Sent. XXXIV-XLIV

34. Pacem cum hominibus habebis, bellum cum vitiis.

35. Hoc habet omnis adfectus, ut in quod ipse insanit, in idem etiam ceteros putet furere.

36. Maximum in eo vitium est, qui non melioribus vult placere, sed pluribus.

37. Si vis omnibus esse notus, prius effice ut neminem noveris.

38. Bonum est non laudari, sed esse laudabilem.

39. Morieris: stultum est timere, quod vitare non possis.

40. Male de te opinantur hominess sed mali. Malis displicere est laudari.

41. Male de te loquuntur homines: bene enim loqui nesciunt. Faciunt non quod mereor ego, sed quod solent ipsi.

42. Homines de te male loquuntur: si merito, quod loquuntur non molestum est, sed quod non mentiuntur; sin immerito, innocentia mea nunc maxime gaudeo. Apparet enim illos obiecturos vera, si possent.

43. Non eris in patria: patria est ubicumque bene est. Illud enim, per quod bene est, non in loco, sed in homine est.

44. Nihil magnum est in rebus humanis, nisi animus magna despiciens.