Lib. Cap. Par.
1 III, 2, 1 | purpuratis solita vanitate spem eius inflantibus, conversus
2 III, 11, 4| annum aetatis egressum, in spem tantae fortunae, quantam
3 IV, 1, 4 | Hortatusque milites ad spem tantae rei, docet Sabacen
4 IV, 1, 4 | Persarum. Qui territi tamen spem retinendi Aegyptum non omiserunt.
5 IV, 1, 8 | Europae Asiaeque regibus in spem totius orbis occupandi gerebatur,
6 IV, 7, 1 | sibi esse credebant, - ad spem adventus eius erexerant
7 IV, 10, 1| Aegyptiorum responsa rursus ad spem et fiduciam erexere torpentes.
8 IV, 13, 5| vultu eius interrito certam spem victoriae augurabantur.~
9 IV, 14, 1| Emensis tot terras in spem victoriae de qua dimicandum
10 IV, 14, 4| duas filias, Ochum, in spem huius imperii genitum, principes,
11 IV, 14, 4| vestris iam libertatem, opem, spem futuri temporis geritis.
12 IV, 15, 2| erubescebat, dumque inter spem et desperationem haesitat,
13 VI, 1, 1 | tam multiplex casus modo spem, modo metum utriusque partis
14 VI, 9, 2 | unum praefeci; salutem, spem, victoriam meam fidei eius
15 VIII, 14, 4| pugnasset: confirmatum contra spem omnium in amicorum numerum
16 IX, 4, 3 | sufficientibus devoluti unicam spem regis fefellerunt. Stabat
17 IX, 5, 2 | Alexander iam non vitae spem, sed mortis solacium supervenisse
18 IX, 5, 3 | adquiescere. Hinc certiorem spem salutis eius in castra rettulerunt. ~
19 IX, 6, 1 | Conspectusque ab incolis spem hostium falso nuntio conceptam
20 IX, 7, 1 | multitudinis mitigaverunt. Praeter spem suam Biton, praesenti periculo
21 IX, 10, 3| agebatur tantum singulis ad spem salutis ipsos proficere
22 X, 2, 4 | adhibere. Omnem, hercule, spem, quam ex vobis conceperam,
23 X, 7, 1 | se quam eum, qui ad hanc spem genitus esset, passuros
24 X, 8, 3 | esse cum civibus, quibus spem gratiae cito abrumpere ad
25 X, 8, 3 | profiteretur, acciperet. Ingentem spem indolis ante eum diem fratris
26 X, 9, 2 | redeam, Perdicca unicam spem salutis suae in Meleagri
|