Lib. Cap. Par.
1 III, 2, 1 | pluribus curam, omnibus afuisse fortunam. Igitur castris ad Babylona
2 III, 5, 1 | superbas litteras scriberet, fortunam meam in consilio habuit?
3 III, 8, 3 | fiducia est. Illam ipsam fortunam, qua adspirante res tam
4 IV, 1, 3 | regis animum, et in eam fortunam, qua dignus es, istam continentiam
5 IV, 5, 1 | diu eodem vestigio stare fortunam, semperque homines, quantamcumque
6 IV, 5, 1 | illa aetate tantam capere fortunam. Multas se adhuc reliquias
7 IV, 11, 1| quidem habeo venale, sed fortunam meam utique non vendo. Captivos
8 IV, 15, 1| nuntiant: quippe eandem fortunam ubique esse credebant, et
9 IV, 15, 1| praecoci gaudio verita inritare fortunam, adeo ut, quid mallet, intuentibus
10 IV, 15, 1| Bactriani, pugnaeque vertere fortunam. Multi ergo Macedonum primo
11 V, 1, 3 | celeriter pristinam reparasse fortunam. Igitur, sive confirmatis
12 V, 5, 1 | felicitas. Ita suam quisque fortunam in consilio habet, cum de
13 V, 8, 2 | sollicitentur animi. Meam fortunam tamen quam victoris maluistis
14 V, 8, 2 | cum liceat experto belli fortunam aut reparare quae amisi,
15 VI, 1, 2 | eius, sed etiam omnis, qui fortunam bellicam spectaverant, fregit.
16 VI, 2, 1 | moris haerebant. Itaque fortunam regia stirpe genitae et
17 VI, 2, 3 | victi magis quam victoris fortunam in patriam relaturum conquestus
18 VI, 4, 2 | calamitate suam quemque habere fortunam. Si venire se iuberet, sine
19 VI, 5, 1 | pignoribus venire eos iussit, fortunam quam ipse dedisset habituros.
20 VI, 6, 1 | animum duorum non capere fortunam. Amicos vero et equites, -
21 VI, 10, 1| conscientiam et iniquissimam fortunam destitutus ignoro quomodo
22 VII, 1, 2 | reddidisti. Causam non possumus, Fortunam timere desinemus. Et, quaeso,
23 VII, 4, 3 | utcumque cesserit, meliorem fortunam deditus quam hostis habiturus?
24 VII, 5, 1 | praeferebatur, vindicta Darei; sed fortunam, non scelus oderat Bessi.
25 VII, 8, 3 | agros sequimur. Proinde fortunam tuam pressis manibus tene:
26 VII, 8, 3 | sine pedibus dicunt esse Fortunam, quae manus et pinnas tantum
27 VII, 9, 1 | usurum esse respondet; nam et fortunam, cui confidat, et consilium
28 VII, 11, 1| fatigandi. Prius tamen quam fortunam obsidionis experiretur,
29 VIII, 12, 2| amnem regnabat; et belli fortunam, quisquis arma inferret,
30 VIII, 14, 4| mearum cognita fama belli fortunam experiri, cum Taxilis esset
31 IX, 8, 3 | expertus suorum animos, adeo ut fortunam, in quam postea ascendit,
32 X, 2, 4 | adversam quam secundam regere fortunam. En tandem Illyriorum paulo
33 X, 9, 3 | exspectare potius quam movere fortunam. Tum Perdicca, ut torpentes
|