Lib. Cap. Par.
1 III, 1, 1 | nisi intra eos auxilium Dareus ipse misisset, dederent
2 III, 2, 1 | At Dareus nuntiata Memnonis morte
3 III, 3, 1 | quoniam in eodem habitu Dareus fuisset, cum appellatus
4 III, 3, 4 | in acie miles non defuit, Dareus, tantae multitudinis rex,
5 III, 5, 1 | intuli bellum, iam provocor. Dareus ergo cum tam superbas litteras
6 III, 5, 1 | sollicitaret hostis." Quippe Dareus mille talenta interfectori
7 III, 7, 1 | At Dareus, nuntio de adversa valetudine
8 III, 8, 1 | inultae perfidiae futuros." At Dareus, ut erat sanctus et mitis,
9 III, 8, 2 | quibus Syria aditur, et Dareus ad eum locum, quem Amanicas
10 III, 8, 4 | tumultu cuncta turbaverat. Dareus initio iugum montis cum
11 III, 11, 1| hostium invecti sunt: quippe Dareus equestri proelio decernere
12 III, 11, 2| caeso rege expetens; quippe Dareus curru sublimis eminebat,
13 III, 11, 4| calamitatis oblitae in utro cornu Dareus stetisset, quae fortuna
14 III, 12, 1| steterat, amiculum, quod Dareus, sicut paulo ante dictum
15 III, 12, 3| Quam vellem", inquit, "Dareus aliquid ex hac indole hausisset!"
16 III, 13, 1| graecarum legatos, quos Dareus velut in arce tutissima
17 IV, 1, 1 | Dareus, tanti modo exercitus rex,
18 IV, 1, 2 | praecipue eum movit, quod Dareus sibi regis titulum nec eundem
19 IV, 1, 2 | Cuius nomen sumpsisti, Dareus Graecos, qui oram Hellesponti
20 IV, 6, 1 | Dareus, desperata pace quam per
21 IV, 6, 2 | Alexander, quam regionem Dareus petisset, omni cura vestigans
22 IV, 9, 1 | At Dareus, cum Aegypto devertisse
23 IV, 10, 3| lacrimisque obortis qualis Dareus profudisset in tabernaculum,
24 IV, 10, 3| lacerata. Quem ut conspexit Dareus, multiplici doloris exspectatione
25 IV, 10, 3| exaudiebantur; nec dubitavit Dareus, quin interfecta esset,
26 IV, 11, 1| regi nequeant? Nescio an Dareus ideo tam multa amiserit,
27 IV, 12, 1| Menidan iubet explorare, ubi Dareus esset. At ille, cum Mazaeus
28 IV, 12, 1| hostium nuntius. Igitur Dareus, qui in patentibus campis
29 IV, 13, 5| mirum est: ego enim, cum Dareus terram ureret, vicos excinderet,
30 IV, 14, 3| Dareus in laevo cornu erat, magno
31 IV, 15, 1| obliquum incedere iubet. Dareus quoque eodem suum obvertit
32 IV, 15, 2| numerus vulnerabatur. Curru Dareus, Alexander equo vehebatur:
33 IV, 15, 2| Dicitur acinace stricto, Dareus dubitasse, an fugae dedecus
34 IV, 15, 2| pugna, sed caedes erat, cum Dareus quoque currum suum in fugam
35 IV, 16, 2| Dareus paucis fugae comitibus ad
36 V, 1, 2 | Dareus media fere nocte Arbela
37 V, 10, 1| exercitus, quos amiserat Dareus, aequabat. Itaque non illum
38 V, 10, 1| Ceterum propalam conprehendi Dareus non poterat, tot Persarum
39 V, 10, 3| Dareus signo ad eundum dato currum
40 V, 11, 1| haud rudis Graecae linguae Dareus erat, - "Rex", inquit, "
41 V, 11, 1| Graeci exempta dubitatio est. Dareus autem, quantum ex voltu
42 V, 11, 1| inmutabili lege percurrere. Dareus certe respondit, quamquam
43 V, 12, 1| testes fidei suae invocanti Dareus vultu adsentiebatur, haud
44 V, 12, 2| Inter haec Dareus Artabazum acciri iubet,
45 V, 13, 1| labor brevissimus superest. Dareus haud procul, destitutus
46 VI, 3, 2 | valentiorem neglegentia facias. Ne Dareus quidem hereditarium Persarum
47 VI, 5, 3 | deinde geminato honore, quem Dareus habuerat ei, remittit domum.
48 VI, 5, 3 | flore pueritiae, cui et Dareus adsuetus fuerat, et mox
49 VI, 6, 1 | diadema distinctum albo, quale Dareus habuerat, capiti circumdedit
50 VII, 5, 3 | ad hoc spectaculum oculos Dareus! existat ab inferis, qui
|