Lib. Cap. Par.
1 III, 1, 2 | solvisset, cupido incessit animo sortis eius explendae. Circa
2 III, 2, 1 | Babylona positis, quo maiore animo capesserent bellum, universas
3 III, 5, 1 | oculos, et paulatim redeunte animo circumstantes amicos agnoverat;
4 III, 6, 1 | esse corruptum. Ingentem animo sollicitudinem litterae
5 III, 6, 1 | quam metu nostro." Diu animo in diversa versato, nulli
6 III, 11, 2| multum super ceteros eminens, animo vero et pietate in paucissimis,
7 III, 12, 3| occidere. Sed nondum fortuna se animo eius superfuderat: itaque
8 IV, 1, 3 | Utinam", inquit, "eodem animo regnum pati possim! hae
9 IV, 2, 1 | coeperunt, ut obsidionem forti animo paterentur: brevi Carthagine
10 IV, 4, 2 | turrem ascendit ingenti animo, periculo maiore; quippe
11 IV, 6, 1 | perfidia haud sane aequo animo in secundo se continens
12 IV, 11, 1| mirum est, si tam ab amico animo pacem petit? Quid opus est
13 IV, 11, 1| respondent, cum bellum in animo sit, facere eum simpliciter
14 IV, 12, 3| aures inpleverat. Fluctuari animo rex et modo suum, modo Parmenionis
15 IV, 12, 3| posset. Itaque, dissimulato animo, mercennarium equitem ex
16 IV, 14, 4| liberetis. An creditis aequo animo iis servire, quorum reges
17 IV, 16, 3| singulorum, nunc universorum, aut animo adsequi queat aut oratione
18 IV, 16, 5| quam fortunae suae debuit: animo, non, ut antea, loco vicit.
19 V, 3, 1 | Mitigato animo eius rex quartis castris
20 V, 9, 1 | est Dareum non temperasse animo, quamquam tam impiae voci
21 V, 9, 1 | admonens coepit: ferret aequo animo qualiumcumque, suorum tamen
22 V, 12, 2| aliud atque aliud consilium animo volutabat. ~3.
23 VI, 2, 1 | exercitus praetor. Adhuc in animo regis tenues reliquiae pristini
24 VI, 5, 2 | eodem quo ceteras pecudes animo aestimabat: namque ille
25 VI, 6, 3 | cognoscit Bessum quidem hostili animo occurrere cum exercitu,
26 VI, 6, 3 | quaeque damnamus, subiciente animo. Haesitanti, quod ratio
27 VI, 8, 1 | positum, scio non aequo animo salutem filii sui debiturum
28 VI, 9, 1 | stetit. Tandem, recepto animo: "Paene", inquit, "milites,
29 VI, 9, 2 | milites, quamdiu licuit, in animo meo pressi; videbar enim
30 VI, 9, 4 | deinde manantibus, linquente animo in eum, a quo tenebatur,
31 VI, 10, 1| destitutus ignoro quomodo et animo meo et tempori paream. Abest
32 VI, 11, 2| metueret, haud sane iniquo animo audiebat. Rex in contionem
33 VII, 1, 2 | tempori nostro inputare quam animo. Cum quid accidit tristius,
34 VII, 1, 2 | infitias eo, liberi hominis animo locutum esse me cum ignavissimo
35 VII, 1, 2 | inanes quoque species anxio animo figuraret! Quare enim non
36 VII, 4, 6 | haudquaquam securus, magno tamen animo defectum eorum tulit, dicens
37 VII, 7, 1 | permissuri sint mihi Macedones animo uti meo, dubito, quia, ex
38 VII, 8, 1 | Ceterum, cum animo disparem vultum diutius
39 VII, 9, 2 | perseveravit. Iamque linquente animo suis praecepit ut, donec
40 VII, 11, 1| cupido deinde incessit animo naturam quoque fatigandi.
41 VIII, 1, 5 | Quae patrem numquam aequo animo esse confessum, invitum
42 VIII, 1, 5 | conceperat. Ceterum, cum animo videretur imperaturus, si
43 VIII, 1, 6 | perseveret spatiumque potius animo det; omnia postero die iustius
44 VIII, 4, 3 | nulla potuerat, haud alio animo quam parentis aspexerat,
45 VIII, 5, 3 | iram Alexandri, quam olim animo capere non poterat. Itaque
46 VIII, 14, 2| Tandem", inquit, "par animo meo periculum video: cum
47 IX, 2, 1 | Adfirmatio Pori multiplicem animo regis iniecerat curam. Hostem
48 IX, 3, 1 | Digna prorsus cogitatio animo tuo! sed altior nostro. ~
49 IX, 5, 3 | manare coepit linquique animo rex et, caligine oculis
50 IX, 6, 3 | quoniam olim rei agitatae in animo meo nunc promendae occasio
51 IX, 10, 3| bacchantium lusus, statuit imitari animo super humanum fastigium
52 X, 1, 1 | Babylona subituros. Ipse animo infinita conplexus statuerat
53 X, 4, 1 | Quousque", inquit, "animo tuo etiam per supplicia
54 X, 4, 1 | ministros supplicii muta." Amico animo, si veri patiens fuisset,
55 X, 6, 3 | unus e ducibus, confirmato animo quem Perdiccae cunctatio
|