Lib.  Ver.

 1  1,   118|                       omnia sunt nostra clausa patentque manu.~
 2  1,   255| presserat ora deus. tunc sic ego nostra resolvi, ~
 3  1,   280|          tota patet dempta ianua nostra sera. ~
 4  2,    10|        dextraque non omni munere nostra vacat. ~
 5  2,    29|       quodcumque est quo corpora nostra piantur,~
 6  2,   248|         non faciet longas fabula nostra moras):~
 7  2,   506|          violent lacrimis numina nostra suis:~
 8  2,   568|    Luciferi, quot habent carmina nostra pedes.~
 9  2,   616|                      et vigilant nostra semper in urbe Lares. ~
10  2,   746|                       quamprimum nostra facta lacerna manu.~
11  3,   314|         sit: habent fines numina nostra suos.~
12  3,   318|                       at poteris nostra forsitan usus ope.»~
13  3,   390|        nominaque extremo carmine nostra sonent.» ~
14  3,   738|        non habet ingratos fabula nostra iocos);~
15  4,    78|           attulit Aeneas in loca nostra deos.~
16  4,   118|                       urbe tamen nostra ius dea maius habet?~
17  4,   248|                      venerit; an nostra semper in urbe fuit?»~
18  4,   272|                                  nostra eris: in Phrygios Roma refertur
19  4,   358|                      urbe forent nostra, cum dea (sensit enim)~
20  4,   784|     turba facit dubium coeptaque nostra tenet.~
21  5,   218|      inque leves calathos munera nostra legunt;~
22  5,   378|    sparge, precor, donis pectora nostra tuis. ~
23  5,   502|       dixit «et hospitibus ianua nostra patet.»~
24  6,   624|                       qui rex in nostra septimus urbe fuit.~