|
1.
Refert Augustinus de civitate dei, quod
Lucretia, Romana nobilissima moribusque <pudicissima>, erat uxor
Collatini, et cum ille Collatinus Sextum nomine filium imperatoris Tarquinii ad
castrum suum invitasset, Sextus est statim captus in amore pulcherrimae
Lucretiae. Tempus aptum, quo imperator et Collatinus de Roma simul recederent,
observans et ad praedictum castrum reversus ibi pernoctavit et nocte illa non
ut hospes, sed ut hostis cubiculum Lucretiae clam ingressus, mau sinistra
opprimens pectus eius, dextra vero gladium tenens se prodidit dicens: "Sine
mora mihi consentias vel morieris!" Illa vero nullo modo consentire
volebat, dixitque Sextus: "Nisi mihi consentias, servum iugulatum nudum
corpori tuo nudo etiam te iugulato sociabo, ut per orbem fama currat Lucretiam
ob stupri causam cum servo in cubiculo iugulatam." Illa vero timens de
tali infamia coacta concessit.
2.
Sextus vero completa libidine recessit. Ipsa vero multum dolens patrem et
maritum, fratres et imperatorem, nepotes et proconsules vocavit per litteras, quos
omnes praesentes sic alloquitur dicens: "Sextus domum meam intravit hostis
pro hospite. Scias tu, o Collatine, vestimenta viri alieni in lecto tuo fuisse.
Verumtamen
licet corpus sit violatum, animus tamen est innocens. Ideo a culpa me absolve, a poena tamen non
liberabor." Statim cum gladio occultato sub chlamyde propria manu se
transfixit.
3.
Quo facto amici eius gladio accepto iurant per sanguinem Lucretiae omnem
progeniem Tarquinii de Roma eicere et exstirpare, quod et fecerunt. Sextum vero
auctorem criminis interfecerunt miserabiliter.
|