|
132a. Non quidquid inprobi audire meruerint,
id probi debent dicere.
132b. Longaevitas bonis optabilis est.
133. Bonus fruitur bona conscientia.
134. A malis
hominibus tutissimum est cito effugere.
135. Nulla
pusilla domus, quae amicos multos capit.
136.
Facilius est pauperi contemptum effugere quam diviti invidiam.
137.
Scire uti felicitate maxima felicitas est.
138. Arcum
intentio frangit, animum remissio.
139. Numquam
scelus scelere vindicandum est.
140. Bonus est vir, qui eo produxit affectu
animum, ut non tantum non velit peccare, sed non possit.
140a. Satius est
liberis superstitem esse quam libertati.
141. Regnantibus multo peius est periculum quam his, qui iudicantur: hi enim singulos
timent, illi universos.
142. Numquid
fortis fortem se gloriabitur, quem corporis aegritudo efficit infirmum? Numquid
dives (in) opibus suis gloriabitur, cuius spem fur vel
tyrannus abrupit? Numquid nobilitas gloriabitur effecta, nonnumquam indignis et miserabilibus serviens?
143. Diabolus
aliquando se gloriabatur interfectorem esse tuae misericordiae, nunc ingemiscit
socios tuae beatitudinis.
|