Lib.  Cap. Par.

 1   III,  2, 1 |         erant, cuncta damnabat, ratus pluribus curam, omnibus
 2   III,  5, 1 |          decorum quoque futurum ratus, si ostendisset suis levi
 3   III,  6, 1 |     vultu legentis movit oculos ratus aliquas conscientiae notas
 4    IV,  1, 4 |       animis, dum spe calerent, ratus ad Pelusii ostium penetrat,
 5    IV,  4, 1 |     plura quam armis everterat, ratus leviorem fore, si Tyrum
 6    IV,  10, 1|         impetu animorum utendum ratus secunda vigilia castra movit:
 7    IV,  12, 3|      contenderent. Melius adhuc ratus in eodem tumulo castra munire,
 8    IV,  14, 3|    aciem esse extentis cornibus ratus. Ceterum, sicut curru eminebat,
 9    IV,  15, 1|  inpedimenta circumvehi iussis, ratus captivos quoque, qui simul
10     V,  5, 2 |   adlegati sunt: quos Alexander ratus quod ipse praestare cogitabat
11     V,  7, 1 |  tendebat, conspexit, fortuitum ratus ad opem ferendam concurrit.
12     V,  11, 1|     Ille, non ultra differendum ratus: "Bessus", inquit, "et Nabarzanes
13     V,  12, 4|   tutiora parricidarum contuitu ratus. Persae promissis Bessi
14    VI,  6, 3 |   opprimendum praeverti optimum ratus levem armaturam et equestres
15    VI,  7, 1 | silentio esse tecturum. Et ille ratus nihil, quod etiam cum periurio
16    VI,  7, 2 |        non ultra interpellandum ratus nobili iuveni, - Metron
17    VI,  8, 1 |     occasionem aptiorem futuram ratus odio suo pietatis praeferens
18   VII,  2, 3 |    consternationis subtrahendam ratus capite deciso truncum humare
19   VII,  2, 4 |    separandos a cetero exercitu ratus, in unam cohortem secrevit,
20   VII,  6, 1 |       gravem electionem futuram ratus invicem subire eos iussit.
21   VII,  7, 1 |     ultra Tanaim imperium erat, ratus eam urbem, quam in ripa
22  VIII,  2, 2 |  deditionem metu posse conpelli ratus, Oxarten misit nationis
23  VIII,  3, 1 |       Ille se prodi, non moneri ratus et formae profecto fiducia
24  VIII,  3, 1 |     respersam cruore conspexit, ratus ad deplorandam contumeliam
25  VIII,  5, 1 |      Iamque omnibus praeparatis ratus, quod olim prava mente conceperat,
26  VIII,  13, 1|         quoque nominis sui fama ratus ad deditionem posse conpelli
27  VIII,  13, 2|       terrebat, suam occasionem ratus dato signo, ut omnes silentio
28  VIII,  14, 4|         regebat, descendere eum ratus more solito elephantum procumbere
29    IX,  5, 2 |    mortis solacium supervenisse ratus clipeo fatigatum corpus