Carm. Eleg. Ver.

 1 cul,   0,  191 |       impiger, exanimis, vix compos mente refugit ~
 2 cul,   0,  240 |  Stygias revocatus aquas vix ultimus amni ~
 3 dir,   0,  185 |           ut maneam quod vix oculis cognoscere possis. ~
 4 aetn,   0,  415|                          vix umquam redit in vires atque
 5 aetn,   0,  441|     sed raro fumat, quin vix, si accenditur, ardet ~
 6 aetn,   0,  513|                          vix iunctas quisquam saxo dinoverit
 7 aetn,   0,  618|                          vix, dum castra putant hostem
 8 maec,   1,  64 |        serpentes hederae vix habuere locum. ~
 9 maec,   1,  82 |          hydros ingentes vix capiente manu, ~
10 ciri,   2,  196|                          vix erit una super sedes in
11 ciri,   2,  287|                          Vix haec ediderat, cum clade
12 ciri,   2,  513|                          vix fuerat placida Neptuni coniuge
13 cata,   9,  56 |  ausim hoc etiam dicere: vix hominum est. ~
14 more,  16,  13 |     tandem concepto, sed vix, fulgore recedit ~
15 more,  16,  82 |                          vix umquam urbani comitatus
16 vir,  16,  1   | bonus et sapiens, qualem vix repperit unum ~