Lib.  Cap. Par.

 1   III,  6, 2 |      secuta sunt, criminationem Parmenionis adiuverint. Interclusus
 2   III,  9, 1 |          Dextrum cornu Nicanor, Parmenionis filius, tuebatur: huic proximi
 3   III,  13, 1|       intrat. Turbaverat ea res Parmenionis animum insidias timentis,
 4    IV,  8, 2 |         adsequi cupiens Hector, Parmenionis filius, eximio aetatis flore,
 5    IV,  12, 3|    animo rex et modo suum, modo Parmenionis consilium sera aestimatione
 6    IV,  13, 6| Argyraspides erant: his Nicanor Parmenionis filius praeerat. In subsidiis
 7    VI,  6, 2 | regionem petebant. Sed Nicanor, Parmenionis filius, subita morte correptus
 8    VI,  7, 1 |         dimissis unus Philotas, Parmenionis filius, - incertum quam
 9    VI,  8, 1 |       conperta ipsi nuntiasset, Parmenionis filium, praefectum equitatus,
10    VI,  9, 2 |       possum." Epistulam deinde Parmenionis interceptam quam ad filios
11    VI,  9, 3 |     intuebantur. subibat animos Parmenionis quoque, tanti ducis, tam
12   VII,  1, 2 |   percepisse confitear. An vero Parmenionis, quem tibi proximum esse
13   VII,  2, 2 |    omnibus: "Scelere", inquit, "Parmenionis omnes pariter adpetiti sumus,
14   VII,  2, 3 |        recitat, quibus insidiae Parmenionis in regem precesque, ut ipsum
15   VII,  2, 3 |    caput missum est. Hic exitus Parmenionis fuit, militiae domique clari
16   VII,  2, 4 |   Alexander, quos libere mortem Parmenionis conquestos esse conpererat,
17  VIII,  1, 6 |        regem magis moverat quam Parmenionis cum honore mentio inlata.
18     X,  1, 1 |       memoriam occisi per illos Parmenionis, quod tacitum prodesse reis