Lib. Cap. Par.
1 III, 11, 4| omnium oculos animosque in semet converterant captivae mater
2 IV, 2, 1 | expedito esset, ad curam semet ipsos tuendi ab opere converterant,
3 IV, 3, 2 | multisque aliis spoliis urbium a semet captarum non Carthaginem
4 IV, 4, 1 | diverberatisque fluctibus adlevans semet utrimque conspecta est:
5 V, 1, 4 | sed etiam omnium oculos in semet haud inmerito convertit.
6 V, 4, 1 | vacuum fore hostibus in semet aversis. Ipse tertia vigilia,
7 VI, 1, 1 | deficere sensit, poplitibus semet excepit, galeaque strenue
8 VI, 6, 4 | reservaret, supplicibus semet dedentibus parceret. Rex
9 VI, 7, 3 | aliorum detulisset: cum Dymnus semet interemerit, qualiacumque
10 VI, 10, 1| quem taciturum arcana de semet ipso credebat, confessus
11 VII, 5, 1 | Alexandro traderent agitantes; a semet occupatos esse, vinctos
12 VII, 11, 2| eminentia saxa conplexi levavere semet, alii adiectis funium laqueis
13 VIII, 1, 4 | abire iusso, adiecit tam a semet uno quam a Lysimacho leonem
14 VIII, 1, 6 | exprobraturum sibi fuisse vitam a semet ipso datam; hoc enim superbe
15 VIII, 2, 1 | iacentis evolsam retorsit in semet; iamque admoverat pectori,
16 VIII, 2, 2 | tendentis: cui quisquis semet offerret, in suum caput
17 VIII, 3, 1 | commoverant. Meritum ingens in semet esse credebat, quod transfuga
18 VIII, 6, 4 | modo abeunti, sed etiam semet obiecit; vultuque et oculis
19 VIII, 6, 5 | quo suo merito tantum in semet cogitassent facinus, interrogat. ~
20 VIII, 9, 3 | omnium gentium vitia. Cum rex semet in publico conspici patitur,
21 VIII, 11, 1| versa non extinctos, sed semet ipsos deflebant. Et iam
22 VIII, 14, 3| avidius persecuti beluas in semet inritavere vulneribus. Obtriti
23 IX, 4, 1 | detraxerat corpori proiecturus semet in flumen; amicique, ut
24 IX, 5, 1 | plenam praecipiti saltu semet ipse inmisit, cum vix sperare
25 IX, 5, 3 | nihil opus esse iis, qui semet continerent, sicut praeceptum
26 X, 1, 3 | Ad ultimum tam ex toto ab semet ipso degeneravit? ut invicti
|