Lib.  Cap. Par.

 1   III,  2, 1 |           Habeo", inquit, "paratum mortis meae ultorem: expetet poenas
 2   III,  5, 1 |     medicis est, sciant me non tam mortis quam belli remedium quaerere."
 3   III,  12, 1|      detractum esse falsum nuntium mortis eius attulerat. Hoc mulierum
 4    IV,  3, 2 |          imperare soliti, tum metu mortis iussa exsequebantur. Tandem
 5    IV,  4, 2 |         obseratis occupant liberum mortis arbitrium, nonnulli ruunt
 6    IV,  8, 2 |      Oneravit hunc dolorem nuntius mortis Andromachi, quem praefecerat
 7     V,  13, 1|           sed in periculo esse aut mortis aut vinculorum adfirmabat.
 8    VI,  7, 1 |      aversari scelus perseverantem mortis metu terret: ab illo capite
 9    VI,  8, 1 |        deberet tibi, quam usque ad mortis metum adductum cogeres saepius
10   VII,  7, 2 |      fraude deceptis quam honestae mortis solacium ex hostium caede.
11  VIII,  1, 5 |         non alias quam simulatione mortis tutiorem; se corpus eius
12  VIII,  3, 1 |        conspectu iubet addito metu mortis, si se oculis eius obtulisset;
13  VIII,  14, 3|            quicquam inexpertum non mortis modo, sed etiam in ipsa
14    IX,  5, 2 |            iam non vitae spem, sed mortis solacium supervenisse ratus
15    IX,  6, 1 |    convaluisse apud Barbaros famam mortis suae, duobus navigiis iunctis
16    IX,  8, 3 |             nec causa tam strenuae mortis excogitari poterat e medicis,
17     X,  1, 2 |           benignitas Barbaro causa mortis fuit: nam cum omnes amicos
18     X,  5, 4 |    dempserat bello, aut dono data; mortis, cuius metus ceteros exanimat,
19     X,  8, 2 | Macedonibus videbatur Perdiccam ad mortis periculum adductum, et Meleagri