Lib.  Cap. Par.

 1   III,  10, 1|             tot bellorum in Europa victores, ad subigendam Asiam atque
 2   III,  12, 2|    invidiosum fore existimans, cum victores haud pretiose cremarentur.
 3    IV,  1, 4 |      conpellit; castrisque positis victores ad populandos agros. Velut
 4    IV,  4, 3 |       erant. Hi urbem quidem inter victores intraverant; sed cognationis
 5    IV,  15, 1|          ubique esse credebant, et victores Persas ad praedam discurrisse.
 6    IV,  15, 1|            clamore sublato, qualem victores solent edere, ferociter
 7    IV,  16, 5|           Persarum, quorum numerum victores finire potuerunt, milia
 8     V,  3, 1 | constiterat interrogans tot urbium victores an erubescerent haerere
 9     V,  5, 1 |           scilicet quae armatos et victores fatigarunt! Coniuges deinde,
10     V,  6, 1 |      conparata. Itaque inter ipsos victores ferro dimicabatur: pro hoste
11    VI,  1, 1 |         propulit. Coeperant fugere victores: donec avidius sequentes
12    VI,  3, 2 |        opis egentem, certe cui nos victores pepercissemus, quasi captivum
13    VI,  6, 1 |         servilibus ministeriis tot victores gentium inbuere et captivis
14  VIII,  5, 2 |     discere a victis; quos equidem victores esse confiteor, si ab illis
15  VIII,  7, 4 |      Barbaris dederes et novo more victores sub iugum mitteres. Persarum
16  VIII,  11, 1|            unde sine pernicie nisi victores redire non possent, ingentia
17  VIII,  14, 3|  circumspiciebant locum paulo ante victores, cum Alexander Agrianos
18    IX,  2, 2 |          nisi obstat ignavia, inde victores perdomito fine terrarum
19    IX,  3, 2 |         supersit ex praeda. Omnium victores omnium inopes sumus. Nec