6 - Attius Tiro Delphidius rhetor

Facunde, docte, lingua et ingenio celer,
iocis amoene, Delphidi,
subtextus esto flebili threno patris,
laudi ut subibas aemulus.
Tu paene ab ipsis orsus incunabulis
dei poeta nobilis,
sertum coronae praeferens Olympiae,
puer celebrasti Iovem.
Mox inde cursim more torrentis freti
epos ligasti metricum,
ut nullus aequa lege liber carminum
orationem texeret.
Celebrata varie cuius eloquentia
domi forisque claruit,
seu tu cohortis praesulem praetoriae
provinciarum aut iudices
coleres, tuendis additus clientibus
famae et salutis sauciis.
Felix, quietis si maneres litteris,
opus Camenarum colens,
nec odia magnis concitata litibus
armaret ultor impetus,
nec inquieto temporis tyrannici
palatio te adtolleres.
Dum spem remotam semper arcessis tibi,
fastidiosus obviae,
tuumque mavis esse quam fati bonum,
desiderasti plurima,
vagus per omnes dignitatum formulas
meritusque plura quam gerens.
Unde insecuto criminum motu gravi
donatus aerumnis patris,
mox inde rhetor, nec docendi pertinax,
curam fefellisti patrum;
minus malorum munere expertus dei,
medio quod aevi raptus es,
errore quod non deviantis filiae
poenaque laesus coniugis.