Lib. Cap. Par.
1 III, 1, 1 | editam perductum, quanta esset altitudo intueri iubent,
2 III, 1, 3 | deinde Dareum, ubicumque esset, occupare statuisset, ut
3 III, 3, 1 | regnum Asiae occupaturus esset, haud ambiguae rei, quoniam
4 III, 3, 1 | transiturum quorum arma esset imitatus. Ceterum ipse et
5 III, 5, 1 | festinatione periculum augeret, sed esset in potestate medentium: "
6 III, 6, 1 | tertium medicamentum sumpturus esset, - ita enim medicus praedixerat, -
7 III, 6, 1 | versato, nulli quid scriptum esset enuntiat epistulamque sigillo
8 III, 6, 2 | videbatur; nam, cum praesto esset ubique fortuna, temeritas
9 III, 6, 2 | pariter carus ac verendus esset, effecerat. ~
10 III, 8, 1 | digressi, si quid commissum esset, traderent Alexandro: nihil
11 III, 8, 1 | si suasisse periculosum esset. Denique ipsos cotidie ad
12 III, 8, 3 | tribuisset sibi, quam mutabilis esset reputabat: unam superesse
13 III, 8, 3 | praemia et, sicut dubium esset an vinceret, ita illud utique
14 III, 12, 1| maioris motus principium esset, armare se coeperat. Causa
15 III, 12, 2| spadonibus quis Alexander esset monstrantibus, Sisigambis
16 III, 12, 3| domitores indicta causa veritus esset occidere. Sed nondum fortuna
17 III, 13, 1| ne sibi fides habita non esset. Igitur, quasi parum munimentis
18 IV, 1, 2 | finibus, socius amicusque esset. In ea se fidem et dare
19 IV, 1, 3 | intellexistis quanto maius esset regnum fastidire, quam accipere.
20 IV, 2, 1 | excudi oportebat, inpositum esset admotisque follibus ignem
21 IV, 2, 1 | cursum victoris morari ausa esset. Ducibus deinde negotium
22 IV, 2, 1 | maior Neptuno Alexander esset. Haec ipsa insectatio alacritatem
23 IV, 2, 1 | adpellere scaphas in expedito esset, ad curam semet ipsos tuendi
24 IV, 5, 4 | interrogatusque a custodibus quis esset, Aristonicum ad Pharnabazum
25 IV, 7, 4 | quaesierunt, quam an auctor esset sibi divinis honoribus colendi
26 IV, 8, 1 | omen pro tristi a plerisque esset acceptum, respondisse vates,
27 IV, 9, 1 | ignarus quam cum strenuo res esset, omnia longinquarum gentium
28 IV, 9, 1 | cum dimidio ferme maior esset exercitus, quam in Cilicia
29 IV, 9, 1 | sunt, ut maior pristino esset equitatus. Ingensque, ut
30 IV, 9, 1 | regionem, quam Alexander esset aditurus, popularetur atque
31 IV, 9, 2 | sui peteret sequendusque esset per loca omni solitudine
32 IV, 9, 3 | exercitus, si quis ausus esset vincere, sed perpetua fortuna
33 IV, 10, 3| parentis suae mors nuntiata esset, crebros edidit gemitus,
34 IV, 10, 3| Dareus, quin interfecta esset, quia nequisset contumeliam
35 IV, 12, 1| iubet explorare, ubi Dareus esset. At ille, cum Mazaeus haud
36 IV, 13, 1| adhibet, quid optimum factu esset exquirens. Parmenio, peritissimus
37 IV, 13, 3| quae ante praedam posita esset, incurrere.~4.
38 IV, 14, 1| ne quis toto orbe locus esset, qui tales viros ignoraret.
39 IV, 15, 2| dubitavere quin ipse rex esset occisus. Ergo lugubri ululatu
40 IV, 16, 1| dextro cornu fortuna regis esset, repressit suos. Mazaeus
41 IV, 16, 5| perseverasset, aut culpa sua victus esset aut aliena virtute vicisset.
42 V, 1, 2 | rerum abundantes petiturus esset: praedam opimam paratamque
43 V, 2, 3 | si cordi quoque vestis esset, conficere eam neptes suas
44 V, 3, 1 | etiam cum loco dimicandum esset, subibant tamen quia rex
45 V, 3, 1 | convenire fortunae in qua esset, adicitque metuere sese
46 V, 4, 1 | consultare modo quid agendum esset, sed vates quoque adhibere
47 V, 4, 1 | ullum militiae tam sollemne esset munus quam humandi suos.
48 V, 4, 1 | captivus, quam difficile iter esset, maxime armatis. Tum rex: "
49 V, 4, 1 | mixtus et quam pinguissimum esset solum et pabuli fertile,
50 V, 5, 1 | quis maxime miserabilis esset, liquere non poterat. Ut
51 V, 7, 1 | quidem quas violari nefas esset, quippe pelices licentius,
52 V, 10, 1| proditionem aspernatus esset, occisuri Dareum et Bactra
53 V, 11, 1| in te: utinam et ceteris esset! Plura dici non attinet.
54 V, 12, 1| erat, ut tam periculosum esset non credere suis quam decipi.
55 V, 12, 2| Artabazus quin transeundum esset in castra Graecorum: Persas
56 V, 13, 2| incerti adhuc resistere melius esset an fugere.~3.
57 VI, 2, 1 | Ergo interrogata quaenam esset, neptim se Ochi, qui nuper
58 VI, 5, 2 | posset efficere ne invictus esset, inpedimentis cum praesidio
59 VI, 6, 2 | Exspectantibus cunctis quid deinde esset imperaturus, iumenta iussit
60 VI, 6, 3 | arduum et reverti periculosum esset, versabat se ad omnes cogitationes,
61 VI, 7, 1 | animi et dignus qui pudicus esset nihil ex pristina voluntate
62 VI, 7, 2 | institit quaerere quotus dies esset ex quo Nicomachus ad eum
63 VI, 8, 2 | quam rex adlocutus milites esset. De capitalibus rebus vetusto
64 VI, 8, 2 | parasset quove casu extinctus esset, ignaris. ~
65 VI, 9, 2 | intellegi, sive intercepta esset, falleret ignaros. "At enim
66 VI, 9, 2 | amicitiae, qualis sors edita esset Iovis Hammonis oraculo,
67 VI, 9, 2 | misereri eorum, quibus vivendum esset sub eo qui modum hominis
68 VI, 10, 1| me eorum, quibus vivendum esset sub eo qui se Iovis filium
69 VI, 11, 1| occupassent, proturbatus esset, ut purgamenta servorum
70 VI, 11, 1| scilicet veritum ne invidiosum esset quod dii offerrent. Cum
71 VI, 11, 5| occidendi regis causa non esset. Festinasse ergo se, dum
72 VI, 11, 5| cum torqueretur, nominatus esset adulescens; qui, ut praefectos
73 VII, 1, 1 | trepidatio conscientiae indicium esset, non memoriae vitium. Itaque
74 VII, 1, 1 | matris suae litteris, quibus esset admonitus ut ab his salutem
75 VII, 1, 1 | Philotae scelus deprehensum esset, ut ex suis equis more solito
76 VII, 1, 1 | brevi sciturum quis ipse esset. Iam linguae violentiam
77 VII, 1, 2 | invidiam, nisi periculum esset ne alia malignius dicta
78 VII, 1, 2 | curantis, aliqua vox asperior esset accepta, merueramus fortibus
79 VII, 1, 2 | scripsit. Utinam prudentius esset sollicita pro filio, et
80 VII, 2, 1 | mutatis, ut solum pro eo esset, quod maxime laeserat. Iuvenis
81 VII, 4, 3 | probus. Is cum praefatus esset scire servo utilius parere
82 VII, 5, 2 | consideraturum quid optimum factu esset ostendit. Postero die occurrentibus
83 VII, 5, 2 | cumque ad urbem ventum esset, ipse cum expedita manu
84 VII, 6, 1 | potissimum, cum rex gestandus esset, querebantur. Rex in tanto
85 VII, 8, 1 | quanta hominum multitudo esset. Iamque lux adpetebat, cum
86 VII, 9, 1 | quam hostem incessendi cura esset. Tormenta saluti fuerunt,
87 VII, 10, 3| distabant, ne procul repetendum esset mutuum auxilium. Haec omnia
88 VII, 11, 2| tanta vis hostium condita esset, fumum specu infra se ipsos
89 VII, 11, 3| regionisque, quae adposita esset ei, tutela relictus. ~
90 VIII, 1, 6 | quam tanto impetu acturus esset, intenti. Alexander rapta
91 VIII, 1, 6 | exibat. Quem rex, quisnam esset, interrogat. Eminebat etiam
92 VIII, 2, 1 | deorum ad tantum nefas actus esset, subit anniversarium sacrificium
93 VIII, 2, 2 | gestaret. Idem, cum perventum esset in saltum, in quo se Barbari
94 VIII, 3, 1 | uxorem, nisi prohibitus esset fratrum eius occursu. Ceterum
95 VIII, 3, 1 | exsanguis notas pallor, nec quis esset nosci satis poterat. Ergo
96 VIII, 3, 1 | iniecturus moram, interfectus esset. Contra facinus ingens aversabatur,
97 VIII, 4, 1 | ubi requiesceret nec a quo esset exceptus agnovit; tandem
98 VIII, 6, 1 | equos, cum rex ascensurus esset, admovebant; comitabanturque
99 VIII, 6, 5 | incitandum iuvenum dolorem dictum esset, in ambiguo fuisse. Rex
100 VIII, 7, 3 | haud dubie, ni inhibitus esset a rege; quippe Hermolaum
101 VIII, 8, 3 | referantur. Quem, si Macedo esset, tecum introduxissem, dignissimum
102 VIII, 10, 3| quam si proeliantium clamor esset auditus. Eadem Felicitas
103 VIII, 11, 1| adiit, si pretium operis esset, aditum se monstraturum
104 VIII, 11, 1| quod sibi cum eo commune esset, admonuit. Ac primo, quia
105 VIII, 11, 1| accenderant Barbari, ut tutior esset ipsis fuga, obscura nocte
106 VIII, 12, 2| Hephaestion duxerat praebitum a se esset ostendit, et aureas coronas
107 VIII, 13, 1| intranti regnum suum praesto esset, sed armatus. Iam Hydaspen
108 VIII, 13, 2| cum ignoto amne navigandum esset, forsitan hoste eam ipsam
109 VIII, 14, 4| fortunam experiri, cum Taxilis esset in deditos clementiae meae
110 VIII, 14, 4| es quam caduca felicitas esset." Plus monendo profecit,
111 VIII, 14, 4| profecit, quam si precatus esset: quippe magnitudinem animi
112 IX, 1, 2 | erigebantur, adeo ut species esset non rami resurgentis, sed
113 IX, 3, 3 | solus Macedoniam visurus esset. Iam in aqua classis, quam
114 IX, 4, 2 | gloria, minus periculum esset. Iam prospicere se Oceanum,
115 IX, 7, 2 | et postulare ut, si vir esset, postero die secum ferro
116 IX, 7, 2 | eo victum, ni prohibitus esset a rege. Tristis spectaculi
117 IX, 8, 3 | regi an popularibus carior esset, dubitari poterat. Tum certe
118 IX, 9, 1 | patiens longarum navium esset, anceps et caeca aestimatio
119 IX, 9, 4 | pridie refugisset, quaenam esset eiusdem elementi natura
120 IX, 10, 3| causa tantae cladis ipse esset, ad Phrataphernen, Parthyaeorum
121 X, 1, 2 | gravior criminantis auctoritas esset. Nondum suspectus erat Orsines,
122 X, 2, 2 | poterant, quidnam acturus esset, exspectabant.~3.
123 X, 2, 4 | cum omnis regia supellex esset haud amplius quam LX talenta,
124 X, 5, 1 | cum admissurus milites esset, durasse, donec a toto exercitu
125 X, 5, 1 | regnum, respondit ei qui esset optimus, ceterum providere
126 X, 5, 2 | cogitationes quid deinde futurum esset dolore converso. Nobiles
127 X, 5, 4 | ipsum vehementius quam par esset irasci; in externum habitum
128 X, 6, 1 | in quem Alexandri Fortuna esset transitura. Multi duces
129 X, 7, 1 | et praesentia fraudatus esset: nomen enim memoriamque
130 X, 7, 1 | qui ad hanc spem genitus esset, passuros pertinaci adclamatione
131 X, 8, 2 | excitabatur amissi. Ubi ille esset, cuius imperium, cuius auspicium
132 X, 8, 2 | poenas, quandoque oblata esset occasio. His cogitationibus
133 X, 8, 3 | quaeque ipsorum sententia esset, exponunt. Placebat autem
134 X, 10, 1| satrapes Ptolomaeus Aegypti esset et Africae gentium, quae
135 X, 10, 1| est; Perdicca ut cum rege esset copiisque praeesset, quae
136 X, 10, 1| Deinde precati, ut ius fasque esset mortalibus attrectare deum,
|