Lib.  Cap. Par.

 1   III,  5, 1 | accendit, et diei fervidissimum tempus esse coeperat. Pulvere simul
 2   III,  7, 2 |         urgueri, aptius subinde tempus exspectans suspicionem initi
 3   III,  8, 3 |    fieri cum ultimi discriminis tempus adventat, in sollicitudinem
 4    IV,  11, 1|   haberem, non dicerem hoc esse tempus, quo pacem non dare solum,
 5    IV,  13, 5|    tabernaculum audebat; et iam tempus instabat, nec miles iniussu
 6    IV,  16, 4|         praeceps in noctem diei tempus causatus est; re vera, de
 7     V,  9, 1 |       repperisti exoptatum tibi tempus, quo parricidium aperires!"
 8    VI,  11, 3|   rursusque revocante tortores, tempus petere coepit dum reciperet
 9   VII,  2, 3 |         autem rei constituerant tempus, cum Parmenion a Polydamante
10   VII,  2, 3 |       et nunquam cessantem! Sed tempus saluti suae tanta iam parta
11   VII,  8, 3 | consilium sequens quam praesens tempus ostendit melius: inpone
12  VIII,  1, 6 |       tanti meriti praeterierit tempus, etiam memoriam invisam
13  VIII,  6, 3 |      etiam convivales extraxere tempus, nunc laetantibus coniuratis
14  VIII,  6, 3 |       sperare poterant in illud tempus omnibus duraturam fidem.~
15  VIII,  6, 4 |         ferme secundam convivii tempus extraxit. Iam alii ex cohorte
16  VIII,  6, 4 |      quae adferret adfirmat. Et tempus, quo venerant, et vultus
17    IX,  5, 3 |          Quid", inquit, "quodve tempus exspectas, et non quam primum
18    IX,  9, 4 |         post solis ortum statum tempus esse, media nocte, ut aestum
19    IX,  10, 1|         copiis subsistit vernum tempus exspectans. Interim et urbes