11 - Grammaticis Latinis Burdigalensibus philologis, <Macrino, Sucuroni, Concordio, Phoebicio,> Ammonio, Anastasio grammatico Pictaviorum

Nunc ut quemque mihi
flebilis officii
relligiosus honor
suggeret, expediam:
qui, quamvis humili
stirpe, loco ac merito,
ingeniis hominum
Burdigalae rudibus
introtulere tamen
grammatices studium.
Sit Macrinus in his
(huic mea principio
credita puerities)
et libertina
Sucuro progenie,
sobrius et puerorum
utilis ingeniis,
et tu, Concordi,
qui profugus patria
mutasti sterilem
urbe alia cathedram.
Nec reticebo senem
nomine Phoebicium,
qui Beleni aedituus
nil opis inde tulit,
set tamen, ut placitum,
stirpe satus Druidum
gentis Aremoricae,
Burdigalae cathedram
nati opera obtinuit.
Permaneat series:
relligiosum etenim
commemorare <meae>
grammaticum patriae
<Ammonium . . . . . .,>
qui rudibus pueris
prima elementa dabat,
doctrina exiguus,
moribus inplacidis:
proinde ut erat meritum,
famam habuit tenuem.
Pange et Anastasio
flebile, Musa, melum
et memora tenuem,
nenia, grammaticum.
Burdigalae hunc genitum
transtulit ambitio
Pictonicaeque dedit.
Pauper ibi et tenuem
victum habitumque colens
gloriolam exilem
et patriae et cathedrae
perdidit in senio.
Set tamen hunc noster,
commemoravit honos,
ne pariter tumulus
nomen et ossa tegat.