Lib. Cap. Par.
1 III, 4, 1 | rati, nec conspectum quidem hostis sustinere valuerunt, cum
2 III, 4, 2 | scrutarique calles, ne occultus hostis in subeuntes erumperet.
3 III, 4, 2 | ignem, ne opulentum oppidum hostis invaderet. At ille, Parmenione
4 III, 5, 1 | ipsius pecunia sollicitaret hostis." Quippe Dareus mille talenta
5 III, 11, 1| acie poterant excedere, cum hostis instaret a fronte, a tergo
6 IV, 1, 4 | petere decrevit, utrique regi hostis, et semper ex ancipiti mutatione
7 IV, 9, 2 | adierat, haud secus quam hostis urebat. Ac primo, caligine
8 IV, 10, 3| sit, quam iste tam iustus hostis, tam misericors victor." ~
9 IV, 11, 1| victus tamen continentia hostis ad novas pacis condiciones
10 IV, 11, 1| persequendus est, non ut iustus hostis, sed ut percussor veneficus.
11 IV, 12, 1| milibus ad itinera, qua hostis petiturus erat, occupanda
12 IV, 13, 5| est; instructam aciem hostis admovit, tuus miles adhuc
13 IV, 13, 6| a latere positis, ut, si hostis circumvenire aciem temptasset,
14 IV, 14, 3| contempseratque paucitatem hostis, vanam aciem esse extentis
15 IV, 15, 1| equitibus ad diripienda hostis inpedimenta circumvehi iussis,
16 IV, 15, 1| ingenti caede prostratos hostis, ad ultimum etiam inpedimentis
17 IV, 16, 2| pervenerant ponte reciso videbat hostis praedam fore. Abeuntem,
18 IV, 16, 3| membris, cum supervenisset hostis, novis vulneribus excitabantur.
19 IV, 16, 4| pontem, et plerique, cum hostis urgeret, in flumen se praecipitaverant
20 IV, 16, 5| gessit; perculsos deinde hostis ut fudit, fugientes, quod
21 V, 2, 2 | mensam, ex qua libavit hostis epulas, tuis pedibus esse
22 V, 5, 2 | aestimaturum, utique saevitia hostis, non natura calamitosos;
23 V, 6, 1 | quod paulo post facturus hostis videbatur, subiecerant aedibus,
24 V, 9, 1 | appelletur donec Asia decebat hostis, victor deinde regnum tibi
25 VI, 5, 2 | iter fecerat, et prima luce hostis in conspectu erat. Tumultus
26 VI, 6, 3 | qua flamma dederat locum, hostis obstabat. Varia igitur caede
27 VI, 9, 2 | acie occidissem, potius hostis praeda quam civis victima!
28 VI, 9, 3 | aliena terra ludibrium hostis futuros." Haudquaquam pro
29 VII, 4, 1 | inter quas deprehensus hostis ne fugae quidem, nedum resistendi
30 VII, 4, 3 | Scilicet, qua tu fugiturus es, hostis sequi non potest! iter utrique
31 VII, 4, 3 | meliorem fortunam deditus quam hostis habiturus? Alienum habes
32 VII, 4, 4 | quibus transierat, ne isdem hostis uteretur, novas copias in
33 VII, 4, 6 | maturius interiret, ictum hostis adiuvit; et Barbari, duce
34 VII, 7, 1 | conspectu eius obequitaret hostis, adhuc aeger ex vulnere,
35 VII, 7, 1 | iubet. Terrebat eum non hostis, sed iniquitas temporis.
36 VII, 7, 2 | auctorem. Qui, conperto hostis adventu, ne muris urbis
37 VII, 7, 2 | calcaribus equo in medios hostis se inmisit, et memorabili
38 VIII, 1, 1 | ignarus eduxit. Namque hostis in silvis, - et erant forte
39 VIII, 2, 2 | suorum amissis, quorum CCC hostis cepit, dedere terga victoribus
40 VIII, 2, 2 | ferre decreverat. Sed, cum hostis vires suasque pensaret,
41 VIII, 5, 1 | saepius adsentatio quam hostis evertit. Nec Macedonum haec
42 VIII, 10, 3| sopitos mero adgredi ausus est hostis, haud secus bacchantium
43 VIII, 11, 1| multique, tamquam adesset hostis, per lubrica saxa perque
44 VIII, 12, 1| Alexander quoque fecit, sive hostis, sive amicus occurreret,
45 VIII, 13, 2| fatigabant. Hinc amnis, hinc hostis capacia quidem bonae spei
46 VIII, 13, 2| in insulam, quam frequens hostis tenebat, multosque Indorum
47 VIII, 13, 2| advertere. Iam extra conspectum hostis insula erat; Alexander in
48 IX, 2, 2 | ubi adplicantes navigia hostis exspectat: ita, quantumcumque
49 IX, 5, 1 | incitamentum. Sed cum subinde hostis adflueret, iam ingentem
50 IX, 5, 1 | revocavit animum et nudum hostis latus subiecto mucrone hausit.
|