Sent. LXXXIX-XCIX

89. Turpe spectaculuin praebet aeger animus.

90. Numquam tristis facies sit tibi in commodo alterius.

91. Homo sum: quomodo devitabo secundarum rerum invidiam?

92. Si felicitatem iactaveris, multis dives eris.

93. Quomodo optime potentiam tuebor? + impotentia occasionis.

94. Locum tenet proxiinum innocentiae confessio: ubi confessio, ibi remissio.

95. Severitas in vitio est.

96. Quia proximus iniustitiae locus severitas.

97. Bonus iudex est, qui potest dispensare non tam quid damnandum sit, sed quatenus.

98. Quietissimam vitam agerent homines in terris, si duo haec verba e natura rerum tollerentur: meum et tuum.

99. Qui paupertatem timet, quam timidus est!