Lib.  Cap. Par.

 1   III,  2, 1 |             instructus ad obterendum hostem. At ille et suae sortis
 2   III,  4, 1 |              prohibere aut opprimere hostem potuisset. Nunc paucis,
 3   III,  5, 1 |           victorem antequam vidisset hostem; sibi easdem terras, quas
 4   III,  7, 1 |        Itaque inter angustias saltus hostem opperiri statuit.~2.
 5   III,  8, 4 |              et a tergo circumiturus hostem, a mari quoque, quo dextrum
 6   III,  11, 1|        levique et vano ictu pauca in hostem, plura in humum innoxia
 7   III,  11, 1|              promovebant gradum, cum hostem prostraverant. At illos
 8   III,  13, 1|            subdere et acri impetu in hostem invehi. At illi, qui sub
 9    IV,  4, 2 |         arbitrium, nonnulli ruunt in hostem, haud inulti tamen perituri,
10    IV,  6, 2 |          Alexander, omnium quae apud hostem gererentur ignarus, urbem
11    IV,  9, 1 |        Aegypto devertisse in Africam hostem conperisset, dubitaverat
12    IV,  9, 1 |          audisset haud procul abesse hostem, Satropaten equitum praefectum
13    IV,  9, 1 |      praetori sex milia data, quibus hostem transitu amnis arceret;
14    IV,  9, 2 |         diebus datis militi, strenue hostem insequi coepit, metuens
15    IV,  9, 3 |           fortuna regis avertit inde hostem. Sic Granicum, tot milibus
16    IV,  10, 2|          ipsa militi ad persequendum hostem animum incendit: quippe,
17    IV,  11, 1|             et ille tamen uxorem, tu hostem luges. Iam in acie stares,
18    IV,  12, 1|         modico praesidio relicto, ad hostem contendit. In duo cornua
19    IV,  12, 2|           iussique subsistere armati hostem exspectabant.~3.
20    IV,  12, 3|         subiti causam esse terroris, hostem procul stare. Tandem compotes
21    IV,  12, 3|       poterant, quin cursu quoque ad hostem contenderent. Melius adhuc
22    IV,  13, 1|      intentiore cura praeparari apud hostem sollicitudo praetorum agmina
23    IV,  13, 3|              quod Parmenio suaserat, hostem facturum esse coniectans,
24    IV,  13, 8|         terram defodisse Dareum, qua hostem equites emissurum esse credebat,
25    IV,  15, 1|              signo dato universos in hostem effudit. Ruebant laxatis
26    IV,  15, 1|           solent edere, ferociter in hostem, quasi ubique profligatum,
27    IV,  15, 1| confirmatisque tandem animis, ire in hostem iubet. Rarior acies erat
28    IV,  15, 1|     Alexander et a fronte et a tergo hostem habebat. Qui averso ei instabant
29    IV,  16, 1|      subditis calcaribus proruere in hostem. Et illi iam non sensim
30    IV,  16, 2|              solveret pontem, quippe hostem iam adfore nuntiabatur.
31    IV,  16, 4|              suis ne inpune abeuntem hostem intermitteret sequi hebetia
32     V,  1, 6 |            debilior futurus fuit, si hostem habuisset. Ceterum quo minus
33     V,  3, 2 |        eminentia saxa conplexi ut ad hostem pervenirent, alius alium
34     V,  4, 1 |    conversurum agmen: sin autem ipse hostem fefellisset et saltum occupasset,
35     V,  12, 1|              orbis exulem, ancipitem hostem ad nutum licentium circumferri.
36    VI,  1, 1 |        dextera vibrabat ultro vocans hostem, si quis iacenti spolia
37    VI,  1, 1 |              adpetebatur, ea ipsa in hostem retorquens, donec lancea
38    VI,  3, 3 |              tradetis, Dareum quoque hostem, finito post mortem illius
39    VI,  5, 2 |             saltum occultisque telis hostem lacessebant. Ille venantium
40   VII,  4, 6 |              plura elocutus equum in hostem egit. Crederes imperatum
41   VII,  9, 1 |            standi sine periculo quam hostem incessendi cura esset. Tormenta
42   VII,  9, 2 |          aliusque alium adhortati in hostem, salutis inmemores, ruere
43   VII,  11, 2|          dabitis; ego copiis admotis hostem in nos a vobis convertam.
44  VIII,  1, 1 |             petra, cum propter vagum hostem spargendae manus essent,
45  VIII,  8, 1 |         Attalum, antequam rex essem, hostem meo capiti fuisse meministis.
46  VIII,  10, 2|        auditus est. Tunc et oppidani hostem et Macedones ad urbem ipsos
47  VIII,  10, 4|               ubi non exspectaverant hostem, omni clade perdomiti sunt.
48  VIII,  11, 1|              circuitu, quo fallerent hostem, in summum iugum placebat
49  VIII,  11, 1|         iacentem conspexit, ruere in hostem omnium praeter ultionem
50  VIII,  11, 1|            se receperunt, et Barbari hostem depulisse contenti non institere
51  VIII,  12, 1|            Alexander non socium, sed hostem adventare credebat, iamque
52  VIII,  13, 1|    consederat, transitu prohibiturus hostem.~2.
53  VIII,  13, 2|           telis sunt. Qui effugerant hostem, aut impetu amnis ablati
54  VIII,  13, 2|         consilii tandem ad fallendum hostem talem dolum intendit: erat
55  VIII,  14, 1|             erat, omissis habenis in hostem ingerebant. Ceterum vix
56  VIII,  14, 2|             in suos acrius furit. In hostem enim imperio, in suos pavore
57    IX,  1, 3 |           inminebant, apertis portis hostem recipiunt. Alexander, quamquam
58    IX,  2, 1 |         animo regis iniecerat curam. Hostem beluasque spernebat, situm
59    IX,  8, 3 |       recedentes elicere extra muros hostem, secuturum profecto, si
60     X,  5, 3 |           non ut victorem et modo ut hostem, sed ut gentis suae iustissimum