Carm. Eleg. Ver.

 1 cul,   0,  103 |      qua iacit Oceanum flammas in utrumque rapaces. ~
 2 cul,   0,  219 |                     et flammas et saeva quatit mihi verbera;
 3 aetn,   0,  26 |      explicet in denso flammas et trudat ab imo ~
 4 aetn,   0,  346|       si nihil irritet flammas stupeatque profundum: ~
 5 aetn,   0,  366|      ardentisque simul flammas ac fulmina rumpunt, ~
 6 aetn,   0,  390|                   quae flammas alimenta vocent, quid nutriat
 7 aetn,   0,  396|                irritat flammas, illius corpus in Aetna
 8 aetn,   0,  412| sed simul atque hausit flammas, non tutior haustis ~
 9 aetn,   0,  442|     in breve, mortales flammas quod copia nutrit. ~
10 aetn,   0,  459|     ille ubi collegit, flammas iacit et simul ictu ~
11 aetn,   0,  476|            nec recipit flammas; hinc <iam> defessus anhelat ~
12 aetn,   0,  529|             effluit in flammas sive est securus ab illis, ~