Lib.  Cap. Par.

 1    IV,  7, 5 |     coegit, magna ex parte avidos gloriae magis quam capaces facit.
 2    IV,  10, 3|        habuerat invitamentum, sed gloriae. E spadonibus, qui circa
 3    IV,  13, 2|     unicum est fallere. Meae vero gloriae semper aut absentiam Darei
 4     V,  8, 2 |          unius, ut iam malit ille gloriae suae quam irae obsequi.
 5    VI,  2, 3 |      obortisque lacrimis ex medio gloriae spatio revocari se victi
 6    VI,  3, 1 |  desiderium quietis et satietatem gloriae occurrere. Ut omittam Illyrios,
 7    VI,  3, 3 |    mehercule, opus et inter prima gloriae vestrae numerandum posteritati
 8    VI,  9, 2 |       alienati a me et invidentis gloriae meae indicia. Quae equidem,
 9   VII,  7, 1 | victoribus? fallitur qui terminos gloriae nostrae metitur spatio,
10  VIII,  12, 1|      permittere illi, quem sciret gloriae militantem, nihil magis
11  VIII,  14, 4|      admirationem verae laudis et gloriae: simplicius tamen famam
12    IX,  1, 1 |      Avidi milites et pecuniae et gloriae, simul quia numquam eos
13    IX,  2, 1 |        videbatur. Rursus avaritia gloriae et insatiabilis cupido famae
14    IX,  5, 1 |         ad famam temeritatis quam gloriae insignem: namque in urbem
15    IX,  5, 2 |     Timagenes: sed ipse, scilicet gloriae suae non refragatus afuisse
16    IX,  6, 2 |           non aetatis spatio, sed gloriae. Licuit paternis opibus
17    IX,  6, 3 |          duxerimus, in quo magnae gloriae locus est. Vos modo me ab
18    IX,  9, 1 |        votis expetitum. Iam nihil gloriae deesse; nihil obstare virtuti,
19     X,  5, 4 |    exanimat, perpetua contemptio; gloriae laudisque ut iusto maior
20     X,  5, 4 |           finem eundem illi, quem gloriae, statuit. ~5.