto nulla respirandi facultas,
448 XX, 4 | Candidianus, inexpugnabili muro circumsaeptus securam et tranquillam degeret
449 XXXIII, 4 | invadit et quanto magis circumsecatur, latius saevit. Quanto curatur,
450 XXVII, 2 | oppugnatio difficilis, ad circumsedenda moenia non satis copiarum;
451 XXIX, 3 | generi filium, dolo malo circumveniret, et ut posset fallere, deponit
452 IV, 3 | occupaverant, statimque circumventus a barbaris et cum magna
453 II, 3 | Quo officio repleto circumvolvit eum procella nubis et subtractum
454 VII, 9 | Hic basilicae, hic circus, hic moneta, hic armorum
455 XXI, 9 | arescentibus siccitate faucibus cito spiritus redderetur; ~10.
456 XLIII, 1 | adversariis dei <Maximinus>: cius nunc exitum ruinamque subnectam.
457 VII, 4 | praefectorum, quibus omnibus civiles actus admodum rari, sed
458 XXI, 3 | in causis levibus atque civilibus. Si morte digni viderentur,
459 XVIII, 1 | terruerat iniecto armorum civilium metu. ~2.
460 XVII, 5 | trepidatio et silentium tota civitate. ~6.
461 VII, 9 | filiae. Repente magna pars civitatis exciditur. Migrabant omnes
462 XLV, 3 | futuri belli et similem cladem militibus nuntiabat. ~4.
463 XXXVI, 5 | et eos utrosque candidis clamidibus ornatos iussit incedere. ~
464 XXVIII, 4 | exceptus est. Quorum ira et clamore perturbatus est senex impius
465 XXXIII, 8 | intolerandis dorolibus solvitur. ~Clamores simul horrendos ad sidera
466 LII, 3 | sunt modo magnifica illa et clara per gentes Ioviorum et Herculiorum
467 XL, 1 | Erat clarissima femina, cui ex filiis iuvenibus
468 V, 6 | barbarorum deorum ad memoriam clarissimi triumphi poneretur legatisque
469 XVIII, 3 | tantam sublimis fastigii claritatem in humilis vitae tenebras
470 III, 4 | restituta est, sed etiam multo clarius ac floridius enituit, secutisque
471 XXXVII, 4 | Itaque horrea privatorum claudebantur, apothecae obsignabantur,
472 XXVII, 2 | populum trucidaturus; verum clausa et munita omnia offendit.
473 III, 4 | principes Romani imperii clavum regimenque tenuerunt, nullos
474 XV, 6 | per Italiam, homo non adeo clemens. ~7.
475 XLVIII, 4 | prorsus sinistra et a nostra clementia aliena esse> videbantur, <
476 XXXIV, 4 | contemplatione mitissimae nostrae clementiae intuentes et consuetudinem
477 XVIII, 10 | ut patre suo melior et clementior iudicetur."--"Ita fiet ut
478 XXXVII, 6 | gratias putem, quod more clementium latronum incruenta spolia
479 XL, 5 | militari modo instructi, clibanarii, sagittarii prosequuntur.
480 XXVII, 2 | Ille interea coacto exercitu invadit Italiam,
481 VII, 10 | Nicomediam studens urbi Romae coaequare. ~11.
482 XXXIII, 9 | Adponebantur ad sedem fluentem cocta et calida animalia, ut vermiculos
483 XIII, 3 | extortus, sed etiam legitime coctus cum admirabili patientia
484 XV, 1 | Priscam sacrificio pollui coegit. ~2.
485 XXIV, 1 | res eius dilabi ac fluere coepe runt. ~2.
486 II, 9 | sempiternum, cum descendere coeperit, quidam sanctorum pronuntiant,
487 XL, 4 | obloquerentur, pugnis a tortioribus coercentur. Innocentes duci iubentur.
488 VI, 3 | Talibus et tot exemplis coerceri posteriores tyrannos oportebat:
489 XV, 4 | universos ad sacrificia cogebant. ~5.
490 XXXVI, 4 | comprehensos suo iure ad sacrificia cogerent vel iudicibus offerrent. ~
491 XVIII, 1 | gratularetur, sed ut eum cogeret imperio cedere. Iam conflixerat
492 XX, 2 | enim faceret, si a tribus cogeretur imperium deponere? ~3.
493 X, 4 | litteris, etiam milites cogi ad nefanda sacrificia praecepit,
494 XXVI, 6 | traducere ad se posset, cogitans tamen fieri posse ut Maximianus
495 XIV, 2 | extinguendis principibus cogitasse, duos imperatores domi suae
496 L, 4 | eius de sumenda purpura cogitasset, capitali sententiae subiectum
497 XX, 5 | infestum, cuncta illius cogitata dissolvit. ~
498 VIII, 1 | utroque mens una, eadem cogitatio, par voluntas, aequa sententia. ~
499 XXIX, 3 | in Galliam plenus malae cogitationis ac sceleris, ut Constantinum
500 VI, 1 | ne perficere quidem quae cogitaverat licuit, sed protinus inter
|