Deprecatio ad Hadrianum.

Usque adeone tuae producitur impetus irae?
nullus erit finis lacrimis? subitisne favorem
permutas odiis? quo mens ignara nocendi,
quo sensus abiere pii? tantumne licebit
invidiae? tantum strepitus valuere maligni?
me dolor incautus, me lubrica duxerit aetas,
me tumor inpulerit, me devius egerit ardor:
te tamen haud decuit paribus concurrere telis.
humanae superos numquam tetigere querellae
nec vaga securum penetrant convicia caelum.
excessit iam poena modum. concede iacenti.
en adsum; veniam confessus crimina posco.
manibus Hectoreis atrox ignovit Achilles;
ultrices Furias matris placavit Orestes;
reddidit Alcides Priamo, quas ceperat, arces.
Pellaeum iuvenem regum flexere ruinae:
Dareum famuli manibus doluisse peremptum
fertur et ingenti solatus fata sepulchro;
tradita captivo spatiosior India Poro.
conditor hic patriae; sic hostibus ille pepercit;
hunc virtus tua digna sequi. quemcumque deorum
laesimus, insultet iugulo pascatque furorem.
gratia defluxit, sequitur feralis egestas;
desolata domus, caris spoliamur amicis:
hunc tormenta necant, hic undique truditur exul.
quid superest damnis quae saeva pericula restant?
emollit rabiem praedae mortisque facultas.
praetereunt subiecta ferae, torvique leones,
quae stravisse calent, eadem prostrate relinquunt
nec nisi bellantis gaudet cervice iuvenci
nobiliore fames. secuit nascentia vota
livor et ingesto turbavit gaudia luctu:
iamiam suppliciis fessos humilesque serenus
respice. quid tanta dignaris mole clientem?
in brevibus numquam sese probat Aeolus antris,
nec capit angustus Boreae certamina collis:
Alpes ille quatit, Rhodopeia culmina lassat.
incubuit numquam caelestis flamma salictis
nec parvi frutices iram meruere Tonantis:
ingentes quercus, annosas fulminat ornos.
hoc pro supplicibus ramis, pro fronde Minervae,
hoc carmen pro ture damus. miserere tuorum.
me, precor, heu, me redde mihi gravibusque medere
vulneribus vitamque iube famamque reverti.
quae per te cecidit, per te fortuna resurgat.
sanus Achilleis remeavit Telephus herbis,
cuius pertulerat vires, et sensit in uno
letalem placidamque manum: medicina per hostem
contigit, et pepulit quos fecerat ipse dolores.
quod si nec precibus fletu nec frangeris ullo,
eripe calcatis non prospera cingula Musis,
eripe militiam, comitem me pelle sodali.
scilicet insignis de paupere vate triumphus!
scilicet egregiis ornabere victor opimis!
inruat in miseros cognata potentia cives;
audiat haec commune solum longeque carinis
nota Pharos, flentemque attollens gurgite vultum
nostra gemat Nilus numerosis funera ripis.