|
1.
Legitur, ut dicit Macrobius, quod erat quidam
miles, qui habuit uxorem suam suspectam, quod plus unum alium dilexit quam
ipsum, propter aliqua audita et visa. Saepius ab uxore quaesivit, si verum
esset. Illa simpliciter negavit, quod nullum alium praeter ipsum in tantum
dilexit. Miles dictis eius non acquievit, sed quendam clericum peritum adiit et
cum eo convenit, ut de hac re veritatem ei ostenderet. Qui ait: "Hoc non
potero temptare, nisi dominam viderem et cum ea fabularem." Et ille:
"Rogo te cum affectu, ut hodie mecum cibum gustes, et ego te cum uxore mea
collocabo."
2.
Clericus accessit ad domum militis, hora prandii venit, et iuxta dominam est
collocatus. Finito prandio clericus incepit cum domina de diversis negotiis
habere colloquia. Hoc facto clericus manum dominae accepit et pulsum suum
tetigit, deinde sermonem de eo feit, cum quo erat scandalizata et vehemens
suspicio. Statim
prae gaudio pulsus incepit velociter moveri et calefieri, quamdiu sermonem de
et traxit. Clericus cum percepisset hoc, incepit sermonem de viro suo habere,
et pulsus statim ab omni motu et calore cessabat. Ex hoc percepit clericus,
quod alium dilexit, de quo erat scandalizata, plus quam virum proprium, et sic
miles per clericum ad rei veritatem evenit.
|