Lib.  Cap. Par.

 1   III,  11, 2|      instantes prostravit, alios in fugam avertit. At Macedones circa
 2   III,  11, 2|       insignibus quoque imperii, ne fugam proderent, indecore abiectis.
 3   III,  11, 2|  dissipantur metu et, qua cuique ad fugam patebat via, erumpunt arma
 4   III,  11, 3|              Barbari longe diversam fugam intenderunt; alii, qua rectum
 5   III,  13, 1| pretiosissimis rerum efferri iubet, fugam simulans, re vera ut praedam
 6   III,  13, 1|         omissis per metum capessunt fugam; armati quoque, qui eos
 7    IV,  1, 1 |    sequebantur: nam nec eodem omnes fugam intenderant, et deficientibus
 8    IV,  1, 4 |           ipsius ex acie persecutis fugam Tripolin pervenit. Inde,
 9    IV,  14, 4|              nam ne illis quidem ad fugam locus est: hinc Euphrates,
10    IV,  15, 2|        armigeri. Laevumque cornu in fugam effusum destituerat currum,
11    IV,  15, 2|        Dareus quoque currum suum in fugam vertit. Haerebat in tergis
12    IV,  16, 1|       subveniretur, non posse sisti fugam. Iam multum viae praeceperat
13    IV,  16, 3|             multiplicem, devictorum fugam, clades nunc singulorum,
14     V,  1, 1 |           res Asiae, quas utique ad fugam mortemque Darei universas
15     V,  1, 2 |            amicorum eius ac militum fugam fortuna conpulerat. Quibus
16     V,  3, 1 |           ad moriendum, pluribus ad fugam animus fuit; magna pars
17     V,  4, 1 |          discrimen experirentur, in fugam avertit. Fremitu deinde
18     V,  9, 1 |          quid futurum, si persecuti fugam ipsius alienentur a rege.
19     V,  12, 4|            per scelus ultimum parta fugam intendunt. Artabazus cum
20     V,  13, 2|         utique momentum, pavidos in fugam avertit. Bessus vero et
21     V,  13, 3|         equitum parte ad inhibendam fugam emittit; ipse cum ceteris
22    VI,  1, 1 |         Agin persequebatur. Ille ut fugam suorum et proximos hostium
23   VII,  9, 2 |      equestris acies erat capessunt fugam; quos rex, quamquam vexationem
24  VIII,  2, 2 |            Sed, postquam Barbari in fugam effusi deseruere silvas,
25  VIII,  3, 1 |         amore flagrabat; quam aegre fugam et nova subinde exilia tolerantem
26  VIII,  3, 1 |      adhibere blanditias, ut tandem fugam sisteret victorisque Alexandri
27  VIII,  14, 3|      compotem mentis. Tum beluam in fugam concitat sequente Alexandro:
28  VIII,  14, 3|           deficiebat. Itaque sistit fugam, peditemque sequenti hosti
29    IX,  2, 2 |      vulneratis videamus ceteros in fugam declinari? Dein paucos quoque
30    IX,  4, 1 |   opposuerat; quae amne superato in fugam conpulit, inclusosque moenibus
31     X,  7, 3 |           regiae parte ad Euphraten fugam intendunt. Equitatus, qui