|
1.
Quid frater eius Maximianus,
qui est dictus Herculius? Non dissimilis ab eo: nec enim possent in amicitiam
tam fidelem cohaerere, nisi esset in utroque mens una, eadem cogitatio, par
voluntas, aequa sententia.
2.
Hoc solum differebant, quod avaritia maior in altero fuit, sed plus
timiditatis, in altero vero minor avaritia, sed plus animi, non ad bene
faciendum sed ad male.
3.
Nam cum ipsam imperii sedem teneret Italiam subiacerentque
opulentissimae provinciae, vel Africa vel Hispania, non erat in custodiendis
opibus tam diligens, quarum illi copia suppetebat.
4.
Et cum opus esset, non deerant locupletissimi senatores qui subornatis
indiciis affectasse imperium dicerentur, ita ut effoderentur assidue lumina
senatus. Cruentissimus fiscus male
partis opibus affluebant.
5.
Iam libido in homine pestifero
non modo ad corrumpendos mares, quod est odiosum ac detestabile, verum etiam ad
violandas primorum filias. Nam quacumque iter fecerat, avulsae a complexu
parentum virgines statim praesto.
6.
His rebus beatum se iudicabat,
his constare felicitatem imperii sui putabat, si libidini et cupiditati malae
nihil denegaret.
7.
Constantium praetereo,
quoniam dissimilis ceterorum fuit dignusque qui solus orbem teneret.
|