Lib.  Cap. Par.

1   III,  8, 1 |       tantum facinus negat esse facturum, ut suam secutos fidem,
2    IV,  2, 1 |       ibi regem deo sacrum rite facturum. Non tenuit iram Alexander,
3    IV,  13, 3|       Parmenio suaserat, hostem facturum esse coniectans, frenatos
4    VI,  2, 3 |      haurire potuissent. Ita se facturum esse respondit: illi modo
5    VI,  10, 1|   Dymnus se occidit! Num igitur facturum eum divinare potui? minime.
6  VIII,  1, 3 | confinio adiunctus miserat, qui facturum imperata pollicerentur.
7  VIII,  13, 1|      regi. Porus alterum ex his facturum sese respondit, ut intranti
8    IX,  1, 1 |         misit pollicentes omnia facturum quae imperasset, modo ne