bold = Main text
     Eclogagrey = Comment text
   1 I|             molli gremium compleret acantho~ invasere simul venerisque
   2 I|            laudem deposcis avenae,~ accipe quae super haec cerasus,
   3 I|            tellus, vitalis et aer,~ accipite hos cantus atque haec nostro
   4 I|         Orpheus~ concinerent totque acta viri laudesque sonarent.~
   5 I|             digitis aures astringit acutas~ applauditve manu mutilum
   6 I|            tandem fessi, quos durus adederat ignis~ sic sua desertis
   7 I|              Fauni vates et pulcher Adonis.~ Quin etiam fontis speculo
   8 I|          retinet, cornu bibit alter adunco,~ concavat ille manus palmasque
   9 I|      mundoque fruuntur,~ tu nostros adverte modos, quos ipse benigno~
  10 I|           vocalem longos quae ducit aedona cantus;~ quae, licet interdum,
  11 I|          deum. Plenum tibi ponderis aequi~ pectus erat. Tu ruricolum
  12 I|        musto~ plena senex avide non aequis viribus hausit:~ ex illo
  13 I|         genetrix tellus, vitalis et aer,~ accipite hos cantus atque
  14 I|         vituli et teneris mugitibus aera complent.~ Ipse ego nec
  15 I|           sensere leaenae~ et genus aerium volucres et squamea turba~
  16 I|         anni~ messem tristis hiems, aestas tractabit olivam,~ ante
  17 I|           me sonat omnis~ silva nec aestivis cantu concedo cicadis.~
  18 I|           olim,~ dum secura hilares aetas ludebat amores.~ Nunc album
  19 I|           gramina tauri~ Omniparens aether et rerum causa, liquores,~
  20 I|             relevare querela;~ ambo aevo cantuque pares nec dispare
  21 I|          nam subicit herbas~ mollis ager lateque tacet nemus omne;
  22 I|          ceu libera ferri~ norit et agrestes inter volitare volucres,~
  23 I|          ambiguos signavit terminus agros.~ Blanda tibi vultu gravitas
  24 I|         aetas ludebat amores.~ Nunc album caput et veneres tepuere
  25  | aliquis
  26 I|              LYCIDAS~ ~Omnia tempus alit, tempus rapit: usus in arto
  27 I|        secatis~ litora purpureosque alitis per gramina flores,~ dicite
  28 I|        risum digito motuve quietem~ allicit aut tremulis quassat crepitacula
  29 I|            hic retinet, cornu bibit alter adunco,~ concavat ille manus
  30 I|       platano maesti solacia casus~ alternant, Idas calamis et versibus
  31 I|            Silenus parvum veteranus alumnum~ aut gremio fovet aut resupinis
  32 I|            fugis miserum, tu prodis amantem.~ Cantet amat quod quisque:
  33 I|             discatque diu patienter amare~ prudentesque animos teneris
  34 I|          reverentia iuris~ floruit, ambiguos signavit terminus agros.~
  35 I|           luciferis, nullo libarunt amne liquores;~ siccaque fetarum
  36 I|              tamquam nostri solamen amoris~ hoc foret aut nostros posset
  37 I|        prodest quod me pagani mater Amyntae~ ter vittis, ter fronde
  38 I|            Micon nec non et pulcher Amyntas~ torrentem patula vitabant
  39 I|            luna tumet, quo rumpitur anguis,~ quo currunt scopuli, migrant
  40 I|           quietis.~ Nam si sublimes animae caelestia templa~ sidereasque
  41 I|       patienter amare~ prudentesque animos teneris non spernat in annis,~
  42 I|  promissaque fallunt~ antra nec est animus solitos ad ludere fontes.~
  43  | ante
  44 I|         Maenaliis cera coniungo sub antris.~ Iamque ortus, Lenaee,
  45 I|             aures astringit acutas~ applauditve manu mutilum caput aut breve
  46 I|            mitius ore.~ Tu, calamos aptare labris et iungere cera~
  47 I|           calorem,~ Nerinas potabit aquas taxique nocentis~ non metuet
  48 I|        montes silvaeque: suos habet arbor amores.~ Tu tamen una fugis
  49 I|             messi culmos omnique ex arbore fruges;~ dat grandaeva Pales
  50 I|              migrant sata, vellitur arbos.~ Plus tamen ecce meus,
  51 I|            Idas puer et puer Alcon~ ardebant rudibusque annis incensus
  52 I|        venaeque tumentes,~ tam vero ardentes flammati pectoris aestus~
  53 I|         respondet silvae; te nostra armenta loquuntur.~ Namque prius
  54 I|       crepitacula palmis.~ Cui deus arridens horrentes pectore saetas~
  55 I|        corripiunt: quae fors dedit, arripit usus.~ Cantharon hic retinet,
  56 I|         alit, tempus rapit: usus in arto est.~ Ver erat et vitulos
  57 I|          siccis phocae pascentur in arvis~ vestitusque freto vivet
  58 I|           tacet nemus omne; quieti~ aspice ut ecce procul decerpant
  59 I|         ruricolum discernere lites~ assueras, varias patiens mulcendo
  60 I|        fluorem~ lactis et in niveas astrictum cogere glaebas.~ ~
  61 I|          vellicat aut digitis aures astringit acutas~ applauditve manu
  62 I|          senior Meliboeus utrumque~ audierat laudesque tuas sublime ferebat.~
  63 I|             sollicitos aliquis deus audit amantes~ Cantet amat quod
  64 I|          versu, Phoebe, refer: sunt aurea carmina Phoebo.~ ~ALCON ~ ~"
  65 I|        saetas~ vellicat aut digitis aures astringit acutas~ applauditve
  66 I|          olivam,~ ante dabit flores autumnus, ver dabit uvas,~ quam taceat,
  67 I|        lauros~ lustravit cineresque aversa effudit in amnem,~ Cantet
  68 I|           cymbia musto~ plena senex avide non aequis viribus hausit:~
  69 I|        nulla canoro~ gutture cantat avis, torto non squamea tractu~
  70 I|       Pallas amat turgentes unguine bacas,~ dum Bacchus vites, Deo
  71 I|         ecce cibos et nostri pucula Bacchi~ horreo nec placido memini
  72 I|            detexam: debemus carmina Baccho".~ Haec fatus coepit calamis
  73 I|       turgentes unguine bacas,~ dum Bacchus vites, Deo sata, poma Priapus,~
  74 I|            adverte modos, quos ipse benigno~ pectore fovisti, quos tu,
  75 I|           silvis praesens tibi Fama benignum~ stravit iter, rumpens livoris
  76 I|            et lynci praebet cratera bibenti".~ Haec Pan Maenalia pueros
  77  | bis
  78 I|           signavit terminus agros.~ Blanda tibi vultu gravitas et mite
  79 I|        labello~ Pan docuit versuque bonus tibi favit Apollo.~ Incipe,
  80 I|          Alcon~ te peream, qui mane boves in pascua duco!~ Di pecorum
  81 I|            cura salutis?~ Pallidior buxo vilaeque simillimus erro.~
  82 I|              Nam si sublimes animae caelestia templa~ sidereasque colunt
  83 I|         proles. Nam cum post sidera caeli~ sola Iovem Semele vidit
  84 I|       frigore segnis~ lege hominum, caelo dignus canente senecta~
  85 I|            vitibus uvas~ et portant calathis celerique elidere planta~
  86 I|           nec vimine lento~ perfeci calathos cogendi lactis in usus.~
  87 I|             dixit, et ignotos primi calcate racemos".~ Vix haec ediderat,
  88 I|          feret ille nives Libyaeque calorem,~ Nerinas potabit aquas
  89 I|             poscitis, inquit,~ ipse canam. Nulli fas est inflare cicutas~
  90 I|                TITYRVS ~ ~Hos annos canamque comam, vicine Thymoeta,~
  91 I|             rosas, nec semper lilia candent,~ nec longum tenet uva comas,
  92 I|       odores.~ At, si tu venias, et candida lilia fient~ purpureaeque
  93 I|         pueri Donacen toto sub sole canebant,~ frigidus e silvis donec
  94 I|          lege hominum, caelo dignus canente senecta~ concilioque deum.
  95 I|             furto. Sed nec resonare canorem~ fistula quem suerat nec
  96 I|            subiere nemus, iam nulla canoro~ gutture cantat avis, torto
  97 I|           triviale sonans, proprios cantabat amores.~ Nam Mopso Meroe,
  98 I|          quoque te propter, Donace, cantabimus urbi~ si modo coniferas
  99 I|          Nec sumus indocti calamis: cantamus avena~ qua divi cecinere
 100 I|           iam nulla canoro~ gutture cantat avis, torto non squamea
 101 I|           Diximus et calamis versus cantavimus olim,~ dum secura hilares
 102 I|         Mycale circumtulit herbas;~ cantavit quo luna tumet, quo rumpitur
 103 I|          fors dedit, arripit usus.~ Cantharon hic retinet, cornu bibit
 104 I|        relevare querela;~ ambo aevo cantuque pares nec dispare forma,~
 105 I|            umor.~ Omnia ludus habet cantusque chorique licentes;~ et venerem
 106 I|             odoratis perfusus colla capillis,~ vera Iovis proles. Nam
 107 I|           pinus; reboat te quidquid carminis echo~ respondet silvae;
 108 I|           uterque~ tum primum dulci carpebant gaudia furto.~ Hinc amor
 109 I|           odorae~ munera dat lauros carpens ruralis Apollo;~ dant Fauni
 110 I|            deus: "O Satyri, maturos carpite fetus,~ dixit, et ignotos
 111 I|        vicine Thymoeta,~ tu iuvenis carusque deis in carmina cogis?~
 112 I|          sub platano maesti solacia casus~ alternant, Idas calamis
 113 I|        tectumque subire~ viminis et caveam totis praeponere silvis.~
 114 I|            cantamus avena~ qua divi cecinere prius, qua dulce locutus~
 115 I|           uvas~ et portant calathis celerique elidere planta~ concava
 116 I|            nostra Dione,~ quae iuga celsa tenes Erycis, cui cura iugales~
 117 I|              accipe quae super haec cerasus, quam cernis ad amnem~ continet,
 118 I|            super haec cerasus, quam cernis ad amnem~ continet, inciso
 119 I|          carmina curas.~ ~MOPSVS ~ ~Cerva marem sequitur, taurum formosa
 120 I|        foret pinguis sonus, improba cervix~ suffususque rubor crebro
 121 I|           cum parvae patuere fores, ceu libera ferri~ norit et agrestes
 122 I|         Omnia ludus habet cantusque chorique licentes;~ et venerem iam
 123 I|        simillimus erro.~ Omnes ecce cibos et nostri pucula Bacchi~
 124 I|        canam. Nulli fas est inflare cicutas~ quas ego Maenaliis cera
 125 I|          sulphure lauros~ lustravit cineresque aversa effudit in amnem,~
 126 I|          nostrique novissimus aevi~ circulus innocuae clauserunt tempora
 127 I|             et mille ignotas Mycale circumtulit herbas;~ cantavit quo luna
 128 I|           interdum, contexto vimine clausa,~ cum parvae patuere fores,
 129 I|           Sed postquam Donacen duri clausere parentes,~ quod non tam
 130 I|             aevi~ circulus innocuae clauserunt tempora vitae.~ Nec minus
 131 I|             dum ros et primi suadet clementia solis.~ ~TITYRVS ~ ~Hos
 132 I|           fessus recubare sub ulmo~ coeperat et somno lassatas sumere
 133 I|        carmina Baccho".~ Haec fatus coepit calamis sic montivagus Pan:~ "
 134 I|              TITYRVS ~ ~Perge puer, coeptumque tibi ne desere carmen.~
 135 I|   parilisque furor de dispare sexu~ cogebat trepidos totis discurrere
 136 I|             lento~ perfeci calathos cogendi lactis in usus.~ Quid tibi
 137 I|       lactis et in niveas astrictum cogere glaebas.~ ~
 138 I|          vincet~ et iuga Marmaricos coget sua ferre leones.~ Cantet
 139 I|            carusque deis in carmina cogis?~ Diximus et calamis versus
 140 I|         musto.~ Tum Satyri, lasciva cohors, sibi pocula quisque~ obvia
 141 I|           istos~ qui nunc pro nivea coiere in cornua vacca.~ Et tibi
 142 I|     versibus Alcon:~ ~IDAS ~ ~"Quae colitis silvas, Dryades, quaeque
 143 I|         properant: vindemia fervet~ collibus in summis, crebro pede rumpitur
 144 I|             mentum~ et simas tenero collidit pollice nares.~ Interea
 145 I|         saeve puer, niveum ne perde colorem~ sole sub hoc: solet hic
 146 I|       caelestia templa~ sidereasque colunt sedes mundoque fruuntur,~
 147 I|       TITYRVS ~ ~Hos annos canamque comam, vicine Thymoeta,~ tu iuvenis
 148 I|      candent,~ nec longum tenet uva comas, nec populus umbras.~ Donum
 149 I|         forma breve est nec se quod commodet annis.~ Cantet amat quod
 150 I|            annos,~ nec tenuit tales communis causa querelas.~ Heu, Meliboee,
 151 I|           et teneris mugitibus aera complent.~ Ipse ego nec iunco molli
 152 I|           carperet et molli gremium compleret acantho~ invasere simul
 153 I|       gracili sub harundine carmen~ compositum. Nam te calamos inflare
 154 I|           celerique elidere planta~ concava saxa super properant: vindemia
 155 I|          cornu bibit alter adunco,~ concavat ille manus palmasque in
 156 I|            silva nec aestivis cantu concedo cicadis.~ Cantet amat quod
 157 I|             dignus canente senecta~ concilioque deum. Plenum tibi ponderis
 158 I|         Linus aut Oeagrius Orpheus~ concinerent totque acta viri laudesque
 159 I|          movent: raptantur amantes~ concubitu Satyri fugientes iungere
 160 I|           Erycis, cui cura iugales~ concubitus hominum totis concedere
 161 I|          lusere furentes,~ dum modo condictas vitant in vallibus ulmos,~
 162 I|            sparsas donec oves campo conducere in unum~ nox iubet, uberibus
 163 I|        dulcia mella~ sudabunt taxi, confusis legibus anni~ messem tristis
 164 I|            cantabimus urbi~ si modo coniferas inter viburna cupressos~
 165 I|             quas ego Maenaliis cera coniungo sub antris.~ Iamque ortus,
 166 I|      perierunt ordine soles~ ex quo consueto Donacen exspecto sub antro.~
 167 I|          post haec, Donace, nostros contemnis amores?~ Forsitan indignum
 168 I|        fistula quem suerat nec vult contexere carmen~ sed pro carminibus
 169 I|               quae, licet interdum, contexto vimine clausa,~ cum parvae
 170 I|      cerasus, quam cernis ad amnem~ continet, inciso servans mea carmina
 171 I|            nunc pro nivea coiere in cornua vacca.~ Et tibi iam tumidae
 172 I|           Nymphae, pictas dat Flora coronas.~ Manibus hic supremus honor:
 173 I|             rerum causa, liquores,~ corporis et genetrix tellus, vitalis
 174 I|          sibi pocula quisque~ obvia corripiunt: quae fors dedit, arripit
 175 I|        cupressos~ atque inter pinus corylum frondescere fas est".~ ~
 176 I|            gravidis hederata fronte corymbis~ vitea serta plicas quique
 177 I|            integit et lynci praebet cratera bibenti".~ Haec Pan Maenalia
 178 I|        allicit aut tremulis quassat crepitacula palmis.~ Cui deus arridens
 179 I|             vaporo,~ incendens vivo crepitantes sulphure lauros~ lustravit
 180 I|        pronus at ille lacu bibit et crepitantibus haurit~ musta labris; alius
 181 I|             iam iamque elapsas, hic crine, hic veste retentat.~ Tum
 182 I|        lanugine malas,~ pascimus et crinem; nostro formosior Ida~ dicor,
 183 I|           ambo genas leves, intonsi crinibus ambo.~ Atque haec sub platano
 184 I|            Nam Mopso Meroe, Lycidae crinitus Iollas~ ignis erat, parilisque
 185 I|           Respice me tandem, puer o crudelis Iolla.~ Non hoc semper eris:
 186 I|           iam Sol demittit equos de culmine mundi,~ fulmineos suadens
 187 I|             vite racemos,~ de messi culmos omnique ex arbore fruges;~
 188 I|     Meliboee, probasti.~ Longa tibi cunctisque diu spectata senectus~ felicesque
 189 I|             coniferas inter viburna cupressos~ atque inter pinus corylum
 190 I|           quo rumpitur anguis,~ quo currunt scopuli, migrant sata, vellitur
 191 I|         musta labris; alius vocalia cymbala mergit~ atque alius latices
 192 I|             marcere iuventam~ saepe dabas meritae non vilia praemia
 193 I|       Meliboeo~ mittite, si sentire datur post fata quietis.~ Nam
 194 I|       semina vitis~ ordine detexam: debemus carmina Baccho".~ Haec fatus
 195 I|       quieti~ aspice ut ecce procul decerpant gramina tauri~ Omniparens
 196 I|       racemos".~ Vix haec ediderat, decerpunt vitibus uvas~ et portant
 197 I|              THYMOETAS ~ ~Et parere decet iussis et grata iubentur.~
 198 I|            reliquit?~ Munera namque dedi noster quae non dedit Idas,~
 199 I|            Donace, cui dulcia saepe dedisti~ oscula nec medios dubitasti
 200 I|            inque humeros et pectora defluit umor.~ Omnia ludus habet
 201 I|      Thymoeta,~ tu iuvenis carusque deis in carmina cogis?~ Diximus
 202 I|         nubila pinnis.~ Sed iam Sol demittit equos de culmine mundi,~
 203 I|         fortia colla,~ iam tibi bis denis numerantur messibus anni.~
 204 I|          bacas,~ dum Bacchus vites, Deo sata, poma Priapus,~ pascua
 205 I|       fasque esset calamos tractare deorum~ invadunt furto. Sed nec
 206 I|           ab ulmis~ purpureae fetis dependent vitibus uvae.~ Cantet amat
 207 I|           annis;~ iam mea ruricolae dependet fistula Fauno.~ Te nunc
 208 I|          Sed quia tu nostrae laudem deposcis avenae,~ accipe quae super
 209 I|             frigidus e silvis donec descendere suasit~ Hesperus et stabulis
 210 I|            puer, coeptumque tibi ne desere carmen.~ Nam sic dulce sonas
 211 I|             adederat ignis~ sic sua desertis nudarunt vulnera silvis~
 212 I|             et semina vitis~ ordine detexam: debemus carmina Baccho".~
 213 I|          haedi, dum gramina vaccae~ detondent, viridique greges permittere
 214 I|        canente senecta~ concilioque deum. Plenum tibi ponderis aequi~
 215 I|         mane boves in pascua duco!~ Di pecorum pavere greges, formosus
 216 I|          carmina libro.~ ~TITYRVS~ ~Dic age; sed nobis ne vento
 217 I|             Meliboei gratia vivit,~ dicat honoratos praedulcis tibia
 218 I|         alitis per gramina flores,~ dicite quo Donacen prato, qua forte
 219 I|       crinem; nostro formosior Ida~ dicor, et hoc ipsum mihi tu iurare
 220 I|        pectore saetas~ vellicat aut digitis aures astringit acutas~
 221 I|            ulnis,~ evocat aut risum digito motuve quietem~ allicit
 222 I|         pascua laeta Pales, Idas te diligit unam".~ Haec Idas calamis.
 223 I|           Silvane potens, et nostra Dione,~ quae iuga celsa tenes
 224 I|      praecordia duret~ nil properet discatque diu patienter amare~ prudentesque
 225 I|           pectus erat. Tu ruricolum discernere lites~ assueras, varias
 226 I|              cogebat trepidos totis discurrere silvis.~ Hos puer ac meroe
 227 I|        calamis: cantamus avena~ qua divi cecinere prius, qua dulce
 228 I|            inque vicem dulces cantu dixere querelas:~ "Immitis Meroe
 229 I|             deis in carmina cogis?~ Diximus et calamis versus cantavimus
 230 I|            pigeret,~ laetus Phoebea dixisti carmen avena.~ Felix o Meliboee,
 231 I|             maturos carpite fetus,~ dixit, et ignotos primi calcate
 232 I|            Maenalia pueros in valle docebat~ sparsas donec oves campo
 233 I|       iungere cera~ hortatus, duras docuisti fallere curas.~ Nec segnem
 234 I|        calamos inflare labello~ Pan docuit versuque bonus tibi favit
 235 I|      volucres,~ scit rursus remeare domum tectumque subire~ viminis
 236 I|          annis incensus uterque~ in Donaces venerem furiosa mente ruebant.~
 237 I|         comas, nec populus umbras.~ Donum forma breve est nec se quod
 238 I|                Quae colitis silvas, Dryades, quaeque antra, Napaeae,~
 239 I|          dedisti~ oscula nec medios dubitasti rumpere cantus~ atque inter
 240 I|          Idas,~ vocalem longos quae ducit aedona cantus;~ quae, licet
 241 I|            qui mane boves in pascua duco!~ Di pecorum pavere greges,
 242 I|         vulnera silvis~ inque vicem dulces cantu dixere querelas:~ "
 243 I|            fronte serenas?~ Tandem, dura, nega: possum non velle
 244 I|             iungere cera~ hortatus, duras docuisti fallere curas.~
 245 I|             pueros ferro praecordia duret~ nil properet discatque
 246 I|     iuventae.~ Sed postquam Donacen duri clausere parentes,~ quod
 247 I|              Cum tandem fessi, quos durus adederat ignis~ sic sua
 248  | eadem
 249 I|         reboat te quidquid carminis echo~ respondet silvae; te nostra
 250 I|         calcate racemos".~ Vix haec ediderat, decerpunt vitibus uvas~
 251 I|         lustravit cineresque aversa effudit in amnem,~ Cantet amat quod
 252 I|        iungere Nymphas;~ iam iamque elapsas, hic crine, hic veste retentat.~
 253 I|          portant calathis celerique elidere planta~ concava saxa super
 254 I|         sublime ferebat.~ Quem nunc emeritae permensum tempora vitae~
 255 I|       pinnis.~ Sed iam Sol demittit equos de culmine mundi,~ fulmineos
 256  | eris
 257 I|         cantus~ atque inter calamos errantia labra petisti.~ Heu heu!
 258 I|            buxo vilaeque simillimus erro.~ Omnes ecce cibos et nostri
 259 I|               quae iuga celsa tenes Erycis, cui cura iugales~ concubitus
 260  | esse
 261 I|      carmine possent~ sumere fasque esset calamos tractare deorum~
 262 I|           Meroe rapidisque fugacior euris,~ cur nostros calamos, cur
 263 I|          resupinis sustinet ulnis,~ evocat aut risum digito motuve
 264 I|       saliens liquor ore resultat)~ evomit inque humeros et pectora
 265 I|          pressis resupinus ab uvis~ excipit; at potus (saliens liquor
 266 I|             sibila reddit,~ cum Pan excussus sonitu stridentis avenae~
 267 I|             ex quo consueto Donacen exspecto sub antro.~ Interea, tamquam
 268 I|            in vallibus ulmos,~ nunc fagos placitas fugiunt promissaque
 269 I|         obstrepat, has ulmos potius fagosque petamus.~ ~THYMOETAS ~ ~
 270 I|            hortatus, duras docuisti fallere curas.~ Nec segnem passus
 271 I|        placitas fugiunt promissaque fallunt~ antra nec est animus solitos
 272 I|             in silvis praesens tibi Fama benignum~ stravit iter,
 273 I|             carmine possent~ sumere fasque esset calamos tractare deorum~
 274 I|        MOPSVS ~ ~Qui tulerit Meroes fastidia lenta superbae,~ Sithonias
 275 I|      spernat in annis,~ perferat et fastus. Sic olim gaudia sumet,~
 276 I|      mittite, si sentire datur post fata quietis.~ Nam si sublimes
 277 I|      debemus carmina Baccho".~ Haec fatus coepit calamis sic montivagus
 278 I|       tempore partus.~ Hunc Nymphae Faunique senes Satyrique procaces~
 279 I|          ruricolae dependet fistula Fauno.~ Te nunc rura sonant; nuper
 280 I|          docuit versuque bonus tibi favit Apollo.~ Incipe, dum salices
 281 I|   cunctisque diu spectata senectus~ felicesque anni nostrique novissimus
 282 I|     audierat laudesque tuas sublime ferebat.~ Quem nunc emeritae permensum
 283 I|          lenta superbae,~ Sithonias feret ille nives Libyaeque calorem,~
 284 I|           iuga Marmaricos coget sua ferre leones.~ Cantet amat quod
 285 I|           patuere fores, ceu libera ferri~ norit et agrestes inter
 286 I|                Quisquis amat pueros ferro praecordia duret~ nil properet
 287 I|      spumantia cymbia lacte,~ mella ferunt Nymphae, pictas dat Flora
 288 I|           super properant: vindemia fervet~ collibus in summis, crebro
 289 I|          ludere fontes.~ Cum tandem fessi, quos durus adederat ignis~
 290 I|         ilice solem~ cum Pan venatu fessus recubare sub ulmo~ coeperat
 291 I|            amne liquores;~ siccaque fetarum lambentes ubera matrum~
 292 I|          hic et ab ulmis~ purpureae fetis dependent vitibus uvae.~
 293 I|             Satyri, maturos carpite fetus,~ dixit, et ignotos primi
 294 I|      carmine Phoebus,~ Pan calamis, fidibus Linus aut Oeagrius Orpheus~
 295 I|            venias, et candida lilia fient~ purpureaeque rosae et dulce
 296 I|           nobis quoque versicoloria fila~ et mille ignotas Mycale
 297 I|       parentes,~ quod non tam tenui filo de voce sonaret~ sollicitumque
 298 I|           LUSUS~ ~THYMOETHAS~ ~"Dum fiscella tibi fluviali, Tityre, iunco~
 299 I|          risisti calamos et dissona flamina Mopsi~ iudice me: mecum
 300 I|        tumentes,~ tam vero ardentes flammati pectoris aestus~ carminibus
 301 I|            florescit pube iuventus~ flavaque maturo tumuerunt tempora
 302 I|          ferunt Nymphae, pictas dat Flora coronas.~ Manibus hic supremus
 303 I|         lacrimaeque fuere,~ quam si florentes mors invida carperet annos,~
 304 I|       pollice nares.~ Interea pueri florescit pube iuventus~ flavaque
 305 I|            sub te reverentia iuris~ floruit, ambiguos signavit terminus
 306 I|            uberibus suadens siccare fluorem~ lactis et in niveas astrictum
 307 I|     THYMOETHAS~ ~"Dum fiscella tibi fluviali, Tityre, iunco~ texitur
 308 I|        umbra;~ hic tibi lene virens fons murmurat, hic et ab ulmis~
 309 I|            animus solitos ad ludere fontes.~ Cum tandem fessi, quos
 310 I|         pulcher Adonis.~ Quin etiam fontis speculo me mane notavi,~
 311 I|         clausa,~ cum parvae patuere fores, ceu libera ferri~ norit
 312 I|             atque hilares oculos et formam puberis aevi.~ Nec sumus
 313 I|            ECLOGA II~ ~IDAS ALCON~ ~Formosam Donacen Idas puer et puer
 314 I|          pascimus et crinem; nostro formosior Ida~ dicor, et hoc ipsum
 315 I|              obvia corripiunt: quae fors dedit, arripit usus.~ Cantharon
 316 I|          nostros contemnis amores?~ Forsitan indignum ducis quod rusticus
 317 I|       dicite quo Donacen prato, qua forte sub umbra~ inveniam, roseis
 318 I|           tibi iam tumidae nares et fortia colla,~ iam tibi bis denis
 319 I|       veteranus alumnum~ aut gremio fovet aut resupinis sustinet ulnis,~
 320 I|          quos ipse benigno~ pectore fovisti, quos tu, Meliboee, probasti.~
 321 I|     pascentur in arvis~ vestitusque freto vivet leo, dulcia mella~
 322 I|            toto sub sole canebant,~ frigidus e silvis donec descendere
 323 I|             Meliboee, iaces mortali frigore segnis~ lege hominum, caelo
 324 I|            Amyntae~ ter vittis, ter fronde sacra, ter ture vaporo,~
 325 I|     pampinus uvas:~ mirantur Satyri frondes et poma Lyaei.~ Tum deus: "
 326 I|           atque inter pinus corylum frondescere fas est".~ ~Sic pueri Donacen
 327 I|        Felix o Meliboee, vale! Tibi frondis odorae~ munera dat lauros
 328 I|            culmos omnique ex arbore fruges;~ dat grandaeva Pales spumantia
 329 I|   sidereasque colunt sedes mundoque fruuntur,~ tu nostros adverte modos,
 330 I|           nobis gemitus lacrimaeque fuere,~ quam si florentes mors
 331 I|            Immitis Meroe rapidisque fugacior euris,~ cur nostros calamos,
 332 I|           amantes~ concubitu Satyri fugientes iungere Nymphas;~ iam iamque
 333 I|         ulmos,~ nunc fagos placitas fugiunt promissaque fallunt~ antra
 334  | fuit
 335 I|            equos de culmine mundi,~ fulmineos suadens gregibus praebere
 336 I|         puer ac meroe multum lusere furentes,~ dum modo condictas vitant
 337 I|         uterque~ in Donaces venerem furiosa mente ruebant.~ Hanc, cum
 338 I|              ignis erat, parilisque furor de dispare sexu~ cogebat
 339 I|             nostros posset medicare furores,~ nulla meae trinis tetigerunt
 340 I|              vae, misero mihi lilia fusca videntur~ pallentesque rosae
 341 I|             age; sed nobis ne vento garrula pinus~ obstrepat, has ulmos
 342 I|           Praeterea tenerum leporem geminasque palumbes~ nuper, quae potui
 343 I|        vitae.~ Nec minus hinc nobis gemitus lacrimaeque fuere,~ quam
 344 I|              liquores,~ corporis et genetrix tellus, vitalis et aer,~
 345 I|          lupae, sensere leaenae~ et genus aerium volucres et squamea
 346 I|             niveas astrictum cogere glaebas.~ ~
 347 I|          Quemve fugis? Quae me tibi gloria victo?~ Quid vultu mentem
 348 I|               incipe, si quod habes gracili sub harundine carmen~ compositum.
 349 I|      omnique ex arbore fruges;~ dat grandaeva Pales spumantia cymbia lacte,~
 350 I|           Et parere decet iussis et grata iubentur.~ Namque fuit dignus
 351 I|           age, si qua tibi Meliboei gratia vivit,~ dicat honoratos
 352 I|      montivagus Pan:~ "Te cano, qui gravidis hederata fronte corymbis~
 353 I|          nectare dulci~ hesternoque gravis semper ridetur Iaccho.~
 354 I|           agros.~ Blanda tibi vultu gravitas et mite serena~ fronte supercilium,
 355 I|           mundi,~ fulmineos suadens gregibus praebere liquores".~ ~
 356 I|       parvum veteranus alumnum~ aut gremio fovet aut resupinis sustinet
 357 I|            horti~ carperet et molli gremium compleret acantho~ invasere
 358 I|            nemus, iam nulla canoro~ gutture cantat avis, torto non squamea
 359 I|           cicadis,~ incipe, si quod habes gracili sub harundine carmen~
 360 I|        Apollo.~ Incipe, dum salices haedi, dum gramina vaccae~ detondent,
 361 I|           si quod habes gracili sub harundine carmen~ compositum. Nam
 362 I|           garrula pinus~ obstrepat, has ulmos potius fagosque petamus.~ ~
 363 I|           uvas premit et de vitibus hastas~ integit et lynci praebet
 364 I|         lacu bibit et crepitantibus haurit~ musta labris; alius vocalia
 365 I|            avide non aequis viribus hausit:~ ex illo venas inflatus
 366 I|               Te cano, qui gravidis hederata fronte corymbis~ vitea serta
 367 I|            donec descendere suasit~ Hesperus et stabulis pastos inducere
 368 I|             inflatus nectare dulci~ hesternoque gravis semper ridetur Iaccho.~
 369 I|        legibus anni~ messem tristis hiems, aestas tractabit olivam,~
 370 I|      coronas.~ Manibus hic supremus honor: dant carmina Musae,~ carmina
 371 I|       Meliboei gratia vivit,~ dicat honoratos praedulcis tibia manes.~ ~
 372 I|          palmis.~ Cui deus arridens horrentes pectore saetas~ vellicat
 373 I|            et nostri pucula Bacchi~ horreo nec placido memini concedere
 374 I|             labris et iungere cera~ hortatus, duras docuisti fallere
 375 I|           vicini flores in vallibus horti~ carperet et molli gremium
 376  | Huc
 377 I|             resultat)~ evomit inque humeros et pectora defluit umor.~
 378 I|          non squamea tractu~ signat humum serpens. Solus cano: me
 379  | I
 380 I|   hesternoque gravis semper ridetur Iaccho.~ Quin etiam deus ille,
 381 I|           querelas.~ Heu, Meliboee, iaces mortali frigore segnis~
 382 I|            crinem; nostro formosior Ida~ dicor, et hoc ipsum mihi
 383 I|           sic in Meroen totis miser ignibus urar?~ ~LYCIDAS ~ ~Haec
 384 I|         versicoloria fila~ et mille ignotas Mycale circumtulit herbas;~
 385 I|           carpite fetus,~ dixit, et ignotos primi calcate racemos".~
 386 I|                              ECLOGA II~ ~IDAS ALCON~ ~Formosam
 387 I|                              ECLOGA III~ ~PAN~ ~Nyctilus atque Micon
 388 I|           torrentem patula vitabant ilice solem~ cum Pan venatu fessus
 389  | illo
 390 I|           invasere simul venerisque imbutus uterque~ tum primum dulci
 391 I|            cantu dixere querelas:~ "Immitis Meroe rapidisque fugacior
 392 I|            iunco~ texitur et raucis immunia rura cicadis,~ incipe, si
 393 I|  sollicitumque foret pinguis sonus, improba cervix~ suffususque rubor
 394 I|            sacra, ter ture vaporo,~ incendens vivo crepitantes sulphure
 395 I|           ardebant rudibusque annis incensus uterque~ in Donaces venerem
 396 I|          cernis ad amnem~ continet, inciso servans mea carmina libro.~ ~
 397 I|         contemnis amores?~ Forsitan indignum ducis quod rusticus Alcon~
 398 I|            puberis aevi.~ Nec sumus indocti calamis: cantamus avena~
 399 I|         Hesperus et stabulis pastos inducere tauros.~ ~
 400 I|      viribus hausit:~ ex illo venas inflatus nectare dulci~ hesternoque
 401 I|           novissimus aevi~ circulus innocuae clauserunt tempora vitae.~
 402 I|         Pueri, si carmina poscitis, inquit,~ ipse canam. Nulli fas
 403 I|        premit et de vitibus hastas~ integit et lynci praebet cratera
 404  | interdum
 405 I|           forma,~ ambo genas leves, intonsi crinibus ambo.~ Atque haec
 406 I|            calamos tractare deorum~ invadunt furto. Sed nec resonare
 407 I|          gremium compleret acantho~ invasere simul venerisque imbutus
 408 I|         prato, qua forte sub umbra~ inveniam, roseis stringentem lilia
 409 I|              quam si florentes mors invida carperet annos,~ nec tenuit
 410 I|             tandem, puer o crudelis Iolla.~ Non hoc semper eris: perdunt
 411 I|          Quin etiam deus ille, deus Iove prosatus ipso,~ et plantis
 412 I|             post sidera caeli~ sola Iovem Semele vidit Iovis ora professum,~
 413  | ipso
 414  | ipsum
 415 I|           vitulos vidi sub matribus istos~ qui nunc pro nivea coiere
 416 I|         tibi Fama benignum~ stravit iter, rumpens livoris nubila
 417 I|        parere decet iussis et grata iubentur.~ Namque fuit dignus senior,
 418 I|        campo conducere in unum~ nox iubet, uberibus suadens siccare
 419 I|           et dissona flamina Mopsi~ iudice me: mecum senior Meliboeus
 420 I|        celsa tenes Erycis, cui cura iugales~ concubitus hominum totis
 421 I|         dicor, et hoc ipsum mihi tu iurare solebas,~ purpureas laudando
 422 I|             amor, sub te reverentia iuris~ floruit, ambiguos signavit
 423 I|        THYMOETAS ~ ~Et parere decet iussis et grata iubentur.~ Namque
 424 I|         providus aevi,~ pertulit et iusto produxit tempore partus.~
 425 I|            sequitur, taurum formosa iuvenca~ et Venerem sensere lupae,
 426 I|           nosti referam? Scis mille iuvencas~ esse mihi, nosti nunquam
 427 I|         comam, vicine Thymoeta,~ tu iuvenis carusque deis in carmina
 428 I|            quinque, et mens et cura iuventae.~ Sed postquam Donacen duri
 429 I|         segnem passus nobis marcere iuventam~ saepe dabas meritae non
 430 I|        Interea pueri florescit pube iuventus~ flavaque maturo tumuerunt
 431 I|                              ECLOGA IV~ ~LYCIDAS MOPSVS~ ~Populea
 432 I|              Nam te calamos inflare labello~ Pan docuit versuque bonus
 433 I|        atque inter calamos errantia labra petisti.~ Heu heu! Nulla
 434 I|            minus hinc nobis gemitus lacrimaeque fuere,~ quam si florentes
 435 I|    grandaeva Pales spumantia cymbia lacte,~ mella ferunt Nymphae,
 436 I|         purpureas laudando genas et lactea colla~ atque hilares oculos
 437 I|             vertit,~ pronus at ille lacu bibit et crepitantibus haurit~
 438 I|         sata, poma Priapus,~ pascua laeta Pales, Idas te diligit unam".~
 439 I|          tempora cornu.~ Tum primum laetas ostendit pampinus uvas:~
 440 I|            ne nos cantare pigeret,~ laetus Phoebea dixisti carmen avena.~
 441 I|         liquores;~ siccaque fetarum lambentes ubera matrum~ stant vituli
 442 I|            quod vidi, nulla tegimur lanugine malas,~ pascimus et crinem;
 443 I|         pectora musto.~ Tum Satyri, lasciva cohors, sibi pocula quisque~
 444 I|             ulmo~ coeperat et somno lassatas sumere vires;~ quem super
 445 I|         subicit herbas~ mollis ager lateque tacet nemus omne; quieti~
 446 I|         cymbala mergit~ atque alius latices pressis resupinus ab uvis~
 447 I|          iurare solebas,~ purpureas laudando genas et lactea colla~ atque
 448 I|      sonarent.~ Sed quia tu nostrae laudem deposcis avenae,~ accipe
 449 I|          Meliboee, tuas mea fistula laudes.~ ~TITYRVS ~ ~Perge puer,
 450 I|      Venerem sensere lupae, sensere leaenae~ et genus aerium volucres
 451 I|             mortali frigore segnis~ lege hominum, caelo dignus canente
 452 I|             sudabunt taxi, confusis legibus anni~ messem tristis hiems,
 453 I|          sub antris.~ Iamque ortus, Lenaee, tuos et semina vitis~ ordine
 454 I|      requiesce sub umbra;~ hic tibi lene virens fons murmurat, hic
 455 I|             tulerit Meroes fastidia lenta superbae,~ Sithonias feret
 456 I|          nec iunco molli nec vimine lento~ perfeci calathos cogendi
 457 I|             vestitusque freto vivet leo, dulcia mella~ sudabunt
 458 I|          Marmaricos coget sua ferre leones.~ Cantet amat quod quisque:
 459 I|          silvis.~ Praeterea tenerum leporem geminasque palumbes~ nuper,
 460 I|          dispare forma,~ ambo genas leves, intonsi crinibus ambo.~
 461 I|            vaccae~ luciferis, nullo libarunt amne liquores;~ siccaque
 462 I|           parvae patuere fores, ceu libera ferri~ norit et agrestes
 463 I|            THYMOETAS ~ ~Hic cantare libet: virides nam subicit herbas~
 464 I|          inciso servans mea carmina libro.~ ~TITYRVS~ ~Dic age; sed
 465 I|          Sithonias feret ille nives Libyaeque calorem,~ Nerinas potabit
 466 I|            habet cantusque chorique licentes;~ et venerem iam vina movent:
 467  | licet
 468 I|      Phoebus,~ Pan calamis, fidibus Linus aut Oeagrius Orpheus~ concinerent
 469 I|        tolleret ortus~ nec tremulum liquidis lumen splenderet in undis:~
 470 I|          excipit; at potus (saliens liquor ore resultat)~ evomit inque
 471 I|             Tu ruricolum discernere lites~ assueras, varias patiens
 472 I|          pede, Naides, uda secatis~ litora purpureosque alitis per
 473 I|     benignum~ stravit iter, rumpens livoris nubila pinnis.~ Sed iam
 474 I|           cecinere prius, qua dulce locutus~ Tityrus e silvis dominam
 475 I|            tu, Meliboee, probasti.~ Longa tibi cunctisque diu spectata
 476 I|            non dedit Idas,~ vocalem longos quae ducit aedona cantus;~
 477 I|          semper lilia candent,~ nec longum tenet uva comas, nec populus
 478 I|           silvae; te nostra armenta loquuntur.~ Namque prius siccis phocae
 479 I|             sole sub hoc: solet hic lucentes urere malas.~ Hic age pampinea
 480 I|          tetigerunt gramina vaccae~ luciferis, nullo libarunt amne liquores;~
 481 I|            dum secura hilares aetas ludebat amores.~ Nunc album caput
 482 I|           nec est animus solitos ad ludere fontes.~ Cum tandem fessi,
 483 I|        pectora defluit umor.~ Omnia ludus habet cantusque chorique
 484 I|        ortus~ nec tremulum liquidis lumen splenderet in undis:~ quod
 485 I|   circumtulit herbas;~ cantavit quo luna tumet, quo rumpitur anguis,~
 486 I|         iuvenca~ et Venerem sensere lupae, sensere leaenae~ et genus
 487 I|            Hos puer ac meroe multum lusere furentes,~ dum modo condictas
 488 I|        crepitantes sulphure lauros~ lustravit cineresque aversa effudit
 489 I|                          ECLOGA I~ ~LUSUS~ ~THYMOETHAS~ ~"Dum fiscella
 490 I|     mirantur Satyri frondes et poma Lyaei.~ Tum deus: "O Satyri, maturos
 491 I|           amores.~ Nam Mopso Meroe, Lycidae crinitus Iollas~ ignis erat,
 492 I|          vitibus hastas~ integit et lynci praebet cratera bibenti".~
 493 I|         cratera bibenti".~ Haec Pan Maenalia pueros in valle docebat~
 494 I|           inflare cicutas~ quas ego Maenaliis cera coniungo sub antris.~
 495 I|              Atque haec sub platano maesti solacia casus~ alternant,
 496 I|          carmen~ sed pro carminibus male dissona sibila reddit,~
 497 I|          honoratos praedulcis tibia manes.~ ~THYMOETAS ~ ~Et parere
 498 I|          pictas dat Flora coronas.~ Manibus hic supremus honor: dant
 499 I|       astringit acutas~ applauditve manu mutilum caput aut breve
 500 I|        alter adunco,~ concavat ille manus palmasque in pocula vertit,~
 501 I|             Nec segnem passus nobis marcere iuventam~ saepe dabas meritae
 502 I|            curas.~ ~MOPSVS ~ ~Cerva marem sequitur, taurum formosa
 503 I|             gramina vincet~ et iuga Marmaricos coget sua ferre leones.~
 504 I|            antra, Napaeae,~ et quae marmoreo pede, Naides, uda secatis~
 505 I|         Quid prodest quod me pagani mater Amyntae~ ter vittis, ter
 506 I|            erat et vitulos vidi sub matribus istos~ qui nunc pro nivea
 507 I|             fetarum lambentes ubera matrum~ stant vituli et teneris
 508 I|             pube iuventus~ flavaque maturo tumuerunt tempora cornu.~
 509 I|        Lyaei.~ Tum deus: "O Satyri, maturos carpite fetus,~ dixit, et
 510 I|            foret aut nostros posset medicare furores,~ nulla meae trinis
 511 I|           saepe dedisti~ oscula nec medios dubitasti rumpere cantus~
 512 I|              Quare age, si qua tibi Meliboei gratia vivit,~ dicat honoratos
 513 I|            cantus atque haec nostro Meliboeo~ mittite, si sentire datur
 514 I|             iudice me: mecum senior Meliboeus utrumque~ audierat laudesque
 515 I|          Bacchi~ horreo nec placido memini concedere somno.~ Te sine,
 516 I|           quis anni ter quinque, et mens et cura iuventae.~ Sed postquam
 517 I|             Donaces venerem furiosa mente ruebant.~ Hanc, cum vicini
 518 I|           gloria victo?~ Quid vultu mentem premis ac spem fronte serenas?~
 519 I|             mutilum caput aut breve mentum~ et simas tenero collidit
 520 I|       labris; alius vocalia cymbala mergit~ atque alius latices pressis
 521 I|       marcere iuventam~ saepe dabas meritae non vilia praemia musae.~
 522 I|          carmina curas.~ cum sic in Meroen totis miser ignibus urar?~ ~
 523 I|               MOPSVS ~ ~Qui tulerit Meroes fastidia lenta superbae,~
 524 I|            concedere saeclis,~ quid merui? Cur me Donace formosa reliquit?~
 525 I|              confusis legibus anni~ messem tristis hiems, aestas tractabit
 526 I|         valet, de vite racemos,~ de messi culmos omnique ex arbore
 527 I|           tibi bis denis numerantur messibus anni.~ Cantet amat quod
 528 I|         aquas taxique nocentis~ non metuet sucos, Sardorum gramina
 529  | meus
 530 I|          III~ ~PAN~ ~Nyctilus atque Micon nec non et pulcher Amyntas~
 531 I|       anguis,~ quo currunt scopuli, migrant sata, vellitur arbos.~ Plus
 532  | minus
 533 I|            ostendit pampinus uvas:~ mirantur Satyri frondes et poma Lyaei.~
 534 I|             cum sic in Meroen totis miser ignibus urar?~ ~LYCIDAS ~ ~
 535 I|     concedere somno.~ Te sine, vae, misero mihi lilia fusca videntur~
 536 I|         amores.~ Tu tamen una fugis miserum, tu prodis amantem.~ Cantet
 537 I|             potui silvarum praemia, misi.~ Et post haec, Donace,
 538 I|       Blanda tibi vultu gravitas et mite serena~ fronte supercilium,
 539 I|             supercilium, sed pectus mitius ore.~ Tu, calamos aptare
 540 I|         atque haec nostro Meliboeo~ mittite, si sentire datur post fata
 541 I|       fruuntur,~ tu nostros adverte modos, quos ipse benigno~ pectore
 542 I|          carmina dant Musae, nos et modulamur avena.~ Silvestris te nunc
 543 I|         virides nam subicit herbas~ mollis ager lateque tacet nemus
 544 I|       carmina Phoebo.~ ~ALCON ~ ~"O montana Pales, o pastoralis Apollo,~
 545 I|       volucres et squamea turba~ et montes silvaeque: suos habet arbor
 546 I|            fatus coepit calamis sic montivagus Pan:~ "Te cano, qui gravidis
 547 I|          calamos et dissona flamina Mopsi~ iudice me: mecum senior
 548 I|      proprios cantabat amores.~ Nam Mopso Meroe, Lycidae crinitus
 549 I|          Populea Lycidas nec non et Mopsus in umbra~ pastores, calamis
 550 I|           fuere,~ quam si florentes mors invida carperet annos,~
 551 I|     querelas.~ Heu, Meliboee, iaces mortali frigore segnis~ lege hominum,
 552 I|             evocat aut risum digito motuve quietem~ allicit aut tremulis
 553 I|      licentes;~ et venerem iam vina movent: raptantur amantes~ concubitu
 554 I|             stant vituli et teneris mugitibus aera complent.~ Ipse ego
 555 I|            assueras, varias patiens mulcendo querelas.~ Sub te ruris
 556 I|             mihi, nosti nunquam mea mulctra vacare.~ Ille ego sum, Donace,
 557 I|          silvis.~ Hos puer ac meroe multum lusere furentes,~ dum modo
 558 I|           demittit equos de culmine mundi,~ fulmineos suadens gregibus
 559 I|            sidereasque colunt sedes mundoque fruuntur,~ tu nostros adverte
 560 I|            secreti pars orbis habet mundusque piorum.~ Quare age, si qua
 561 I|           hic tibi lene virens fons murmurat, hic et ab ulmis~ purpureae
 562 I|            et crepitantibus haurit~ musta labris; alius vocalia cymbala
 563 I|            acutas~ applauditve manu mutilum caput aut breve mentum~
 564 I| versicoloria fila~ et mille ignotas Mycale circumtulit herbas;~ cantavit
 565 I|          hyacinthus;~ tunc mihi cum myrto laurus spirabit odores.~
 566 I|             hyacinthus,~ nullos nec myrtus nec laurus spirat odores.~
 567 I|              et quae marmoreo pede, Naides, uda secatis~ litora purpureosque
 568 I|             Dryades, quaeque antra, Napaeae,~ et quae marmoreo pede,
 569 I|              ex illo venas inflatus nectare dulci~ hesternoque gravis
 570 I|             serenas?~ Tandem, dura, nega: possum non velle negantem.~
 571 I|              nega: possum non velle negantem.~ Cantet, amat quod quisque:
 572 I|            o pastoralis Apollo,~ et nemorum Silvane potens, et nostra
 573 I|           nives Libyaeque calorem,~ Nerinas potabit aquas taxique nocentis~
 574 I|             ferro praecordia duret~ nil properet discatque diu patienter
 575 I|        matribus istos~ qui nunc pro nivea coiere in cornua vacca.~
 576 I|       siccare fluorem~ lactis et in niveas astrictum cogere glaebas.~ ~
 577 I|     superbae,~ Sithonias feret ille nives Libyaeque calorem,~ Nerinas
 578 I|              Tu quoque, saeve puer, niveum ne perde colorem~ sole sub
 579 I|       Nerinas potabit aquas taxique nocentis~ non metuet sucos, Sardorum
 580  | nondum
 581 I|            fores, ceu libera ferri~ norit et agrestes inter volitare
 582 I|           senes Satyrique procaces~ nosque etiam Nysae viridi nutrimus
 583  | noster
 584  | nostrae
 585 I|           senectus~ felicesque anni nostrique novissimus aevi~ circulus
 586 I|        etiam fontis speculo me mane notavi,~ nondum purpureos Phoebus
 587 I|           felicesque anni nostrique novissimus aevi~ circulus innocuae
 588 I|            campo conducere in unum~ nox iubet, uberibus suadens
 589 I|       stravit iter, rumpens livoris nubila pinnis.~ Sed iam Sol demittit
 590 I|             ignis~ sic sua desertis nudarunt vulnera silvis~ inque vicem
 591  | Nulli
 592  | nullo
 593 I|           dulce rubens hyacinthus,~ nullos nec myrtus nec laurus spirat
 594 I|          colla,~ iam tibi bis denis numerantur messibus anni.~ Cantet amat
 595 I|          iuvencas~ esse mihi, nosti nunquam mea mulctra vacare.~ Ille
 596 I|           nosque etiam Nysae viridi nutrimus in antro.~ Quin et Silenus
 597 I|                  ECLOGA III~ ~PAN~ ~Nyctilus atque Micon nec non et pulcher
 598 I|            Satyri fugientes iungere Nymphas;~ iam iamque elapsas, hic
 599 I|    Satyrique procaces~ nosque etiam Nysae viridi nutrimus in antro.~
 600 I|             ne vento garrula pinus~ obstrepat, has ulmos potius fagosque
 601 I|        cohors, sibi pocula quisque~ obvia corripiunt: quae fors dedit,
 602 I|         lactea colla~ atque hilares oculos et formam puberis aevi.~
 603 I|        Meliboee, vale! Tibi frondis odorae~ munera dat lauros carpens
 604 I|           udo palmite tigres~ ducis odoratis perfusus colla capillis,~
 605 I|          calamis, fidibus Linus aut Oeagrius Orpheus~ concinerent totque
 606 I|             hiems, aestas tractabit olivam,~ ante dabit flores autumnus,
 607  | omne
 608  | Omnes
 609 I|            decerpant gramina tauri~ Omniparens aether et rerum causa, liquores,~
 610 I|          ora professum,~ hunc pater omnipotens, venturi providus aevi,~
 611 I|           racemos,~ de messi culmos omnique ex arbore fruges;~ dat grandaeva
 612  | omnis
 613 I|            Iovem Semele vidit Iovis ora professum,~ hunc pater omnipotens,
 614 I|         tempora vitae~ secreti pars orbis habet mundusque piorum.~
 615 I|          fidibus Linus aut Oeagrius Orpheus~ concinerent totque acta
 616 I|           cui dulcia saepe dedisti~ oscula nec medios dubitasti rumpere
 617 I|           cornu.~ Tum primum laetas ostendit pampinus uvas:~ mirantur
 618 I|        valle docebat~ sparsas donec oves campo conducere in unum~
 619 I|                Quid prodest quod me pagani mater Amyntae~ ter vittis,
 620 I|           spirabit odores.~ Nam dum Pallas amat turgentes unguine bacas,~
 621 I|          mihi lilia fusca videntur~ pallentesque rosae nec dulce rubens hyacinthus,~
 622 I|            tangit te cura salutis?~ Pallidior buxo vilaeque simillimus
 623 I|        adunco,~ concavat ille manus palmasque in pocula vertit,~ pronus
 624 I|             serta plicas quique udo palmite tigres~ ducis odoratis perfusus
 625 I|          tenerum leporem geminasque palumbes~ nuper, quae potui silvarum
 626 I|      lucentes urere malas.~ Hic age pampinea mecum requiesce sub umbra;~
 627 I|          Tum primum laetas ostendit pampinus uvas:~ mirantur Satyri frondes
 628 I|            aestus~ carminibus dulci parant relevare querela;~ ambo
 629 I|      postquam Donacen duri clausere parentes,~ quod non tam tenui filo
 630 I|            manes.~ ~THYMOETAS ~ ~Et parere decet iussis et grata iubentur.~
 631 I|        querela;~ ambo aevo cantuque pares nec dispare forma,~ ambo
 632 I|        crinitus Iollas~ ignis erat, parilisque furor de dispare sexu~ cogebat
 633 I|    permensum tempora vitae~ secreti pars orbis habet mundusque piorum.~
 634 I|           et iusto produxit tempore partus.~ Hunc Nymphae Faunique
 635 I|        contexto vimine clausa,~ cum parvae patuere fores, ceu libera
 636 I|             antro.~ Quin et Silenus parvum veteranus alumnum~ aut gremio
 637 I|          Namque prius siccis phocae pascentur in arvis~ vestitusque freto
 638 I|            tegimur lanugine malas,~ pascimus et crinem; nostro formosior
 639 I|          fallere curas.~ Nec segnem passus nobis marcere iuventam~
 640 I|            cur nostros calamos, cur pastoralia vitas~ carmina? Quemve fugis?
 641 I|        ALCON ~ ~"O montana Pales, o pastoralis Apollo,~ et nemorum Silvane
 642 I|             non et Mopsus in umbra~ pastores, calamis et versu doctus
 643 I|        suasit~ Hesperus et stabulis pastos inducere tauros.~ ~
 644 I|          Iovis ora professum,~ hunc pater omnipotens, venturi providus
 645 I|             lites~ assueras, varias patiens mulcendo querelas.~ Sub
 646 I|          nil properet discatque diu patienter amare~ prudentesque animos
 647 I|          vimine clausa,~ cum parvae patuere fores, ceu libera ferri~
 648 I|          pulcher Amyntas~ torrentem patula vitabant ilice solem~ cum
 649 I|            pascua duco!~ Di pecorum pavere greges, formosus Apollo,~
 650 I|           boves in pascua duco!~ Di pecorum pavere greges, formosus
 651 I|          tam vero ardentes flammati pectoris aestus~ carminibus dulci
 652 I|        vocat aestus in umbram.~ Iam pecudes subiere nemus, iam nulla
 653 I|        vires;~ quem super ex tereti pendebat fistula ramo.~ Hanc pueri,
 654  | per
 655 I|       quoque, saeve puer, niveum ne perde colorem~ sole sub hoc: solet
 656 I|         perdunt et gramina flores,~ perdit spina rosas, nec semper
 657 I|           provehat et felix dominam perducat in urbem.~ Iamque hic in
 658 I|        Iolla.~ Non hoc semper eris: perdunt et gramina flores,~ perdit
 659 I|             quod rusticus Alcon~ te peream, qui mane boves in pascua
 660 I|             molli nec vimine lento~ perfeci calathos cogendi lactis
 661 I|      teneris non spernat in annis,~ perferat et fastus. Sic olim gaudia
 662 I|      palmite tigres~ ducis odoratis perfusus colla capillis,~ vera Iovis
 663 I|        fistula laudes.~ ~TITYRVS ~ ~Perge puer, coeptumque tibi ne
 664 I|         palmis?~ Nam mihi iam trini perierunt ordine soles~ ex quo consueto
 665 I|        ferebat.~ Quem nunc emeritae permensum tempora vitae~ secreti pars
 666 I|         detondent, viridique greges permittere campo~ dum ros et primi
 667 I|             venturi providus aevi,~ pertulit et iusto produxit tempore
 668 I|            Tityrus e silvis dominam pervenit in urbem.~ Nos quoque te
 669 I|           has ulmos potius fagosque petamus.~ ~THYMOETAS ~ ~Hic cantare
 670 I|        inter calamos errantia labra petisti.~ Heu heu! Nulla meae tangit
 671 I|     loquuntur.~ Namque prius siccis phocae pascentur in arvis~ vestitusque
 672 I|           responderit Alcon~ versu, Phoebe, refer: sunt aurea carmina
 673 I|            cantare pigeret,~ laetus Phoebea dixisti carmen avena.~ Felix
 674 I|           refer: sunt aurea carmina Phoebo.~ ~ALCON ~ ~"O montana Pales,
 675 I|               mella ferunt Nymphae, pictas dat Flora coronas.~ Manibus
 676 I|        etiam senior, ne nos cantare pigeret,~ laetus Phoebea dixisti
 677 I|        sonaret~ sollicitumque foret pinguis sonus, improba cervix~ suffususque
 678 I|              rumpens livoris nubila pinnis.~ Sed iam Sol demittit equos
 679 I|          pars orbis habet mundusque piorum.~ Quare age, si qua tibi
 680 I|           Nam sic dulce sonas ut te placatus Apollo~ provehat et felix
 681 I|           pucula Bacchi~ horreo nec placido memini concedere somno.~
 682 I|         vallibus ulmos,~ nunc fagos placitas fugiunt promissaque fallunt~
 683 I|          calathis celerique elidere planta~ concava saxa super properant:
 684 I|             Iove prosatus ipso,~ et plantis uvas premit et de vitibus
 685 I|      crinibus ambo.~ Atque haec sub platano maesti solacia casus~ alternant,
 686 I|          avena.~ Silvestris te nunc platanus, Meliboee, susurrat,~ te
 687 I|         roseo Silenus cymbia musto~ plena senex avide non aequis viribus
 688 I|          senecta~ concilioque deum. Plenum tibi ponderis aequi~ pectus
 689 I|        fronte corymbis~ vitea serta plicas quique udo palmite tigres~
 690 I|            et simas tenero collidit pollice nares.~ Interea pueri florescit
 691 I|       concilioque deum. Plenum tibi ponderis aequi~ pectus erat. Tu ruricolum
 692 I|        ECLOGA IV~ ~LYCIDAS MOPSVS~ ~Populea Lycidas nec non et Mopsus
 693 I|         longum tenet uva comas, nec populus umbras.~ Donum forma breve
 694 I|          decerpunt vitibus uvas~ et portant calathis celerique elidere
 695 I|          videns: "Pueri, si carmina poscitis, inquit,~ ipse canam. Nulli
 696 I|         tamquam praedam pro carmine possent~ sumere fasque esset calamos
 697 I|       amoris~ hoc foret aut nostros posset medicare furores,~ nulla
 698 I|       serenas?~ Tandem, dura, nega: possum non velle negantem.~ Cantet,
 699  | postquam
 700 I|         Libyaeque calorem,~ Nerinas potabit aquas taxique nocentis~
 701 I|         Apollo,~ et nemorum Silvane potens, et nostra Dione,~ quae
 702  | potius
 703 I|    geminasque palumbes~ nuper, quae potui silvarum praemia, misi.~
 704 I|      resupinus ab uvis~ excipit; at potus (saliens liquor ore resultat)~
 705 I|          fulmineos suadens gregibus praebere liquores".~ ~
 706 I|            hastas~ integit et lynci praebet cratera bibenti".~ Haec
 707 I|          Quisquis amat pueros ferro praecordia duret~ nil properet discatque
 708 I|          ramo.~ Hanc pueri, tamquam praedam pro carmine possent~ sumere
 709 I|             vivit,~ dicat honoratos praedulcis tibia manes.~ ~THYMOETAS ~ ~
 710 I|             viminis et caveam totis praeponere silvis.~ Praeterea tenerum
 711 I|        urbem.~ Iamque hic in silvis praesens tibi Fama benignum~ stravit
 712  | Praeterea
 713 I|         flores,~ dicite quo Donacen prato, qua forte sub umbra~ inveniam,
 714 I|           victo?~ Quid vultu mentem premis ac spem fronte serenas?~
 715 I|     prosatus ipso,~ et plantis uvas premit et de vitibus hastas~ integit
 716 I|         mergit~ atque alius latices pressis resupinus ab uvis~ excipit;
 717 I|       Bacchus vites, Deo sata, poma Priapus,~ pascua laeta Pales, Idas
 718 I|         fovisti, quos tu, Meliboee, probasti.~ Longa tibi cunctisque
 719 I|            Faunique senes Satyrique procaces~ nosque etiam Nysae viridi
 720  | procul
 721 I|             curas.~ ~MOPSVS ~ ~Quid prodest quod me pagani mater Amyntae~
 722 I|         tamen una fugis miserum, tu prodis amantem.~ Cantet amat quod
 723 I|            aevi,~ pertulit et iusto produxit tempore partus.~ Hunc Nymphae
 724 I|        Iovem Semele vidit Iovis ora professum,~ hunc pater omnipotens,
 725 I|         colla capillis,~ vera Iovis proles. Nam cum post sidera caeli~
 726 I|         nunc fagos placitas fugiunt promissaque fallunt~ antra nec est animus
 727 I|        palmasque in pocula vertit,~ pronus at ille lacu bibit et crepitantibus
 728 I|          planta~ concava saxa super properant: vindemia fervet~ collibus
 729 I|         ferro praecordia duret~ nil properet discatque diu patienter
 730 I|       uterque~ nec triviale sonans, proprios cantabat amores.~ Nam Mopso
 731  | propter
 732 I|          etiam deus ille, deus Iove prosatus ipso,~ et plantis uvas premit
 733 I|        sonas ut te placatus Apollo~ provehat et felix dominam perducat
 734 I|           pater omnipotens, venturi providus aevi,~ pertulit et iusto
 735 I|      discatque diu patienter amare~ prudentesque animos teneris non spernat
 736 I|             Interea pueri florescit pube iuventus~ flavaque maturo
 737 I|            hilares oculos et formam puberis aevi.~ Nec sumus indocti
 738 I|          Omnes ecce cibos et nostri pucula Bacchi~ horreo nec placido
 739 I|         Hinc amor et pueris iam non puerilia vota~ quis anni ter quinque,
 740 I|         gaudia furto.~ Hinc amor et pueris iam non puerilia vota~ quis
 741 I|          murmurat, hic et ab ulmis~ purpureae fetis dependent vitibus
 742 I|             et candida lilia fient~ purpureaeque rosae et dulce rubens hyacinthus;~
 743 I|            mihi tu iurare solebas,~ purpureas laudando genas et lactea
 744 I|         pede rumpitur uva~ rubraque purpureo sparguntur pectora musto.~
 745 I|             me mane notavi,~ nondum purpureos Phoebus cum tolleret ortus~
 746 I|         Naides, uda secatis~ litora purpureosque alitis per gramina flores,~
 747 I|            colitis silvas, Dryades, quaeque antra, Napaeae,~ et quae
 748  | Quare
 749  | quas
 750 I|       quietem~ allicit aut tremulis quassat crepitacula palmis.~ Cui
 751 I|          pastoralia vitas~ carmina? Quemve fugis? Quae me tibi gloria
 752 I|    carminibus dulci parant relevare querela;~ ambo aevo cantuque pares
 753  | quia
 754  | quidquid
 755 I|             aut risum digito motuve quietem~ allicit aut tremulis quassat
 756 I|           lateque tacet nemus omne; quieti~ aspice ut ecce procul decerpant
 757 I|             sentire datur post fata quietis.~ Nam si sublimes animae
 758 I|        puerilia vota~ quis anni ter quinque, et mens et cura iuventae.~
 759 I|        corymbis~ vitea serta plicas quique udo palmite tigres~ ducis
 760  | quis
 761  | Quisquis
 762 I|             tereti pendebat fistula ramo.~ Hanc pueri, tamquam praedam
 763 I|           querelas:~ "Immitis Meroe rapidisque fugacior euris,~ cur nostros
 764 I|           Omnia tempus alit, tempus rapit: usus in arto est.~ Ver
 765 I|            venerem iam vina movent: raptantur amantes~ concubitu Satyri
 766 I|           Tityre, iunco~ texitur et raucis immunia rura cicadis,~ incipe,
 767 I|      Meliboee, susurrat,~ te pinus; reboat te quidquid carminis echo~
 768 I|        solem~ cum Pan venatu fessus recubare sub ulmo~ coeperat et somno
 769 I|      carminibus male dissona sibila reddit,~ cum Pan excussus sonitu
 770 I|   responderit Alcon~ versu, Phoebe, refer: sunt aurea carmina Phoebo.~ ~
 771 I|         usus.~ Quid tibi quae nosti referam? Scis mille iuvencas~ esse
 772 I|             carminibus dulci parant relevare querela;~ ambo aevo cantuque
 773 I|        merui? Cur me Donace formosa reliquit?~ Munera namque dedi noster
 774 I|     volitare volucres,~ scit rursus remeare domum tectumque subire~
 775 I|              Hic age pampinea mecum requiesce sub umbra;~ hic tibi lene
 776 I|         tauri~ Omniparens aether et rerum causa, liquores,~ corporis
 777 I|             invadunt furto. Sed nec resonare canorem~ fistula quem suerat
 778 I|         carmine curas.~ ~LYCIDAS ~ ~Respice me tandem, puer o crudelis
 779 I|         Haec Idas calamis. Tu, quae responderit Alcon~ versu, Phoebe, refer:
 780 I|             quidquid carminis echo~ respondet silvae; te nostra armenta
 781 I|           potus (saliens liquor ore resultat)~ evomit inque humeros et
 782 I|       alumnum~ aut gremio fovet aut resupinis sustinet ulnis,~ evocat
 783 I|         atque alius latices pressis resupinus ab uvis~ excipit; at potus (
 784 I|       elapsas, hic crine, hic veste retentat.~ Tum primum roseo Silenus
 785 I|        arripit usus.~ Cantharon hic retinet, cornu bibit alter adunco,~
 786 I|           Sub te ruris amor, sub te reverentia iuris~ floruit, ambiguos
 787 I|           hesternoque gravis semper ridetur Iaccho.~ Quin etiam deus
 788 I|           nuper nam carmine victor~ risisti calamos et dissona flamina
 789 I|         sustinet ulnis,~ evocat aut risum digito motuve quietem~ allicit
 790 I|        greges permittere campo~ dum ros et primi suadet clementia
 791 I|       gramina flores,~ perdit spina rosas, nec semper lilia candent,~
 792 I|          forte sub umbra~ inveniam, roseis stringentem lilia palmis?~
 793 I|         veste retentat.~ Tum primum roseo Silenus cymbia musto~ plena
 794 I|         improba cervix~ suffususque rubor crebro venaeque tumentes,~
 795 I|           crebro pede rumpitur uva~ rubraque purpureo sparguntur pectora
 796 I|             et puer Alcon~ ardebant rudibusque annis incensus uterque~
 797 I|       Donaces venerem furiosa mente ruebant.~ Hanc, cum vicini flores
 798 I|             benignum~ stravit iter, rumpens livoris nubila pinnis.~
 799 I|         oscula nec medios dubitasti rumpere cantus~ atque inter calamos
 800 I|           munera dat lauros carpens ruralis Apollo;~ dant Fauni quod
 801 I|         tepuere sub annis;~ iam mea ruricolae dependet fistula Fauno.~
 802 I|     ponderis aequi~ pectus erat. Tu ruricolum discernere lites~ assueras,
 803 I|          mulcendo querelas.~ Sub te ruris amor, sub te reverentia
 804  | rursus
 805 I|        Forsitan indignum ducis quod rusticus Alcon~ te peream, qui mane
 806 I|              ter vittis, ter fronde sacra, ter ture vaporo,~ incendens
 807 I|             hominum totis concedere saeclis,~ quid merui? Cur me Donace
 808 I|          arridens horrentes pectore saetas~ vellicat aut digitis aures
 809 I|               LYCIDAS ~ ~Tu quoque, saeve puer, niveum ne perde colorem~
 810 I|          favit Apollo.~ Incipe, dum salices haedi, dum gramina vaccae~
 811 I|            uvis~ excipit; at potus (saliens liquor ore resultat)~ evomit
 812 I|           Nulla meae tangit te cura salutis?~ Pallidior buxo vilaeque
 813 I|         nocentis~ non metuet sucos, Sardorum gramina vincet~ et iuga
 814 I|         Hunc Nymphae Faunique senes Satyrique procaces~ nosque etiam Nysae
 815 I|             elidere planta~ concava saxa super properant: vindemia
 816 I|            tibi quae nosti referam? Scis mille iuvencas~ esse mihi,
 817 I|           inter volitare volucres,~ scit rursus remeare domum tectumque
 818 I|       rumpitur anguis,~ quo currunt scopuli, migrant sata, vellitur
 819  | se
 820 I|          marmoreo pede, Naides, uda secatis~ litora purpureosque alitis
 821 I|            permensum tempora vitae~ secreti pars orbis habet mundusque
 822 I|        versus cantavimus olim,~ dum secura hilares aetas ludebat amores.~
 823 I|          templa~ sidereasque colunt sedes mundoque fruuntur,~ tu nostros
 824 I|        docuisti fallere curas.~ Nec segnem passus nobis marcere iuventam~
 825 I|     Meliboee, iaces mortali frigore segnis~ lege hominum, caelo dignus
 826 I|            sidera caeli~ sola Iovem Semele vidit Iovis ora professum,~
 827 I|       Iamque ortus, Lenaee, tuos et semina vitis~ ordine detexam: debemus
 828 I|       hominum, caelo dignus canente senecta~ concilioque deum. Plenum
 829 I|             cunctisque diu spectata senectus~ felicesque anni nostrique
 830 I|               Hunc Nymphae Faunique senes Satyrique procaces~ nosque
 831 I|         Silenus cymbia musto~ plena senex avide non aequis viribus
 832 I|        nostro Meliboeo~ mittite, si sentire datur post fata quietis.~
 833 I|               MOPSVS ~ ~Cerva marem sequitur, taurum formosa iuvenca~
 834 I|         tibi vultu gravitas et mite serena~ fronte supercilium, sed
 835 I|        mentem premis ac spem fronte serenas?~ Tandem, dura, nega: possum
 836 I|        squamea tractu~ signat humum serpens. Solus cano: me sonat omnis~
 837 I|     hederata fronte corymbis~ vitea serta plicas quique udo palmite
 838 I|             amnem~ continet, inciso servans mea carmina libro.~ ~TITYRVS~ ~
 839 I|         parilisque furor de dispare sexu~ cogebat trepidos totis
 840  | sibi
 841 I|             carminibus male dissona sibila reddit,~ cum Pan excussus
 842 I|            libarunt amne liquores;~ siccaque fetarum lambentes ubera
 843 I|             iubet, uberibus suadens siccare fluorem~ lactis et in niveas
 844 I|            loquuntur.~ Namque prius siccis phocae pascentur in arvis~
 845 I|          Iovis proles. Nam cum post sidera caeli~ sola Iovem Semele
 846 I|            animae caelestia templa~ sidereasque colunt sedes mundoque fruuntur,~
 847 I|           torto non squamea tractu~ signat humum serpens. Solus cano:
 848 I|            iuris~ floruit, ambiguos signavit terminus agros.~ Blanda
 849 I|         Solus cano: me sonat omnis~ silva nec aestivis cantu concedo
 850 I|            carminis echo~ respondet silvae; te nostra armenta loquuntur.~
 851 I|            squamea turba~ et montes silvaeque: suos habet arbor amores.~
 852 I|      pastoralis Apollo,~ et nemorum Silvane potens, et nostra Dione,~
 853 I|         palumbes~ nuper, quae potui silvarum praemia, misi.~ Et post
 854 I|               IDAS ~ ~"Quae colitis silvas, Dryades, quaeque antra,
 855 I|            nos et modulamur avena.~ Silvestris te nunc platanus, Meliboee,
 856 I|          caput aut breve mentum~ et simas tenero collidit pollice
 857 I|             Pallidior buxo vilaeque simillimus erro.~ Omnes ecce cibos
 858  | simul
 859  | sine
 860 I|           fastidia lenta superbae,~ Sithonias feret ille nives Libyaeque
 861 I|             nubila pinnis.~ Sed iam Sol demittit equos de culmine
 862 I|          Nam cum post sidera caeli~ sola Iovem Semele vidit Iovis
 863 I|             haec sub platano maesti solacia casus~ alternant, Idas calamis
 864 I|             Interea, tamquam nostri solamen amoris~ hoc foret aut nostros
 865 I|            hoc ipsum mihi tu iurare solebas,~ purpureas laudando genas
 866 I|     torrentem patula vitabant ilice solem~ cum Pan venatu fessus recubare
 867 I|          iam trini perierunt ordine soles~ ex quo consueto Donacen
 868 I|        perde colorem~ sole sub hoc: solet hic lucentes urere malas.~
 869 I|           et primi suadet clementia solis.~ ~TITYRVS ~ ~Hos annos
 870 I|       fallunt~ antra nec est animus solitos ad ludere fontes.~ Cum tandem
 871 I|         olim gaudia sumet,~ si modo sollicitos aliquis deus audit amantes~
 872 I|         tenui filo de voce sonaret~ sollicitumque foret pinguis sonus, improba
 873 I|       tractu~ signat humum serpens. Solus cano: me sonat omnis~ silva
 874 I|        doctus uterque~ nec triviale sonans, proprios cantabat amores.~
 875 I|        fistula Fauno.~ Te nunc rura sonant; nuper nam carmine victor~
 876 I|          totque acta viri laudesque sonarent.~ Sed quia tu nostrae laudem
 877 I|          non tam tenui filo de voce sonaret~ sollicitumque foret pinguis
 878 I|       desere carmen.~ Nam sic dulce sonas ut te placatus Apollo~ provehat
 879 I|             serpens. Solus cano: me sonat omnis~ silva nec aestivis
 880 I|           reddit,~ cum Pan excussus sonitu stridentis avenae~ iamque
 881 I|         sollicitumque foret pinguis sonus, improba cervix~ suffususque
 882 I|     rumpitur uva~ rubraque purpureo sparguntur pectora musto.~ Tum Satyri,
 883 I|            pueros in valle docebat~ sparsas donec oves campo conducere
 884 I|           Longa tibi cunctisque diu spectata senectus~ felicesque anni
 885 I|          Adonis.~ Quin etiam fontis speculo me mane notavi,~ nondum
 886 I|         Quid vultu mentem premis ac spem fronte serenas?~ Tandem,
 887 I|     prudentesque animos teneris non spernat in annis,~ perferat et fastus.
 888 I|             gramina flores,~ perdit spina rosas, nec semper lilia
 889 I|          tunc mihi cum myrto laurus spirabit odores.~ Nam dum Pallas
 890 I|        nullos nec myrtus nec laurus spirat odores.~ At, si tu venias,
 891 I|             tremulum liquidis lumen splenderet in undis:~ quod vidi, nulla
 892 I|        fruges;~ dat grandaeva Pales spumantia cymbia lacte,~ mella ferunt
 893 I|      descendere suasit~ Hesperus et stabulis pastos inducere tauros.~ ~
 894 I|             lambentes ubera matrum~ stant vituli et teneris mugitibus
 895 I|        praesens tibi Fama benignum~ stravit iter, rumpens livoris nubila
 896 I|             cum Pan excussus sonitu stridentis avenae~ iamque videns: "
 897 I|             umbra~ inveniam, roseis stringentem lilia palmis?~ Nam mihi
 898 I|             campo~ dum ros et primi suadet clementia solis.~ ~TITYRVS ~ ~
 899 I|             silvis donec descendere suasit~ Hesperus et stabulis pastos
 900 I|          cantare libet: virides nam subicit herbas~ mollis ager lateque
 901 I|             in umbram.~ Iam pecudes subiere nemus, iam nulla canoro~
 902 I|             remeare domum tectumque subire~ viminis et caveam totis
 903 I|             audierat laudesque tuas sublime ferebat.~ Quem nunc emeritae
 904 I|          post fata quietis.~ Nam si sublimes animae caelestia templa~
 905 I|        taxique nocentis~ non metuet sucos, Sardorum gramina vincet~
 906 I|            vivet leo, dulcia mella~ sudabunt taxi, confusis legibus anni~
 907 I|      resonare canorem~ fistula quem suerat nec vult contexere carmen~
 908 I|      pinguis sonus, improba cervix~ suffususque rubor crebro venaeque tumentes,~
 909 I|          incendens vivo crepitantes sulphure lauros~ lustravit cineresque
 910  | sum
 911 I|             fastus. Sic olim gaudia sumet,~ si modo sollicitos aliquis
 912 I|        vindemia fervet~ collibus in summis, crebro pede rumpitur uva~
 913  | sumus
 914  | sunt
 915  | suos
 916 I|       tulerit Meroes fastidia lenta superbae,~ Sithonias feret ille nives
 917 I|     gravitas et mite serena~ fronte supercilium, sed pectus mitius ore.~
 918 I|         Flora coronas.~ Manibus hic supremus honor: dant carmina Musae,~
 919 I|          gremio fovet aut resupinis sustinet ulnis,~ evocat aut risum
 920 I|            nunc platanus, Meliboee, susurrat,~ te pinus; reboat te quidquid
 921 I|     autumnus, ver dabit uvas,~ quam taceat, Meliboee, tuas mea fistula
 922 I|         herbas~ mollis ager lateque tacet nemus omne; quieti~ aspice
 923  | tales
 924 I|       petisti.~ Heu heu! Nulla meae tangit te cura salutis?~ Pallidior
 925 I|            procul decerpant gramina tauri~ Omniparens aether et rerum
 926 I|            stabulis pastos inducere tauros.~ ~
 927 I|               Cerva marem sequitur, taurum formosa iuvenca~ et Venerem
 928 I|              dulcia mella~ sudabunt taxi, confusis legibus anni~
 929 I|               Nerinas potabit aquas taxique nocentis~ non metuet sucos,
 930 I|           scit rursus remeare domum tectumque subire~ viminis et caveam
 931 I|            undis:~ quod vidi, nulla tegimur lanugine malas,~ pascimus
 932 I|     liquores,~ corporis et genetrix tellus, vitalis et aer,~ accipite
 933 I|           sublimes animae caelestia templa~ sidereasque colunt sedes
 934 I|          pertulit et iusto produxit tempore partus.~ Hunc Nymphae Faunique
 935 I|          aut breve mentum~ et simas tenero collidit pollice nares.~
 936 I|       praeponere silvis.~ Praeterea tenerum leporem geminasque palumbes~
 937 I|             Dione,~ quae iuga celsa tenes Erycis, cui cura iugales~
 938 I|          lilia candent,~ nec longum tenet uva comas, nec populus umbras.~
 939 I|             parentes,~ quod non tam tenui filo de voce sonaret~ sollicitumque
 940 I|         invida carperet annos,~ nec tenuit tales communis causa querelas.~
 941 I|         Nunc album caput et veneres tepuere sub annis;~ iam mea ruricolae
 942 I|        sumere vires;~ quem super ex tereti pendebat fistula ramo.~
 943 I|          floruit, ambiguos signavit terminus agros.~ Blanda tibi vultu
 944 I|         furores,~ nulla meae trinis tetigerunt gramina vaccae~ luciferis,
 945 I|            fluviali, Tityre, iunco~ texitur et raucis immunia rura cicadis,~
 946 I|        annos canamque comam, vicine Thymoeta,~ tu iuvenis carusque deis
 947 I|                  ECLOGA I~ ~LUSUS~ ~THYMOETHAS~ ~"Dum fiscella tibi fluviali,
 948 I|          dicat honoratos praedulcis tibia manes.~ ~THYMOETAS ~ ~Et
 949 I|           plicas quique udo palmite tigres~ ducis odoratis perfusus
 950 I|             fiscella tibi fluviali, Tityre, iunco~ texitur et raucis
 951 I|           prius, qua dulce locutus~ Tityrus e silvis dominam pervenit
 952 I|        nondum purpureos Phoebus cum tolleret ortus~ nec tremulum liquidis
 953 I|             non et pulcher Amyntas~ torrentem patula vitabant ilice solem~
 954 I|        canoro~ gutture cantat avis, torto non squamea tractu~ signat
 955 I|           est".~ ~Sic pueri Donacen toto sub sole canebant,~ frigidus
 956 I|       Oeagrius Orpheus~ concinerent totque acta viri laudesque sonarent.~
 957 I|        messem tristis hiems, aestas tractabit olivam,~ ante dabit flores
 958 I|         sumere fasque esset calamos tractare deorum~ invadunt furto.
 959 I|             avis, torto non squamea tractu~ signat humum serpens. Solus
 960 I|         motuve quietem~ allicit aut tremulis quassat crepitacula palmis.~
 961 I|             cum tolleret ortus~ nec tremulum liquidis lumen splenderet
 962 I|            de dispare sexu~ cogebat trepidos totis discurrere silvis.~
 963 I|         lilia palmis?~ Nam mihi iam trini perierunt ordine soles~
 964 I|       medicare furores,~ nulla meae trinis tetigerunt gramina vaccae~
 965 I|       confusis legibus anni~ messem tristis hiems, aestas tractabit
 966 I|           versu doctus uterque~ nec triviale sonans, proprios cantabat
 967 I|      carmina curas.~ ~MOPSVS ~ ~Qui tulerit Meroes fastidia lenta superbae,~
 968 I|   suffususque rubor crebro venaeque tumentes,~ tam vero ardentes flammati
 969 I|          herbas;~ cantavit quo luna tumet, quo rumpitur anguis,~ quo
 970 I|          cornua vacca.~ Et tibi iam tumidae nares et fortia colla,~
 971 I|           iuventus~ flavaque maturo tumuerunt tempora cornu.~ Tum primum
 972  | tunc
 973  | tuos
 974 I|          aerium volucres et squamea turba~ et montes silvaeque: suos
 975 I|       vittis, ter fronde sacra, ter ture vaporo,~ incendens vivo
 976 I|        odores.~ Nam dum Pallas amat turgentes unguine bacas,~ dum Bacchus
 977 I|          siccaque fetarum lambentes ubera matrum~ stant vituli et
 978 I|       conducere in unum~ nox iubet, uberibus suadens siccare fluorem~
 979 I|         quae marmoreo pede, Naides, uda secatis~ litora purpureosque
 980 I|           vitea serta plicas quique udo palmite tigres~ ducis odoratis
 981 I|            fons murmurat, hic et ab ulmis~ purpureae fetis dependent
 982 I|          venatu fessus recubare sub ulmo~ coeperat et somno lassatas
 983 I|        fovet aut resupinis sustinet ulnis,~ evocat aut risum digito
 984 I|      formosa, veni: vocat aestus in umbram.~ Iam pecudes subiere nemus,
 985 I|        tenet uva comas, nec populus umbras.~ Donum forma breve est
 986 I|          humeros et pectora defluit umor.~ Omnia ludus habet cantusque
 987  | una
 988  | unam
 989 I|        liquidis lumen splenderet in undis:~ quod vidi, nulla tegimur
 990 I|           dum Pallas amat turgentes unguine bacas,~ dum Bacchus vites,
 991  | unum
 992 I|          Meroen totis miser ignibus urar?~ ~LYCIDAS ~ ~Haec eadem
 993 I|         propter, Donace, cantabimus urbi~ si modo coniferas inter
 994 I|             hoc: solet hic lucentes urere malas.~ Hic age pampinea
 995  | utrumque
 996 I|             fetis dependent vitibus uvae.~ Cantet amat quod quisque:
 997 I|        latices pressis resupinus ab uvis~ excipit; at potus (saliens
 998 I|           nosti nunquam mea mulctra vacare.~ Ille ego sum, Donace,
 999 I|          pro nivea coiere in cornua vacca.~ Et tibi iam tumidae nares
1000 I|          concedere somno.~ Te sine, vae, misero mihi lilia fusca