Carm. Eleg. Ver.

 1 cul,   0,  121 |                     ipsa loci natura domum resonante susurro ~
 2 dir,   0,  141 |     cur non et nobis facilis, natura, fuisti? ~
 3 dir,   0,  182 |                   quo facilis natura fuit. sors o mea laeva ~
 4 aetn,   0,  46 |                           his natura sua est alvo tenus; ima
 5 aetn,   0,  220| quoniam in promptu est operis natura solique, ~
 6 aetn,   0,  255|     quae illinc miranda tulit natura notare: ~
 7 aetn,   0,  278|     scire quod occulto terrae natura coercet, ~
 8 aetn,   0,  411|                    et metuens natura mali est, ubi cogitur igni.~
 9 aetn,   0,  525|              nam velut arguti natura est aeris, et igni ~
10 aetn,   0,  544|             omniaque aetheria natura semina iacta. ~
11 ciri,   2,  125|        cuius quam servata diu natura fuisset, ~
12 ciri,   2,  320|                  cum premeret natura, mori me velle negavi, ~
13 vir,  16,  24  |  perstrictus quisquam? cur me natura magis quam ~
14 ros,  16,  41  |                  conquerimur, Natura, brevis quod gratia florum: ~