Cap. Par.

 1 filia, 1|     patri suo pro redemptione. Pater noluit eum redimere sic,
 2 filia, 2|  Quomodo potero hoc attentare! Pater tuus, qui te genuit, non
 3 filia, 2|     tuam redemptionem perderet pater meus. Verumtamen mihi unum
 4 filia, 3|   patrem suum venisset, ait ei pater: "o fili, de tuo adventu
 5 filia, 3|     quam in uxorem habeo." Ait pater: "Sub pena amissionis hereditatis
 6 filia, 3|    uxorem ducas." Ait ille: "o pater, quid dicis! Plus ei teneor,
 7 filia, 3|       uxorem ducere volo." Ait pater: "Fili, probo tibi, quod
 8 filia, 3| liberavit. Pro qua liberatione pater eius multa perdidit, que
 9 filia, 4|    aliquo bono diminuitur. Sed pater meus tam locuples est, quod
10 filia, 4|        carcere liberavi, ei si pater meus pro eo redemptionem
11 filia, 5|                                Pater hoc audiens non potuit filium
12 ratio, 3|                                Pater eius hoc audiens ei praecepit,
13 ratio, 3|        nolebat consentire. Ait pater: "Ex quo non vis mihi consentire
14 ratio, 4|                            Ait pater: "Quando prius dixisti,
15 alex, 4 |                             At pater decessum filii ingemiscens
16 alex, 8 |        misereri." Quod audiens pater ob amorem filii sui eum
17 perfe, 8|       cum essem puer parvulus, pater meus duos denarios super
18 perfe, 8|  singulis diebus expendit, iam pater meus in egestate est positus,
19 dispe, 4|     memoriam reducite, quomodo pater noster te oneravit sub benedictione
20 dispe, 8|      nostri, de cuius consilio pater noster semper est operatus.
21 amic, 1 |    post haec ad patrem rediit. Pater gaudenter eum recepit et
22 amic, 2 |                            Cui pater: "Bonum est eos probare
23 25, 1   |    plus quam me ipsam." Ait ei pater: "Et te ad magnas divitias
24 25, 3   |      plus neque minus." Ait ei pater: "Ex quo ita est, non ita
25 25, 6   |        in hac necessitate! Iam pater meus expulsus est ab hereditate