Lib.  Cap. Par.

1   III,  4, 2|    praemisso, postquam Barbaros adventu suorum fugatos esse cognovit,
2     V,  5, 1|        urbe essent, audito eius adventu diripere velle thesauros:
3    VI,  6, 3|       supervenit. Cuius cognito adventu Satibarzanes cum duobus
4   VII,  2, 3| nuntiaverunt; qui, dum laetatur adventu amici, simulque noscendi,
5   VII,  7, 2|  auctorem. Qui, conperto hostis adventu, ne muris urbis includeretur,
6   VII,  9, 3|        Spitamenes conperto eius adventu Bactra perfugerat. Itaque,
7    IX,  6, 1|       eum: "Credisne", inquit, "adventu magis hostium, ut iam in
8     X,  8, 1|    Perdicca nuntiato satellitum adventu sedecim omnino pueris regiae