Lib. Cap. Par.
1 III, 1, 3 | Chium Coumque praesidiis hostium liberaturos. His talenta
2 III, 3, 1 | esse dicebant, quod castra hostium arsissent, quod Alexandrum,
3 III, 7, 1 | possent. Timere ne non virtute hostium, sed lassitudine sua vincerentur.
4 III, 8, 4 | Dareo adventum hostium pavidi agrestes nuntiaverunt
5 III, 8, 4 | iugum montis evaserant, ut hostium agmen inde prospicerent;
6 III, 8, 4 | occulte circumire ultimos hostium. Ceterum destinata salubriter
7 III, 10, 1| rapto vivere adsuetos, aciem hostium auro purpuraque fulgentem
8 III, 11, 1| ferociter in laevum cornu hostium invecti sunt: quippe Dareus
9 III, 11, 2| veritus ne vivus veniret in hostium potestatem desilit et in
10 III, 11, 3| sequebantur, cum ingens multitudo hostium cederet: sed quis aut in
11 IV, 1, 2 | habeatis arma, licemini hostium capita, sicut tu proxime
12 IV, 1, 4 | Velut in medio positis bonis hostium, cuncta agebantur.~5.
13 IV, 2, 1 | harpagonas vocant, quas operibus hostium inicerent, corvique et alia
14 IV, 2, 1 | navigia procul a conspectu hostium litori adpellunt, expositisque
15 IV, 3, 1 | auxilium erat, qui procul hostium conspectu subibant aquam
16 IV, 4, 2 | ex qua dimicabat, muris hostium propemodum cohaerebat. Iamque
17 IV, 4, 2 | quidam Macedonum in turres hostium desertas evaserant, cum
18 IV, 6, 2 | inferunt signa, cunctationem hostium suam fore occasionem rati.
19 IV, 9, 1 | Ingensque, ut crediderat, hostium terror, ducentae falcatae
20 IV, 9, 3 | callibus tantam multitudinem hostium. Audaciae quoque, qua maxime
21 IV, 12, 1| castra se recepit, adventus hostium nuntius. Igitur Dareus,
22 IV, 12, 3| planitie erat, et inde acies hostium, quae in campo explicabatur,
23 IV, 12, 3| discussa caligine, aciem hostium ostenderat, et Macedones
24 IV, 12, 3| tabernaculum, ex quo tota acies hostium conspiciebatur, secessit. ~
25 IV, 14, 1| quidquid non corrupissent, hostium esse confessi. Nomina modo
26 IV, 14, 4| fastidiunt? Video admoveri hostium aciem, sed quo propius discrimen
27 IV, 15, 1| recuperaturos, sed etiam, quae hostium sunt, occupaturos. Proinde
28 IV, 15, 1| ordines invadit et multa caede hostium invehitur. At qui in laevo
29 IV, 15, 1| Bactriani inpedimentis hostium direptis reversi ordines
30 V, 3, 1 | leviter armatos, super capita hostium evasuros. Cum consilium
31 V, 3, 1 | ad cuius conspectum et hostium animi labare et Macedones
32 V, 3, 1 | urguebat, nec sisti vis hostium poterat. Paucis ad moriendum,
33 V, 4, 1 | sed longius a stationibus hostium remota multa cum vexatione
34 V, 4, 1 | editum verticem: ex quo hostium statione conspecta, strenue
35 V, 4, 1 | Macedonum cum multo suorum atque hostium sanguine erupit, Persepolim
36 V, 5, 1 | Rex eodem loco, quo hostium copias fuderat, castra communit.
37 V, 5, 1 | progrediundum erat, iam non hostium sed locorum fraude suspecta.
38 V, 6, 1 | miserabilis fecerat. Multi ergo hostium manus voluntaria morte occupaverunt,
39 V, 6, 2 | credidissent, ut conspexere hostium agmen, interfectis qui comitari
40 V, 13, 2| cursu eunt. Iamque fremitus hostium iter ingredientium exaudiebatur,
41 V, 13, 3| Alexander hostium trepidatione conperta Nicanorem
42 V, 13, 3| penitus excusserat, ut nec hostium paucitatem nec multitudinem
43 VI, 1, 1 | resistebant, magnam partem hostium propulit. Coeperant fugere
44 VI, 1, 1 | fugam suorum et proximos hostium conspexit, deponi se iussit:
45 VI, 6, 2 | quae ut intacta ex urbibus hostium raperent saepe flammas restinxerant,
46 VI, 6, 3 | conprehendit; flammam in ora hostium ventus ferebat, fumus ingens
47 VI, 6, 3 | praecipitavere se, quidam hostium manibus obtulerunt, pauci
48 VI, 8, 1 | salute esse pugnandum. Satis hostium superest, ad quos persequendo
49 VII, 1, 2 | tabernaculo conceptum est, in hostium effunditur capita. Utinam
50 VII, 4, 1 | mero suas vires extollere, hostium nunc temeritatem, nunc paucitatem
51 VII, 4, 1 | socordia Darei crevisse hostium famam: occurrisse enim in
52 VII, 7, 1 | inquit, "me occupavit meliore hostium quam meo tempore; sed necessitas
53 VII, 7, 2 | honestae mortis solacium ex hostium caede. Ipsum praevalens
54 VII, 8, 1 | adlevatis, ut conspiceret hostium ignes, e quibus coniectare
55 VII, 9, 2 | non arma, non clamorem hostium Barbari tolerare potuerunt,
56 VII, 11, 2| qua parte petrae tanta vis hostium condita esset, fumum specu
57 VII, 11, 2| Ex quo intellectum illam hostium latebram esse. Itaque hastis
58 VIII, 5, 1 | principes amicorum, sed etiam hostium nobiles adhiberentur. Cum
59 VIII, 10, 2| et moenia obsidebat, cum hostium qui discrimen temptaverant
60 VIII, 10, 3| comissantesque inter ora hostium texit.~4.
61 VIII, 11, 1| Rex, locorum magis quam hostium victor, tamen magnae victoriae
62 VIII, 13, 2| Macedonas non conspectus hostium solum, sed etiam fluminis,
63 VIII, 13, 2| huius opportunitatis oculos hostium averteret, Ptolomaeum omnibus
64 VIII, 13, 2| apparatum regiae magnificentiae hostium oculis de industria ostendi.
65 VIII, 14, 1| liquidiore luce aperiente aciem hostium C quadrigas et IIII milia
66 VIII, 14, 1| equitibus in dextrum cornu hostium emisit. Iam undique pugna
67 VIII, 14, 2| praecipitavere curricula. Pauci telis hostium exacti penetravere ad Porum
68 VIII, 14, 2| Hephaestione comitatus in laevum hostium cornu impetum fecero viderisque
69 VIII, 14, 3| erat, invaserat ordines hostium, cum Coenus ingenti vi in
70 VIII, 14, 3| molientes ictus celeritate hostium occupantur. Ergo spreto
71 VIII, 14, 3| nonnulli circumvehi terga hostium iubebant. Nihil in medium
72 IX, 2, 2 | magnitudo beluarum an multitudo hostium terret? Quod pertinet ad
73 IX, 2, 2 | ossibus strati sunt. Sero hostium legiones numerare coepistis,
74 IX, 2, 2 | acie stabo, nec mei nec hostium exercitus numero. Vos modo
75 IX, 5, 1 | insignem: namque in urbem hostium plenam praecipiti saltu
76 IX, 5, 2 | graviter saucius tantam vim hostium ultra sustinere non poterat.
77 IX, 5, 2 | tandemque internecione hostium iustae irae parentatum est.
78 IX, 6, 1 | Conspectusque ab incolis spem hostium falso nuntio conceptam inhibuit.
79 IX, 6, 1 | venerant, percontatur num hostium repens nuntiaretur adventus.
80 IX, 6, 1 | inquit, "adventu magis hostium, ut iam in vallo consisterent,
81 IX, 6, 3 | tutior quam in theatro fuit: hostium manus saepe vitavit, suorum
|