Lib.  Cap. Par.

 1   III,  1, 1 |        inclitus. Fons eius ex summo montis cacumine excurrens in subiectam
 2   III,  4, 1 |    potuissent. Namque perpetuo iugo montis asperi ac praerupti Cilicia
 3   III,  4, 2 |            capiebat armatos; dorsum montis imminebat viae, non angustae
 4   III,  8, 3 |           esse. Ipse in iugum editi montis escendit, multisque conlucentibus
 5   III,  8, 4 |             incussit. Alii in iugum montis evaserant, ut hostium agmen
 6   III,  8, 4 |     turbaverat. Dareus initio iugum montis cum parte copiarum occupare
 7   III,  9, 1 |             praemissi a Dareo iugum montis insederant, Agrianos opposuit
 8   III,  11, 1|        duabus alis equitum ad iugum montis iussis subsistere ceteros
 9    IV,  13, 4|           pati poterat: modo e iugo montis aciem in dextrum Persarum
10    VI,  6, 3 |      stipitibus cumulatis fastigium montis aequatum est. Tunc undique
11   VII,  3, 2 |        terra materia, in nudo etiam montis dorso, usque ad summum aedificiorum
12   VII,  3, 2 |              Condendae in radicibus montis urbi sedes electa est. VII
13   VII,  11, 1|            collatae aquae per prona montis flumen emittunt. Rex loci
14   VII,  11, 2| difficultates enituntur in verticem montis, omnes fatigatione continuati
15   VII,  11, 2|        sollicitus toto die cacumina montis intuens restitit: noctu
16  VIII,  10, 2|         Sita est urbs sub radicibus montis, quem Meron incolae appellant;
17  VIII,  10, 2|       Patrem esse celatum. Rex situ montis cognito ex incolis cum toto
18  VIII,  10, 2|           eius deum adorantium iuga montis collesque resonabant, cum
19    IX,  4, 2 |        elegerant. Qui sub radicibus montis castra posuit lateque ignes,